Amblonyx: gr. αμβλυςamblus ‘tępy’, od αμβλυνωamblunō ‘stępiać’; ονυξonux, ονυχοςonukhos ‘pazur, paznokieć’[31].Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe):Lutra concolorRafinesque, 1832.
Leptonyx: gr. λεπτοςleptos ‘smukły’; ονυξonux, ονυχοςonukhos ‘pazur, paznokieć’[32]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe):Leptonyx barangLesson, 1842 (=Lutra cinereaIlliger, 1815).
Anahyster:anahyster ‘należąc do ujścia’[33]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe):Anahyster calabaricusMurray, 1861 (=Lutra capensisSchinz, 1821).
Barangia:sumatrzańska nazwabarang dla wydry[34]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe):Barangia sumatranaJ.E. Gray, 1865.
Lutrogale:zbitka wyrazowa nazw rodzajów:LutraLinnaeus, 1758 (wydra) orazGaleJ.A. Wagner, 1841 (łasica)[35]. Gatunek typowy: Gray wymienił dwa gatunki –Lutra macrodusJ.E. Gray, 1865 (=Lutra perspicillataI. Geoffroy Saint-Hilaire, 1826) iLutra monticolaJ.E. Gray, 1865 (=Lutra perspicillataI. Geoffroy Saint-Hilaire, 1826) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)Lutra macrodusJ.E. Gray, 1865 (=Lutra perspicillataI. Geoffroy Saint-Hilaire, 1826)[36].
Lutronectes: rodzajLutraBrisson, 1762; νηκτηςnēktēs ‘pływak’, od νηχωnēkhō ‘pływać’[37]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe):Lutronectes whiteleyiJ.E. Gray, 1867 (=Mustela lutraLinnaeus, 1758).
Mamlutraus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju ssaków przedrostkaMam (od Mammalia)[38].
Micraonyx: gr. μικροςmikros ‘mały’[39]; rodzajAonyxLesson, 1827[14].
Paraonyx: gr. παραpara ‘blisko, obok’[40]; rodzajAonyxLesson, 1827[15]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie):Paraonyx philippsiHinton, 1921 (=Lutra capensisSchinz, 1821).
Cyrnaonyx: gr. ΚυρνοςKurnos ‘Korsyka’; rodzajAonyxLesson, 1827[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): †Lutra antiquade Blainville, 1841.
Nesolutra: gr. νησοςnēsos ‘wyspa’ (tj. Malta)[41] ; rodzajLutraBrisson, 1762. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Nesoleutra euxenaB. Bate, 1935.
Isolalutra: nowołac.isola ‘izolować’, odfr.isolé ‘odosobniony’, od łac.insulatus ‘przekształcony w wyspę’, odinsula,insulae ‘wyspa’[42]; rodzajLutraBrisson, 1762. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Isolalutra cretensisSymeonidis & Sondaar, 1975.
Cyrnolutra: gr. ΚυρνοςKurnos ‘Korsyka’; rodzajLutraBrisson, 1762[20]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Cyrnolutra castiglionisE. Pereira & Salotti, 2000.
We wcześniejszych ujęciach taksonomicznych[24][25][26][22][23] gatunki z tego rodzaju był zgrupowane w trzech odrębnych taksonach –Lutra (lutra,sumatrana inippon),Aonyx (capensis, congica i cinerea) orazLutrogale (perspicillata) – jednak analizy filogenetyczne przeprowadzone w 2022 roku wykazały że wszystkie należą do jednego rodzajuLutra[43]; w takim ujęciu do rodzaju należą następujące występujące współcześnie i wymarłe po 1500 roku gatunki[44][27][45][22]:
Irak,Afganistan, odPakistanu i Indii na wschód do południowej Chińskiej Republik Ludowej, kontynentalna Azja Południowo-Wschodnia, Sumatra, wschodnia Jawa i Borneo; być możeIran
↑Nazwawydra używana jest również w odniesieniu do gatunkuLutra lutra.
↑Publikacja BrissonaRegnum animale in classes IX... została uznana za nieważną ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego, jednak nazwaLutra została zachowana aby uniknąć zamieszania nomenklatorycznego[28].
↑DC – długość ciała;DO – długość ogona;MC – masa ciała
↑A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. México: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899, s. 20. (hiszp.).
↑abN. Symeonides & P.Y. Sondaar. A new otter from the Pleistocene of Crete. „Annales Géologiques des Pays Helléniques”. 27, s. 11–24, 1975. (ang.).
↑G.H. Nelson. Urinary calculi in two otters (Amblyocix sernaria). „Journal of Zoo Animal Medicine”. 14 (2), s. 72, 1983.DOI:10.2307/20094642. (ang.).
↑abcE. Pereira & M. Salotti. Cyrnolutra castiglionis, une nouvelle forme de loutre (Mustelidae, Lutrinae), dans un dépôt du Pléistocène moyen «Castiglione 3CG» (Oletta, Haute-Corse). „Comptes rendus de l’Académie des sciences”. Série 2a: Sciences de la terre et des planètes. 331 (1), s. 51, 2000.DOI:10.1016/S1251-8050(00)00212-3. (fr.).
↑abcdNazwy zwyczajowe za:W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 154–155.ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑abD.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): GenusLutra. [w:]Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-25].
↑abD.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): GenusAonyx. [w:]Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-05-12].
↑abD.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): GenusLutrogale. [w:]Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-05-12].
↑abcdeClass Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 691.ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑isola, [w:]The Key to Scientific Names,J.A.J.A.Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billermanet al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-05-12](ang.).
↑V. de Ferran, H. Vieira Figueiro, F. de lesus Trindade, O. Smith, M.-H.S. Sinding, C.S. Trinca, G. Zenato Lazzari, G. Veron, J.A. Vianna, F. Barbanera, S. Kliver, N. Serdyukova, T, Bulyonkova, O,A. Ryder, M.T.P. Gilbert, K.-P. Koepfli & E. Eizirik. Phylogenomics of the world’s otters. „Current Biology”. 32 (16), s. 3650–3658, 2022.DOI:10.1016/j.cub.2022.06.036. (ang.).
↑N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:]ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-21]. (ang.).
↑Appendix 1: Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 710.ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-12]. (ang.).
↑Q. Jiangzuo, C. Yu & J.J. Flynn. Indarctos and other Caniformia fossils of G.E. Lewis' YPM collection from the Siwaliks. „Historical Biology”. 33 (4), s. 554, 2021.DOI:10.1080/08912963.2019.1648449. (ang.).
↑D. Geraads. Carnivores du Pliocène terminalde Ahl al Oughlam (Casablanca, Maroc). „Geobios”. 30 (1), s. 154, 1997.DOI:10.1016/S0016-6995(97)80263-X. (fr.).
↑D. Geraads, Z. Alemseged, R. Bobe & D. Reed. Pliocene Carnivora (Mammalia) from the Hadar Formation at Dikika, Lower Awash Valley, Ethiopia. „Journal of African Earth Sciences”. 107, s. 32, 2015.DOI:10.1016/j.jafrearsci.2015.03.020. (ang.).
↑E. Stromer. Mitteilungen über Wirbeltierreste aus dem Mittelpliocän des Natrontales (Ägypten). „Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft”. 65, s. 350–372, 1913. (niem.).
↑E. Dubois. Das geologische Alter der Kendeng- oder Trinil-Fauna. „Tijdschrift van het Koninklijk Nederlandsch Aardrijkskundig Genootschap”. Tweede serie. 25, s. 1267, 1908. (niem.).
↑E. Thenius. Die Carnivoren-Reste aus dem Altpleistozän von Voigtstedt bei Sangerhausen in Thüringen. „Geologische und Palaeontologische Abhandlungen”. Abteilung A. 2 (2–3), s. 539–564, 1965. (niem.).
↑Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)
D.M.A. Bate. Two new mammals from the Pleistocene of Malta, with notes on the associated fauna. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1935 (3), s. 247–264, 1935.DOI:10.1111/j.1469-7998.1935.tb06248.x. (ang.).