Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Wojna rosyjsko-turecka (1768–1774)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojna rosyjsko-turecka 1768–1774
wojny rosyjsko-tureckie
Ilustracja
Alegoria Zwycięstwa Katarzyny nad Turkami (1772)Stefana Torellego.
Czas

17681774

Miejsce

Kaukaz

Wynik

zdecydowane zwycięstwo Rosji,
traktat w Küczük Kajnardży

Strony konfliktu
Imperium RosyjskieImperium Osmańskie
Dowódcy
Katarzyna II Wielka
Grigorij Potiomkin
Aleksiej Grigorjewicz Orłow
Piotr Rumiancew
Aleksandr Suworow
Mustafa III
Abdülhamid I
Ivazzade Halil Pasza
Mandalzade Hüsameddin Pasza
Kaplan Girey
brak współrzędnych

Wojna rosyjsko-turecka 1768–1774 – wojna pomiędzyImperium Rosyjskim aImperium Osmańskim, doprowadziła do zdobycia przez Rosjępołudniowej Ukrainy,Krymu ipółnocnego Kaukazu.

Bezpośrednim pretekstem do wypowiedzenia wojny przez Turcję, stało sięnaruszenie terytorium tureckiego przez oddziałKozaków, ścigającychkonfederatów barskich i spalenieBałty. Powołując się na tencasus bellisułtanMustafa III wypowiedział wojnę Rosji 25 września 1768.Rzeczywistym celem Turcji było w tej wojnie wsparcie konfederacji barskiej i wypędzenie wojsk rosyjskich zRzeczypospolitej. 16 grudnia 1768 pod gwarancjąFrancji konfederaci barscy zawarli nieformalny traktat przymierzapolsko-tatarsko-tureckiego, którego artykuł 4. zobowiązywał Turcję i Chanat Krymski do niezawierania pokoju z Rosją aż do czasu przywrócenia poprzedniego systemu rządów w Rzeczypospolitej. Państwa te miały też zagwarantować niepodległość Polski zgodnie z klauzulamitraktatu pruckiego z 1711[1].

Rosja wspierana była nieformalnie przezWielką Brytanię, która przysłała swoich wojskowych doradców dla rosyjskiej floty wojennej. Turcja rozpoczęła działania wojenne, początkowo z powodzeniem, a jej terytorium było bazą logistyczną dla konfederatów barskich, skąd przeprowadzali oni niespodziewane ataki na wojska rosyjskie, okupujące Rzeczpospolitą.

W styczniu 1769 roku 70-tysięczna armia turecko-tatarska dowodzona przez chana krymskiego Kirim-Gireya najechała na głębokie tyły, na tereny środkowej Ukrainy, w celu zniewolenia miejscowych mieszkańców, ale ich najazd został odparty przez garnizontwierdzy Świętej Elżbiety. Następnie wojska generała Rumiancewa kontynuowały ruch w stronę Morza Czarnego.

Wkrótce wojska rosyjskie zajęłyAzow iTaganrog. Główne siły rosyjskie wkroczyły doMołdawii. Potem Rosjanie opanowaliChocim iJassy. W 1770 Rosjanie pobili Turków podLargą iKagułem, docierając doDunaju. W celu destabilizacji imperium osmańskiego Rosjanie wywołali antytureckie powstaniaArabów wSyrii iEgipcie[potrzebny przypis] i szczególnie okrutnie stłumione powstanie wGrecji[2]. Dla poparcia tych dywersji naMorze Śródziemne wpłynęłarosyjska flota bałtycka pod wodząAleksieja Orłowa, pokonując flotę turecką w wielkiejbitwie pod Czesmą u wybrzeżyAzji Mniejszej.

W 1771 Rosjanie zajęliKrym. 19 maja 1772 zawarto rozejm, jednak w kwietniu 1773 po klęsce konfederacji barskiej wojna znów się zaczęła. Pogromca konfederatów generałAleksandr Suworow przeniósł działania wojenne do Turcji. W 1774 Rosjanie wkroczyli doBułgarii.Aleksandr Suworow 20 czerwca 1774 pobił Turków podKozłudżą.

Pobita na lądzie i morzu Turcja zmuszona była podpisać 21 lipca 1774 niekorzystny dla niejpokój w Küczük Kajnardży, mocą którego musiała zagwarantować niepodległośćChanatu Krymskiego, oddając Rosji twierdzeAzow,Kercz,Kinburn iJenikale wraz z ziemiami międzyDnieprem aBohem, a takżeKabardię naKaukazie Północnym. Rosja uzyskała prawo ochrony prawosławnych wHospodarstwie Mołdawskim iHospodarstwie Wołoskim, które pozostały pod zwierzchnictwem tureckim, a flota rosyjska uzyskała prawo przepływania przezcieśniny tureckie.Przyłączenie Chanatu do Rosji w roku 1783 wywołało później kolejną wojnę rosyjsko-turecką.

Chronologia wojny

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Władysław Konopczyński,Konfederacja barska, Warszawa 1991, s. 186.
  2. Tłumiąc powstanie w Grecji, gdzie walki toczyły się głównie na Peloponezie, państwo osmańskie powszechnie realizowało ludobójstwo chrześcijan. Mężczyzn mordowano, kobiety i dzieci sprzedając w niewolę, głównie do Afryki. Źródło: tom 1 ('A) serii wydawniczej„1821 – Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ” – praca zbiorowa pod red. prof.Thanosa Veremisa, Skai Biblio Ateny 2010 oraz odcinek pierwszyserii dokumentalnych programów Skai TV, pod kierownictwem naukowym prof. Thanosa Veremisa i następująca po tym odcinku dyskusja historyków. Wydarzenia te znane są w Grecji pod nazwą „Orlofika”, od nazwiska księcia Orłowa.
Wojny rosyjsko-tureckie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojna_rosyjsko-turecka_(1768–1774)&oldid=76850583
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp