Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1876 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1876 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

7 listopada 1876 (głosowanie powszechne)

Podstawa prawna

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Głosowanie
Wyniki wyborów prezydenckich (% głosów elektorskich):
50,1%
49,9%
Wyniki wyborów wiceprezydenckich (% głosów elektorskich):
50,1%
Frekwencja:
81,8%
poprzednie:
1872
następne:
1880
Mapa wyborcza Stanów Zjednoczonych w 1876 roku. Liczba na mapie określa liczbę przedstawicieli stanu wKolegium Elektorów

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1876 roku – dwudzieste trzeciewybory prezydenckie w historiiStanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybranoRutherforda Hayesa, a wiceprezydentem zostałWilliam Wheeler.

Kampania wyborcza

[edytuj |edytuj kod]

Wybory prezydenckie w 1876 roku były ostatnimi, przypadającymi na okresrekonstrukcji kraju[1]. Społeczeństwo rozczarowane nadużyciami w administracji publicznej, podczas drugiej kadencjiGranta, coraz częściej powierzało władzędemokratom w wyborach doKongresu i władz stanowych[1].Republikanie zachowali władzę jedynie wKarolinie Południowej,Luizjanie iFlorydzie[1]. W wyborach z 1876 roku w tych trzech stanach powstały dwa osobne samorządy: republikański i demokratyczny, wzajemnie oskarżające się o sfałszowanie wyborów[2]. W czerwcu tego roku, delegaci republikańscy zebrali się na konwencji wCincinnati i w siódmym głosowaniu nominowali naprezydenta Rutherforda Hayesa[3]. Nominacjęwiceprezydencką uzyskał William Wheeler[3]. Demokraci wystawili kandydaturę nowojorskiego gubernatoraSamuela Tildena[3]. KandydatemGreenback Party zostałPeter Cooper[4].

W czasie zliczania głosów z poszczególnych stanów szacowano, że Tilden ma zapewnione 184 głosy elektorskie, podczas gdy Hayesowi przypadało 166[5]. Sytuacja ta oznaczała, że do elekcji demokracie brakowało jednego głosu[5]. Jednakże z Karoliny Południowej, Luizjany i Florydy napłynęły dwa różne komplety wyników, od dwóch samorządów[5]. Czarnoskórzy wyborcy z tych stanów byli zastraszani przez rasistów iKu Klux Klan[6]. Komisje wyborcze natomiast były kontrolowane przez republikańskie władze federalne[6]. Aby rozstrzygnąć spórprzewodniczący pro tempore Senatu miał przeliczyć głosy w obecności obu Izb Kongresu[7]. Powołał on zatem komisję składającą się z pięciukongresmanów, pięciusenatorów i pięciu członkówSądu Najwyższego (w piętnastoosobowy skład wchodziło 7 demokratów, 7 republikanów i jeden niezależny)[7]. Jedyny niezależny członek komisji, sędziaDavid Davis został jednak wybrany do Senatu i ustąpił z komisji[7]. Ponieważ demokraci nie mieli więcej reprezentantów w Sądzie Najwyższym, miejsce Davisa zajął republikaninJoseph P. Bradley[7]. Komisja przegłosowała sporne głosy na korzyść Hayesa stosunkiem głosów 8:7[7]. Kontrowersje budził także jeden głos elektorski zOregonu, który komisja także przyznała republikańskiemu kandydatowi[7]. Rozzłoszczeni demokraci usiłowali opóźnić przeliczanie głosów, tak by Hayes nie mógł objąć urzędu w konstytucyjnym terminie 4 marca[7]. Aby zapobiec paraliżowi egzekutywy, republikanie doprowadzili do kompromisu, poprzez obietnicę wycofania wojsk z Południa, mianowania Południowcapoczmistrzem generalnym i poparcia żądań dofinansowania dla rozwojukolejnictwa[8]. Badacze historii amerykańskiej uznali, że Hayesowi słusznie przyznano głosy Karoliny Południowej i Luizjany, lecz niesłusznie otrzymał głosy Florydy, zatem prezydentem powinien zostać Samuel J. Tilden[9][5].

Kandydaci

[edytuj |edytuj kod]

Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza

[edytuj |edytuj kod]
  • Peter Cooper
    Peter Cooper

Partia Demokratyczna

[edytuj |edytuj kod]
  • Samuel J. Tilden
    Samuel J. Tilden
  • Thomas Hendricks
    Thomas Hendricks

Partia Republikańska

[edytuj |edytuj kod]
  • Rutherford Hayes
    Rutherford Hayes
  • William Wheeler
    William Wheeler

Wyniki głosowania

[edytuj |edytuj kod]

Głosowanie powszechne odbyło się 7 listopada 1876[4]. Tilden uzyskał 51% poparcia, wobec 48% dla Hayesa i 0,9% dla Petera Coopera[4]. Ponadto, nieco ponad 14000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[4].Frekwencja wyniosła 81,8%[10]. W głosowaniuKolegium Elektorów Hayes uzyskał 185 głosów, czyli wymagane minimum[11]. Tilden otrzymał 1 głos elektorski mniej[11]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył William Wheeler, uzyskując 185 głosów przy 184 głosach dlaThomasa Hendricksa[11].

Rutherford Hayes został zaprzysiężony 3 marca 1877 roku[9].

Kandydat na prezydentaPartiaGłosowanie powszechneKolegium Elektorów
GłosyProcent
Rutherford HayesPartia Republikańska4 034 31148,0%185
Samuel J. TildenPartia Demokratyczna4 288 54651,1%184
Peter CooperPartia Zwolenników Papierowego Pieniądza75 9730,9%0
Łącznie369
Kandydat na wiceprezydentaPartiaKolegium Elektorów
William WheelerPartia Republikańska185
Thomas HendricksPartia Demokratyczna184
Łącznie369

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcBartnicki 1995 ↓, s. 88.
  2. Bartnicki 1995 ↓, s. 89.
  3. abcPastusiak 1999 ↓, s. 399.
  4. abcdUS President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).
  5. abcdJones 2016 ↓, s. 295.
  6. abPastusiak 1999 ↓, s. 400.
  7. abcdefgPastusiak 1999 ↓, s. 401.
  8. Jones 2016 ↓, s. 296.
  9. abPastusiak 1999 ↓, s. 402.
  10. Election of 1876. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).
  11. abcElectoral College Box – 1876. NARA. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Wybory na urząd Prezydenta Stanów Zjednoczonych
Wybory według lat
Kandydaci
Zasady
Prawybory

Pieczęć prezydentów USA

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wybory_prezydenckie_w_Stanach_Zjednoczonych_w_1876_roku&oldid=75010390
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp