Wyspa Ellesmere’a (ang. Ellesmere Island,fr. Île d’Ellesmere,inuktitut:Umingmak Nuna) – należąca doKanady wyspa wArchipelagu Arktycznym, naOceanie Arktycznym. Administracyjnie należy do kanadyjskiego terytoriumNunavut.
Jej powierzchnia wynosi ok. 196,2 tys. km², co czyni ją trzecią co do wielkości wyspąKanady i największą spośródWysp Królowej Elżbiety. Jest najbardziej wysuniętą na północ kanadyjską wyspą, leży wArktyce. Położona niedalekoGrenlandii, oddzielona jest od niej cieśninami:Smitha,Naresa iRobesona. Od zachodu cieśninaNansen Sound oddziela ją odWyspy Axela Heiberga. Krajobraz jest górzysty; znaczny obszar wyspy zajmująpokrywy lodowe. Na pozostałych terenach występuje roślinność typu tundrowego. Linia brzegowa dobrze rozwinięta, z licznymi, głęboko wciętymifiordami.
Klimat Wyspy Ellesmere’a nie zawsze był tak surowy, jak obecnie. Wpliocenie, 3,4 miliona lat temu, temperatura była wyższa o 14–22 °C niż obecnie i wyspę porastały lasy borealne, w których występował pewien gatunekwielbłąda (przypuszczalnie z rodzajuParacamelus)[1].
Jest słabo zaludniona i zamieszkiwana głównie przezludność inuicką. Według spisu z 2001 roku populacja wyspy liczyła 168 osób. Na wyspie znajdują się trzy osady ludzkie –Alert,Eureka iGrise Fiord. Alert, znajdująca się w północnej części wyspy (naZiemi Granta) przy stacji meteorologicznej, jest najbliższą bieguna stale zamieszkaną osadą ludzką.
Identyfikatory zewnętrzne:
