| Leucosarcia melanoleuca[1] | |||
| (Latham, 1801) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | wonga | ||
| Synonimy | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
| |||
| |||
Wonga[5] (Leucosarcia melanoleuca) – gatunek średniej wielkościptaka z rodzinygołębiowatych (Columbidae). Zamieszkuje obszar odQueenslandu doGippslandu (Australia). Zasadniczo osiadły, ale w przypadku braku lub zbyt małej ilości pożywieniapopulacja południowamigruje na niewielkie odległości. Zasięg występowania to ok. 1 milion km²[6].
Jedyny przedstawiciel rodzajuLeucosarcia[5][7]. Nie wyróżnia siępodgatunków[3][7].
Jest nieco większy niżgołąb skalny. Wierzch ciała jest szary, na karku staje się jaśniejszy, przechodząc w biały wierzch głowy.Lotki pierwszorzędowe są brązowe z jaśniejszymi brzegami, podobnie jak usierpówki. Pierś jest także jasnoszara, z białymi piórami ułożonymi w kształt litery V, na dole rozłączonej. Brzuch ipokrywy podogonowe białe, brązowo kropkowane – plamki przypominają kształtem łuski. Nogi idziób czerwone,tęczówka jest ciemna. Dożywa w niewoli do 16,5 roku[8].
Specyficznym zachowaniem wongi jest fakt, że idąc żerować, porusza się zawsze po tych samych ścieżkach.
Preferuje gęste lasy nadmorskie, zarośla ilasy deszczowe. Można ją także obserwować na obrzeżach polan, na parkingach i w ogrodach zkarmnikami.
Sezon lęgowy trwa od października do stycznia. Gniazdo zbudowane z patyków ma kształt platformy i średnicę ok. 30 cm. Umieszcza je 3–20 m nad ziemią. Czasami korzysta z opuszczonych gniazdsiwca lubpaszczaka australijskiego. Składa 2 białe jaja, o długości 4 cm[9]. Zarówno samiec, jak i samica wysiadują jaja i opiekują się potomstwem. Inkubacja trwa 18 dni i tyleż pobytpiskląt w gnieździe.
Owady, nasiona z rodzimych drzew orazjagody.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje wongę zagatunek najmniejszej troski (LC –Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity w dogodnych dla niego siedliskach. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk[4].