Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Wynohradiw

Na mapach:Ziemia48°08′59″N 23°01′30″E/48,149722 23,025000
Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status wersji strony

To jest wersja przejrzana tej strony

To jest najnowszawersja przejrzana, która zostałaoznaczona4 maj 2024.Od tego czasu wykonano2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2012-07 wymagazweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formieprzypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach:Encyklopedia PWN •Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych •BazHum •BazTech •RCIN • Internet Archive (texts /inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon{{Dopracować}} z tego artykułu.
Wynohradiw
Виноградів
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 zakarpacki

Rejon

wynohradiwski

Prawa miejskie

1946[1]

Wysokość

136 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności


25 403[2]

Kod pocztowy

90300

Położenie na mapie obwodu zakarpackiego
Mapa konturowa obwodu zakarpackiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wynohradiw”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wynohradiw”
Ziemia48°08′59″N 23°01′30″E/48,149722 23,025000
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Wynohradiw (ukr. Виноградів; do 1946 rokuSewlusz;węg. Nagyszőlős) – miasto naUkrainie, wobwodzie zakarpackim, siedziba administracyjnarejonu wynohradiwskiego.

Miejscowość leży naNizinie Zakarpackiej, na północ odCisy, u zbiegu granic Ukrainy,Węgier iRumunii. Od najdawniejszych czasów ośrodek produkcji wina.

Czas i okoliczności powstania Sewlusza nie są znane. Pierwsza wzmianka o miejscowościZceuleus, już wtedy mieście królewskim, pochodzi z 1262 roku. W 1329 roku król WęgierKarol Robert nadał miastu dodatkowe przywileje handlowe. Od tego czasu Sewlusz był siedzibą władzkomitatu Ugocsa. 23 stycznia 1662 roku doszło pod miastem do bitwy oddziałów tureckich, sprzymierzonych z węgierskim księciem Mihály’em Apafi, z wojskami siedmiogrodzkiego wojewodyJánosa Kemény’ego, który przegrał tę bitwę i poległ. W 1717 roku zagon tatarski wymordował bądź zabrał w niewolę niemal wszystkich mieszkańców miasta. W 1880 roku Sewlusz miał 4,4 tys. mieszkańców, w 1910 roku – 7,8 tys., z czego 5,9 tys.Węgrów, 1,3 tys.Rusinów i 0,5 tys.Niemców.

W 1919 roku Sewlusz znalazł się w nowo powstałejCzechosłowacji. W marcu 1939 roku wraz z całą Rusią Zakarpacką został anektowany przez Węgry. W październiku 1944 roku został zajęty przezoddziały 4 Frontu Ukraińskiego. Około 4 tys. mieszkańców miasta zostało wywiezionych w głąb ZSRR, około 70% z nich zginęło.

W 1945 roku Sewlusz przyłączono do radzieckiej Ukrainy.

Od 16 grudnia 1945 roku zaczęto wydawać gazetę[3]. W 1946 roku zmieniono nazwę na współczesną[1].

W 1989 liczyło 25 663 mieszkańców[4][1].

W 2013 liczyło 25 565 mieszkańców[5].

  • Ruiny zamku Ugocsa
    Ruiny zamku Ugocsa
  • pałac Perényich
    pałac Perényich
  • Ruiny zamku
    Ruiny zamku

Zabytki

[edytuj |edytuj kod]
  • ruiny XIII-wiecznego zamku Ugocsa z małą kapliczką z XIV wieku,
  • pałacPerényich z 1399 roku, przebudowany w stylu barokowym. Baron Perényi zdecydował się wybudować pałac w mieście, w pobliżu zamku, z którego w sytuacji awaryjnej można było przejść do bardziej strategicznych i bezpieczniejszych miejsc. Aby to zrobić, wybrał istniejący pałac, który został zbudowany w XIV wieku. Pałac pierwotnie był jednopiętrowy, ale w XVII wieku dobudowano dwie wieże na rogach. Obiekt ma piękną centralną fasadę a w elewacji herb w kształcie rynny. Pierwsze piętro zostało wykorzystane na potrzeby gospodarstwa domowego.
  • klasztor i kościół franciszkanów z 1744 roku,
  • kościół NMP z XIII wieku, przebudowany na gotycki w XV wieku, odbudowany na początku XX wieku,
  • neoklasycystyczny kościół protestancki z 1828 roku.

Miasta partnerskie

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcВиноградов // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.223
  2. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.31
  3. № 2749. «Знамя коммунизма» = «Прапор комунiзму» // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.360
  4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  5. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Miastaobwodu zakarpackiego

Kontrola autorytatywna (miasto na Ukrainie):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wynohradiw&oldid=73699128
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp