Według spisu powszechnego z 2008 roku zamieszkiwało tu 4255 osób, z tego co szósty w głównym mieście i porcieJamestown[1]. Według spisu powszechnego z 2016 roku zamieszkiwało tu 4534 osób, zaś według spisu z 2021 roku zamieszkiwało tu 4439 osób – oznaczało to tendencję spadkową[2]. Przyrost naturalny był ujemny, wyniósł -32[2].
W 2021 roku średni przychód mieszkańca wynosił 8,690 tys. funtów. Inflacja w drugim kwartale 2021 roku wynosiła 0,7%, zaś w trzecim kwartale 2021 roku wynosiła 1,7%. PKB Wyspy Świętej Heleny w 2018/2019 roku wyniosło 40,4 miliona funtów, zaś w 2019/2020 roku wyniosło 39 milionów funtów[2].
Do 1673 prawie połowę mieszkańców stanowili importowaniniewolnicy, ale między 1826 a 1836 wszyscy oni zostali uwolnieni. Wyspa była w okresie od 18 października 1815 do 5 maja 1821 miejscem zesłania, a w końcu i śmiercicesarzaNapoleona Bonapartego. W połowie XIX wieku, zajęta i zasiedlona przezKompanię Wschodnioindyjską, wyspa stała się brytyjską kolonią. W 1981 brytyjska ustawa o obywatelstwie przeklasyfikowała Świętą Helenę nabrytyjskie terytoria zamorskie, wskutek czego jej mieszkańcy utracili prawo do pobytu w Wielkiej Brytanii[4].
