To jest wersja przejrzana tej strony
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 16 września 1887 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 czerwca 1966 | ||
| Minister reform rolnych | |||
| Okres | od 26 czerwca 1926 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Poseł III kadencji Sejmu (II RP) | |||
| Okres | od 1930 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poseł na Sejm Litwy Środkowej | |||
| Okres | od 1922 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Odznaczenia | |||
       | |||
| |||
Witold Cezary Staniewicz, (ur.16 września1887 wWilnie, zm.14 czerwca1966 wPoznaniu) –polski naukowiec (ekonomista rolny), działacz państwowyII Rzeczypospolitej, poseł naSejm Litwy Środkowej oraz naSejm III kadencji w II RP[1], minister reform rolnych (1926–1930), członekloży wolnomularskiej w Wilnie w czasachII Rzeczypospolitej[2], członek Rady GłównejCentralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych od 1934[3].
Urodził się w polskiej rodzinie inteligenckiej. Gimnazjum ukończył w rodzinnym Wilnie. Odbył studia biologiczne, rolnicze i ekonomiczne na Wydziale FilozoficznymUniwersytetu Jagiellońskiego iUniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium oraz uzupełniające we Francji i Włoszech. W 1911 uzyskałdoktorat na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1913 tytuł inżyniera rolnika naPolitechnice Monachijskiej. Następnie objął swój majątek Ginejciszki pod Wilnem. Podczas I wojny światowej działał wPolskiej Organizacji Wojskowej, należał doSamoobrony Wileńskiej. W 1922 był posłem naSejm Litwy Środkowej z ramieniaPolskiego Stronnictwa Ludowego Ziemi Wileńskiej[4]. Również w 1922 objął stanowisko asystenta katedry ekonomii społecznej naUniwersytecie Stefana Batorego. W 1923 uzyskałhabilitację naSzkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W latach 1924–1926 wykładał ekonomię rolnictwa na Uniwersytecie Stefana Batorego i odbył dłuższą podróż naukową do Szwajcarii i Włoch.
Poprzewrocie majowym w okresie od 20 czerwca 1926 do 4 grudnia 1930 minister reform rolnych w ośmiu kolejnych gabinetach. Był też posłem na Sejm III kadencji z listyBezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem[1]. Zachowywał niezależne stanowisko – w 1930 odmówił głosowania nad wnioskiem o przejściu do porządku dziennego nad interpelacją opozycji w sprawietraktowania więźniów w Brześciu, a w 1932 zrzekł się mandatu, gdyż nie zgadzał się ze stanowiskiem swego klubu podczas głosowania nad ustawą ograniczającą autonomię uniwersytetów.
Do 1931 profesorPolitechniki Lwowskiej, w latach 1931–1939Uniwersytetu Stefana Batorego (w latach 1933–1936 jego rektor). Od 1930 kierownik wydziału ekonomiki drobnych gospodarstw wiejskichPaństwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego (PINGW) wPuławach. Kierownik sekcji gospodarczejInstytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej w Wilnie – pionierskiej polskiej placówkisowietologicznej. Od 12 czerwca 1928, obokKazimierza Okulicza iWitolda Abramowicza jeden z trzech współudziałowców spółki z o.o., wydawcy „Kuriera Wileńskiego”[5]. Od listopada 1939 do czerwca 1940 (okupacjiLitwy przezArmię Czerwoną) był wydawcą „Kuriera Wileńskiego” – kontynuacji przedwojennego pisma.
Lata II wojny światowej spędził w Wilnie. Uczestniczył wtajnym nauczaniu oraz w działalnościZWZ-AK. Po wojnie przeniósł się do Poznania, objął katedrę ekonomiki rolniczej i polityki agrarnej naUniwersytecie Poznańskim. W latach 1951–1956 w stanie spoczynku, podojściu do władzy Władysława Gomułki reaktywowany. Do przejścia na emeryturę w 1960 kierował katedrą ekonomiki i organizacji rolnictwaWyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Brał udział w pracach wielu instytucji i towarzystw naukowych.
Jest autorem prac z zakresu ekonomiki rolnictwa oraz polityki agrarnej.
Został pochowany naCmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu[6] (kwatera grobowce, rząd 17, miejsce 3).
Jego synem byłRestytut Staniewicz (1929–2011), historyk, pracownik naukowyInstytutu Zachodniego w Poznaniu.
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| Ministrowie rolnictwa i dóbr państwowych[A] Ministrowie rolnictwa[B] |
|
|---|---|
| Ministrowie reform rolnych[C] | |
| Ministrowie rolnictwa i reform rolnych[D] |
