Ten artykuł dotyczy polskiego duchownego. Zobacz też:inne osoby noszące takie samo imię i nazwisko.| Prymas Polski | |||
_03.jpg) Wojciech Polak (2014) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 grudnia 1964 | ||
| Arcybiskup metropolita gnieźnieński | |||
| Okres sprawowania | od 2014 | ||
| Biskup pomocniczy gnieźnieński | |||
| Okres sprawowania | 2003–2014 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 13 maja 1989 | ||
| Nominacja biskupia | 8 kwietnia 2003 | ||
| Sakra biskupia | 4 maja 2003 | ||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
| Data konsekracji | 4 maja 2003 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Gniezno | ||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Wojciech Polak (ur.19 grudnia1964 wInowrocławiu) – polskiduchownyrzymskokatolicki,doktornauk teologicznych,rektorPrymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie w latach 1999–2003,biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 2003–2014, sekretarz generalnyKonferencji Episkopatu Polski w latach 2011–2014,arcybiskup metropolita gnieźnieński iprymas Polski od 2014.
Urodził się 19 grudnia 1964 w Inowrocławiu[1] jako najstarszy spośród czworga dzieci Stanisława i Marii[2] z domu Buczkowskiej[3]. BratMieczysława, również księdza, doktora habilitowanego, dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[4]. Dorastał w miejscowościSuchatówka podGniewkowem[5]. Egzamin dojrzałości złożył w 1983 wIII Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu[6].
W latach 1983–1988 odbył studia filozoficzno-teologiczne wPrymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie[6]. Ukończył je zmagisterium zteologii moralnej uzyskanym naPapieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu[1].Święceńprezbiteratu udzielił mu 13 maja 1989 wkatedrze gnieźnieńskiej kardynałJózef Glemp, prymas Polski[6]. Zostałinkardynowany doarchidiecezji gnieźnieńskiej[7].
Dalsze studia z zakresu teologii moralnej odbył w latach 1991–1995 wAkademii Alfonsjańskiej, czyli w Wyższym Instytucie Teologii MoralnejPapieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. W 1993 otrzymałlicencjat, a w 1996doktorat uzyskany na podstawiedysertacji dotyczącej eklezjalnego wymiaru grzechu i pojednania w posoborowym nauczaniu Kościoła, którą obronił w 1995[1][6].
W latach 1989–1991 pracował jakowikariusz wparafii farnej w Bydgoszczy. Równocześnie był sekretarzem biskupa pomocniczego gnieźnieńskiegoJana Nowaka, wikariusza biskupiego dla miasta Bydgoszczy[1].
Jako rektor seminarium z urzędu wszedł w składrady duszpasterskiej irady kapłańskiej, w której pełnił funkcję sekretarza[1]. Został też członkiemkolegium konsultorów. Ustanowiony zostałrektoremkościoła św. Jerzego na zamku gnieźnieńskim ikanonikiem gremialnymkapituły kolegiackiej, w której w 2003 objął funkcjęprepozyta[6].
W 1995 zostałprefektem i wykładowcą teologii moralnej w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie[1], a w latach 1999–2003 sprawował urządrektora seminarium[8]. W 1995 podjął wykłady z teologii moralnej w Prymasowskim Instytucie Teologicznym w Gnieźnie i wPrymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy, a w 1996 z teologii moralnej ogólnej i szczegółowej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Ducha św. w Bydgoszczy[6]. W 1998 zostaładiunktem w Zakładzie Teologii Moralnej i DuchowościWydziału TeologicznegoUniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. W 1999 został pełnomocnikiem dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza ds. organizacji studiów w sekcji zamiejscowej w Gnieźnie[1].
Objął stanowisko zastępcy redaktora czasopisma „Studia Gnesnensia”[1].
8 kwietnia 2003 papieżJan Paweł II mianował gobiskupem pomocniczymarchidiecezji gnieźnieńskiej zestolicą tytularnąMons in Numidia[9][1].Święcenia biskupie otrzymał 4 maja 2003 w katedrze gnieźnieńskiej. Udzielił mu ichHenryk Muszyński, arcybiskup metropolita gnieźnieński, któremu asystowali arcybiskup metropolita poznańskiStanisław Gądecki i biskup pomocniczy gnieźnieńskiBogdan Wojtuś[10]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Dominum confiteri Iesum” (Wyznawać Jezusa jako Pana)[11]. W maju 2003 został ustanowionywikariuszem generalnym archidiecezji. W kurii metropolitalnej objął funkcje: przewodniczącego Wydziału Katechizacji i Szkół Katolickich, przewodniczącego Referatu ds. Zakonnych i przewodniczącego Referatu Duszpasterstwa Młodzieży. Został także dyrektorem Archidiecezjalnego Studium Pastoralnego dla Kapłanów i członkiem Rady Programowej Studium, a także przewodniczącym Rady Wydawniczej Prymasowskiego Wydawnictwa Gaudentinum, a po jej reorganizacji przewodniczącym Rady Ekonomicznej wydawnictwa[6].
17 maja 2014 papieżFranciszek mianował go arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim iprymasem Polski[12][13]. 7 czerwca 2014 kanonicznie objął archidiecezję i odbyłingres dokatedry gnieźnieńskiej[14].Paliusz metropolitalny odebrał od papieża Franciszka 29 czerwca 2014 wbazylice św. Piotra w Rzymie[15].
WKonferencji Episkopatu Polski w latach 2011–2014 sprawował urząd sekretarza generalnego[8][16]. W 2009 wszedł w skład Rady Stałej jako jeden z dwóch biskupów pomocniczych[17], w 2011 objął członkostwo w niej z urzędu jako sekretarz generalny KEP[18], a w 2014 jako prymas Polski[19]. Jako sekretarz generalny KEP uzyskał również urzędowe członkostwo wKomisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP[18]. W 2013 został przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym[20], w 2016 przewodniczącym Komisji Duchowieństwa[21], oprócz tego wszedł w skład Komisji Charytatywnej i Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży[22], Zespołu ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce w 2016 r. oraz Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 r.[11] W 2005 został wybrany delegatem ds. Powołań[17], w latach 2009–2011 był delegatem ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej[22], a w 2019 został wybranydelegatem ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży[23] i z urzędu przewodniczącym RadyFundacji Świętego Józefa[24]. Ponadto został przewodniczącym zespołu roboczego do podjęcia rozmów zPaństwową Komisją ds. wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej 15 lat, wszedł w skład Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP, RadyFundacji Opoka, RadyFundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, a także został przewodniczącym kapituły nagródTotus Tuus i Totus Tuus medialny im. bp. Jana Chrapka[25]. Brał udział w opracowaniu zasad postępowania kościelnego w przypadku oskarżeń duchownych o czyny pedofilne, przyjętych przez Konferencję Episkopatu Polski w 2009, a także koordynował prace nad przygotowaniem przesłań do narodów polskiego i rosyjskiego (2012) oraz polskiego i ukraińskiego (2013)[17].
W latach 2006–2011 był przewodniczącym Europejskiej Służby dla Powołań, delegatemRady Konferencji Episkopatów Europy ds. powołań[22]. W 2011 papieżBenedykt XVI mianował go członkiemPapieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących[26][27].
W 2022 konsekrował biskupa pomocniczego gnieźnieńskiegoRadosława Orchowicza[7].
W 2012 nadano muhonorowe obywatelstwogminy Gniewkowo[28]. W 2024 został wyróżniony, jako pierwszy w historii,Medalem Królewskim, przyznawanym przez Prezydenta Gniezna[29].
W 2015 został odznaczonyKomandorią Missio Reconciliationis[30]. W 2017 otrzymał nagrodę „Pontifici” przyznaną przez warszawskiKlub Inteligencji Katolickiej[31], w 2018Medal Świętego Jerzego „Tygodnika Powszechnego”[32], a w 2020 statuetkęZłotego Hipolita wraz z godnością Wybitnej Osobistości Pracy Organicznej odTowarzystwa im. Hipolita Cegielskiego[33].
W 2015 został przyjęty do konfraterni zakonupaulinów[34].
| Przewodniczący |
|
|---|---|
| Zastępcy przewodniczącego |
|
| Sekretarze generalni |
|
.png){kind=logo}
|
