Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Witold Gliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy oficera Marynarki Wojennej. Zobacz też:Witold Gliński – więzień radzieckiego łagru pod Jakuckiem na Syberii.
Witold Gliński
Ilustracja
kontradmirałkontradmirał
Data i miejsce urodzenia

10 maja1925
Malewo

Data i miejsce śmierci

18 października1983
Gdynia

Przebieg służby
Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie
 Marynarka Wojenna (PRL)

Jednostki

8 Flotylla Obrony Wybrzeża
7 dywizjon niszczycieli
ORP „Grom”

Stanowiska

komendantWyższej Szkoły Marynarki Wojennej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia PolskiKrzyż Oficerski Orderu Odrodzenia PolskiKrzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia PolskiKrzyż Walecznych (1920–1941)Złoty Krzyż ZasługiMedal Za Odrę, Nysę i BałtykZłoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”]Złoty Krzyż "Za zasługi dla ZHP"Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (ZSRR)Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (ZSRR)
Grób kontradmirała Witolda Glińskiego na cmentarzu Witomińskim

Witold Gliński (ur.10 maja1925, zm.18 października1983) – polskikontradmirał idoktor naukwojskowych.

Był morskim dyplomowanymoficerem pokładowymniszczycieli. W latach 1944–1946 przebył szlak bojowy spodWrocławia podDrezno w składzie2 Armii Wojska Polskiego. PoII wojnie światowej służył wMarynarce Wojennej, dowodzącORP "Grom",7 dywizjonem niszczycieli oraz8 Flotyllą Obrony Wybrzeża. Przed śmiercią zajmował stanowisko komendantaWyższej Szkoły Marynarki Wojennej. Został pochowany nacmentarzu Witomińskim w Gdyni.

Wykształcenie

[edytuj |edytuj kod]

Witold Gliński urodził się 10 maja 1925 roku wMalewie, w rodzinie Stefana i Teofili z Mazurów. Od 1932 do 1937 roku uczył się w szkole w Malewie, a do 1938 roku kontynuował naukę wNieświeżu. Następnie uczęszczał do Gimnazjum im.Władysława Syrokomli w Nieświeżu, lecz ze względu na działania wojenne nie ukończył go. Po wcieleniu do2 Armii Wojska Polskiego w 1944 roku ukończyłfrontowy kurspodoficerski.

W 1947 roku zdał maturę i został przyjęty na Wydział PokładowyOficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej wGdyni, który ukończył w 1951 roku. Był również absolwentem kursu (1952–1953) i studiów podyplomowych (1960–1963) w Akademii Marynarki WojennejZSRR wLeningradzie. W okresie od 1966 do 1967 roku studiował wAkademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wWarszawie.

W 1972 roku zaliczył Kurs Kierowniczej KadryWojska Polskiego w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR. W 1976 roku w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego obronił rozprawę nt. obronyprzeciwrakietowej zespołów okrętów i uzyskał stopień naukowy doktora w dyscyplinie nauki wojskowe.

2 Armia Wojska Polskiego

[edytuj |edytuj kod]

Służbę liniową rozpoczął nafroncie wschodnim w 1944 roku. Otrzymał przydział do kompanii karabinów przeciwpancernych28 pułku piechoty, w której był dowódcądrużyny, a następnie pisarzem kompanii. Brał udział w forsowaniuNysy Łużyckiej oraz w starciach oBudziszyn, Drezno iDěčín. Po zakończeniu II wojny światowej uczestniczył w szeregach 28 pułku piechoty w potyczkach z oddziałamiUkraińskiej Powstańczej Armii.

Marynarka Wojenna

[edytuj |edytuj kod]

Pierwsze stanowisko służbowe w Marynarce Wojennej objął na niszczycieluORP "Błyskawica", na którym został oficerem nawigacyjnym. W latach 1953–1957 przebywał w Sztabie Głównym Marynarki Wojennej w Gdyni, kolejno na stanowiskach: pomocnika szefa Wydziału Wyszkolenia Bojowego ds.okrętów podwodnych (w 1953 roku), flagowego oficera nawigatora (1953–1957) oraz starszego inspektora Wydziału Wyszkolenia Bojowego ds. nawigacyjnych (w 1957 roku). Następnie dowodził 7 dywizjonem niszczycieli w Gdyni i jednocześnie niszczycielem ORP „Grom”.

Od 1963 do 1967 roku był szefem Wydziału Operacyjnego w Oddziale Operacyjnym Sztabu Głównego wMarynarki Wojennej, po czym objął funkcję szefa Sztabu – zastępcy dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. Od 1968 roku dowodził 8 Flotyllą Obrony Wybrzeża, a w 1971 roku wyznaczono go komendantem Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni.

Zasiadał wKomitecie Badań Morza i Radzie NaukowejUrzędu Gospodarki Morskiej. Był członkiemTowarzystwa Wiedzy Obronnej. Autor książkiMorskie operacje desantowe w II wojnie światowej oraz kilkudziesięciu artykułów o tematyce wojenno-morskiej.

Zmarł wskutek choroby nowotworowej 18 października 1983 roku w Gdyni. Został pochowany nacmentarzu Witomińskim w Gdyni w nowej alei zasłużonych (kwatera 26-38-14)[1]. W ceremonii pogrzebowej uczestniczyło dowództwo Marynarki Wojennej z adm.Ludwikiem Janczyszynem na czele. W imieniu dowództwa Marynarki Wojennej zmarłego pożegnał kontradm.Romuald Waga.

Awanse

[edytuj |edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. http://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=55939&inni=0&cinki=1 [dostęp 2019-06-08]
  2. Honorowe medale Gdyni dla żołnierzy Marynarki Wojennej, "Żołnierz Wolności", nr 246, 17 października 1973, s. 1.
  3. Delegacja ludowego Wojska Polskiego powróciła do kraju, "Żołnierz Wolności", nr 269, 14 listopada 1969, s. 1.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Dowódcy8 Flotylli Obrony Wybrzeża

Komendanci / RektorzyAkademii Marynarki Wojennej
Tymczasowe Instruktorskie Kursy dla Oficerów
Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej
Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej
Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej w Wielkiej Brytanii
Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej
Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej
Akademia Marynarki Wojennej
Marynarka Wojenna
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Witold_Gliński&oldid=76908423
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp