Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Worochta

Na mapach:Ziemia48°17′05″N 24°34′04″E/48,284722 24,567778
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy wsi naHuculszczyźnie. Zobacz też:Worochta w powiecie Sokal.
Worochta
Ворохта
Ilustracja
Widok ogólny Worochty
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankiwski

Wysokość

748 m n.p.m.

Populacja (2016)
• liczba ludności


4270[1]

Nr kierunkowy

+380 3434

Kod pocztowy

78595

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Worochta”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Worochta”
Ziemia48°17′05″N 24°34′04″E/48,284722 24,567778
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Worochta (ukr. Воро́хта) – miejscowość uzdrowiskowa,osiedle typu miejskiego na zachodniejUkrainie, należy do miasta na prawach rejonuJaremcze, wobwodzie iwanofrankowskim, na 93 km kolei zIwano-Frankiwska.

Kościół Matki Bożej
Worochta i pensjonat Szarotka, 1938

Leży naPokuciu na pograniczuGorganów iCzarnohory, na wysokości 748 m n.p.m. Otoczona jest przezKarpacki Park Narodowy. Worochta znana jest przede wszystkim ze względu naHucułów, bywa uważana za ich stolicę. Jest znanym centrum sportów zimowych i jednym z ważniejszych ośrodków turystycznych kraju.

Atrakcję stanowią 2 huculskie cerkwie, w tym jedna zXVII wieku oraz kamienny wiadukt kolejowy naPrucie zXIX wieku.

W 1922 r. wybudowano tuskocznię narciarską (trzy lata wcześniej od Wielkiej Krokwi wZakopanem)[2] i rozegrano na niejtrzecie mistrzostwa Polski w skokach narciarskich. Miasto było ważnym ośrodkiem sportów zimowych, nazywanedrugim Zakopanem[3]. W 1928 r. Worochta została uznana zauzdrowisko posiadające charakter użyteczności publicznej[4].

Wokresie międzywojennym miejscowość znajdowała się w granicachPolski (podobnie jak przed zaborami) i była siedzibą gminy wiejskiejWorochta wpowiecie nadwórniańskimwojewództwa stanisławowskiego. Do maja 1928 była siedzibąinspektoratu ikomisariatuStraży Celnej. Do lipca1939 stanowiłagarnizon macierzystyBatalionu KOP „Worochta”. Od września19391941 znalazła się podokupacją sowiecką, a później, w latach19411944 podokupacją niemiecką.

W Worochcie znajdowała się willaKazimierza Bartla – polskiego polityka, profesora i rektoraPolitechniki Lwowskiej, premiera pięciu rządów Rzeczypospolitej, zamordowanego przez niemieckich okupantów za odmowę współpracy. Tutaj także przebywał na wielomiesięcznym leczeniu, chory na gruźlicęJerzy Liebert – polski poeta okresu międzywojennego[5].

Podczasniemieckiej okupacji Niemcy dokonalizagłady 653 żydowskich mieszkańców Worochty. W październiku 1941 rozstrzelano kilkaset osób.[styl do poprawy][6].

29 września 1944 została zajęta przez wojska radzieckie[7]. W nocy z 31 grudnia 1944 na 1 stycznia 1945 oddziałUPA zabił w Worochcie 72 Polaków[8][9].

 Osobny artykuł:Zbrodnia w Worochcie (powiat nadwórniański).

W latach19451991 Worochta znajdowała się wUkraińskiej SRR.

PoII wojnie światowej ważny ośrodekturystyczny oraz szkoleniaradzieckichskoczków narciarskich.

W 1989 liczyła 4465 mieszkańców[10].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2016 року. Державна служба статистики України. Київ, 2016. стор. 39.
  2. Uzdrowiska i kurorty na Kresach Wschodnich – nowahistoria.interia.pl [online], nowahistoria.interia.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  3. WitoldW. Chrzanowski WitoldW.,Worochta – „drugie Zakopane” oraz Jaremcza – „Perła Karpat”, „turystyka.wp.pl”, 13 maja 2017 [dostęp 2017-05-17] (pol.).
  4. (Art. 2) Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 zmieniające ustawę o uzdrowiskach (Dz.U. z 1928 r. nr 36, poz. 331).
  5. Nota biograficzna w wydaniuPoezji z 1934.
  6. Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009,ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 183–184.
  7. ВОВ-60 – Сводки. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-05-18)].
  8. Stanisław SławomirS.S. Nicieja Stanisław SławomirS.S.,Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych. Tom II. Uzdrowiska i letniska kresowe Truskawiec, Jaremcze, Worochta, Skole, Morszyn, Opole: Wydawnictwo MS, 2013, s. 147–148,ISBN 978-83-61915-32-4,OCLC 840325631 .
  9. HenrykH. Komański HenrykH.,SzczepanS. Siekierka SzczepanS.,EugeniuszE. Różański EugeniuszE.,Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 350–351, 367–368,ISBN 978-83-85865-13-1,OCLC 261139661 .
  10. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Orłowicz, Mieczysław:Ilustrowany przewodnik po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim, Karol Kwieciński, Lwów 1919.
  • Górska, Aleksandra:Kresy przewodnik, Wydawnictwo Kluszczyński Kraków 2009,ISBN 83-7447-006-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Zobacz w indeksieSłownika geograficznego Królestwa Polskiego hasłoWorochta
Osiedla typu miejskiegoobwodu iwanofrankiwskiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Worochta&oldid=75727047
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp