39°00′N 113°35′E/39,000000 113,583333| Obiekt zlisty światowego dziedzictwa UNESCO | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | kulturowy |
| Spełniane kryterium | II, III, IV, VI |
| Numer ref. | |
| Region[b] | Azja i Pacyfik |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | 2009 |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Wysokość | 3058 m n.p.m. |
Położenie na mapie Chin  | |
| 39°00′N 113°35′E/39,000000 113,583333 | |
Wutai Shan (chiń. 五台山,pinyin:Wǔtái Shān =Góra Pięciu Tarasów) – góra wChinach, w prowincjiShanxi, na obrzeżach miasteczkaTaihuai (太坏,Tàihuài), o wysokości 3 058 mn.p.m. W tradycji chińskiej zaliczana jest doczterech świętych gór buddyzmu. Zachowały się tu kompleksy świątyńbuddyjskich, w2009 roku wpisane nalistę światowego dziedzictwaUNESCO.
Góra ta stała się świętą górą, gdyż wierzono, że jest ona miejscem pobytu na ziemiMandziuśriego (chiń. Wenshu 文殊). Szkołahuayan była związana właśnie z tą górą, a odpowiedni fragment[1]Sutry girlandowej pomógł uautentycznić obecność tegobodhisattwy na tej górze[2].
Pierwsze klasztory zostały wybudowane w IV i V wieku. W VI w. było ich już 200[3]. Mogły się one rozwijać dzięki poparciu przez dwór cesarski[4]. W klasztorach tych zapoczątkowano obchodzenie urodzin cesarskich i rocznice śmierci cesarzy jako wegetariańskiego święta, co został później przejęte przez inne klasztory w cesarstwie[5].
Największy rozkwit buddyzmu na tej górze przypadł na VIII i IX wiek. Do dziś przetrwało 58 klasztorów.
Do najważniejszych świątyń w rejonie góry Wutai zaliczają się:
