Zobacz też:inne znaczenia nazwy Wojbórz.

Wojbórz

wieś
Dwór w Wojborzu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Kłodzko
Wysokość	330-460[2] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	1097[3]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-442[4]
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0853091
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko Wojbórz
Położenie na mapie Polski Wojbórz
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Wojbórz
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Wojbórz
50°30′41″N 16°38′37″E/50,511389 16,643611[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wojbórz (niem. Gabersdorf^[5]) –wieś wPolsce położona wwojewództwie dolnośląskim, wpowiecie kłodzkim, wgminie Kłodzko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała dowojewództwa wałbrzyskiego.

Wojbórz jest to miejscowość leżąca wKotlinie Kłodzkiej. Wieś ciągnie się na przestrzeni 5 km wzdłuż rzekiJaśnicy^[2]. Leży u podnóżaGrzbietu Zachodniego na wysokości około 330–460 m n.p.m., wśród rozległych użytków rolnych^[2]. Lasy porastają jedynie grzbietyGór Bardzkich.

Wojbórz jest ciekawym terenem pod względem geologicznym. Nastąpiło tu połączenieczerwonego spągowca ze strukturą bardzką. Tereny zachodnie zbudowane są z dolnokarbońskichpiaskowców szarogłazowych,mułowców iłupków ilastych^[2]. U podnóża tych terenów ciągną siępermskie mułowce,iłowce oraz piaskowce z fillitami i łupkami chlorytowymi z soczewami i wkładkami wapieni zkalcytem^[2]. Obniżenie Łącznej zaś toczwartorzędowe gliny zwałowe. W okresie lodowcowym dolina ta była całkowicie wypełniona lodemlądolodu skandynawskiego.
W pobliżu Wojborza znajduje się lasbukowo-jaworowy^[2]. Jest on pozostałościąpierwotnego lasu dolnoreglowego – jest to teren projektowanego rezerwatu przyrody „Las Wojborski”.

Tereny Wojborza od najdawniejszych czasów były zasiedlone przez człowieka. To właśnie tu w latach 1962–1964 znaleziono najstarsze ślady człowieka na terenieziemi kłodzkiej. Odkrywcy datują je na około 30 tysięcy lat^[7] i zaliczają je dokultury oryniackiej.
Pierwsza wzmianka o wsi nazywanej wtedyGewartsdorf pochodzi z 1342 roku^[7]. Podczaswojen husyckich w 1425 roku został zniszczony kościół i plebania^[7]. W roku 1680 okolice nawiedziła zaraza, ale miejscowość nie poniosła większych strat^[7]. W XVIII wieku na pobliskim wzniesieniu zbudowano jeden z ziemnych fortów systemu obronnegoTwierdzy Srebrnogórskiej, który nigdy nie odegrał militarnej roli^[7]. Obecnie jego pozostałości porasta las^[7]. Od 1782 roku Wojbórz należał do rodzinyvon Magnisów^[7]. W XIX wieku miejscowość nabrała znaczenia turystycznego, w okolicy wytyczono szlaki i powstało kilka gospód^[7].
W 1978 roku było tu 169 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczna zmniejszyła się do 114^[2].

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są następujące obiekty^[8]:

• Kościół św. Jerzego w Wojborzu, parafialny z XV w., przebudowany w XVIII w. Pierwsze wzmianki o kościele i proboszczu pochodzą z 1358 roku, musiała wobec tego być to już wówczas duża i ludna wieś. Niestety drewniany kościół nie zachował się do naszych czasów, spłonął w czasie najazduhusytów na te ziemie około 1425 roku. Dziś w tym miejscu stoi słup z małą kapliczką.
• dwór Abrahama z 1688 r., przebudowany w XIX w., w centrum wsi około 300 m na południe od kościoła i składa się z dwóch czworobocznych podwórzy obramowanych zabudowaniami.

Inne zabytki:

• dwór Joachima, w odległości 1440 m na południowy wschód od kościoła. Z czworobocznego zespołu przetrwał do dziś tylko dawny dwór, który prawdopodobnie stanowi pozostałość późnośredniowiecznego dworu wieżowego sprzed połowy XVI w.
• dwór Niedergut, w odległości 1690 m na południowy wschód od kościoła. Z czworobocznego zespołu przetrwały trzy skrzydła^[9].
• pręgierz, który postawiono w centralnym punkcie wsi (jest to również dzisiejsze centrum Wojborza). Kamienny średniowieczny pręgierz został postawiony 15 czerwca 1382^[10]. Miał on 2,18 m wysokości, obwód górnej części wynosił 83 cm, a dolnej 102 cm. Stał on pomiędzy dzisiejszym Domem Ludowym a sklepem spożywczym^[10]. Po zlikwidowaniu kar cielesnych, pręgierze niszczono albo stawały się zabytkami muzealnymi. W Wojborzu po roku 1945 pręgierz przeniesiono w pobliże kościoła, a w roku 1978 został rozbity^[10]. Jego fragment znajduje się w muzeum na zamku Grodno.
• rzeźbaśw. Jana Nepomucena pochodząca z 1822 roku, stojąca przy domu nr 18^[7].

• Dwór w Wojborzu
• Parafia św. Jerzego w Wojborzu

• Słownik geografii turystycznej Sudetów.Marek Staffa (redakcja). T. 12:Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993,ISBN 83-85773-04-5.
• WaldemarW. Brygier WaldemarW.,TomaszT. Dudziak TomaszT.,IwonaI. Chomiak IwonaI.,Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010,ISBN 978-83-89188-95-3,OCLC 751422625 . Brak numerów stron w książce

• Strona Urzędu Gminy Kłodzko. gmina.klodzko.pl. [zarchiwizowane ztego adresu (2017-02-24)].
• Informacja o wsi w haśle Wiltsch (Wilcza), 1. 2. wś, pow. kładzki, par. Gabersdorf (Wojbórz), [w:]Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 534 .

• Wojbórz

• Uniwersalny szablon cytowania – brak strony