Wina bułgarskie są w większości (85%) przeznaczone na eksport[1]. W 2011 produkcję wina szacowano na 1,3 mln hl[2], z czego dwie trzecie stanowiływina czerwone[1]. W 2004 spożycie wina na osobę wynosiło w Bułgarii 17,2 l, co stawiało kraj na 23. miejscu na świecie[3]. Powierzchnia winnic wynosiła wówczas 97 tys. ha, do których należy doliczyć ok. 35 tys. ha leżących odłogiem[1][3].
W 2023 roku Bułgaria wyeksportowała wino o wartości 29 milionówdolarów amerykańskich; głównym ich odbiorcą byłaPolska[4].
Przypuszcza się, że pierwsze uprawywinorośli na terenie Bułgarii założono ok. 1000 r. p.n.e.[5]. Produkcja wina zamarła w czasachpanowania osmańskiego (1396-1878), kiedy obowiązywał muzułmański zakaz spożywania napojów alkoholowych[5][6]. Ożywienie winiarstwa nastąpiło po I wojnie światowej[5].
W 1944 dokonanokolektywizacji winnic[1]. W okresie, gdy Bułgaria znajdowała się w bloku komunistycznym, wytwórcy skupiali się na produkcji wina na eksport, doZwiązku Radzieckiego i na Zachód, w celu pozyskania dewiz[7]. Szczególnie popularne były wina produkowane ze szczepucabernet sauvignon[5][7]. Wina bułgarskie zdobywały rynek ze względu na dobry stosunek ceny do jakości[1][7]. Jednym z inicjatorów eksportu do krajów kapitalistycznych był koncern PepsiCo, który w zamian za wino dostarczał do Bułgariipepsi[5].
Od lat 80. XX w. przemysł winiarski zaczął podupadać[7]. Jedną z przyczyn była kampania skierowana przeciw spożywaniu alkoholu prowadzona w ZSRR za czasówMichaiła Gorbaczowa, która przyniosła załamanie eksportu na tradycyjny rynek zbytu, jakim był Związek Radziecki[1][5][8]. Reprywatyzacja winnic utrudniła wytwórniom winiarskim pozyskanie dobrego surowca, a małym producentom często brakowało doświadczenia[5][9][10]. Jeszcze w 1990 roczna produkcja wina wynosiła 2,9 mln hl[2], by stopnieć do 1,2 mln hl w 2010[2]. Perspektywy dla winiarstwa w Bułgarii są jednak dobre, gdyż dawne państwowe wytwórnie zostały sprywatyzowane, a ciągle niskie koszty produkcji przyciągnęły inwestorów, zarówno w nasadzenia, jak i przetwórnie[1][7][11]. Kraj korzystał również z programów pomocowychUnii Europejskiej[7]. Zarządzanie utrudnia jeszcze duże rozdrobnienie winnic[5]. W 2007 dokonano oficjalnej klasyfikacji, wprowadzono oznaczeniecontroliran i podzielono kraj na 47 regionów winiarskich, a producenci coraz baczniejszą uwagę zwracają na jakość[5][7][12][13].
W kraju panuje klimat kontynentalny, łagodniejszy we wschodniej części ze względu na wpływMorza Czarnego[1][5]. Roczna suma opadów wynosi od 470 do 950 mm[1][5]. Pod uprawę przeznacza się przede wszystkim tereny w dolinach rzek (np.Dunaju iMaricy), duże połacie rozciągają się również na nizinach we wschodniej części Bułgarii[5]. Coraz częściej zakłada się winnice na stokach[1].
W Bułgarii uprawia się przede wszystkimodmiany winorośli o ciemnej skórce[15]. Międzynarodowe szczepy reprezentują m.in.cabernet sauvignon imerlot. Lokalne odmiany to m.in.pamid(inne języki),gymza (miejscowe określenie kadarki[16]),mavrud,rubin (krzyżówkanebbiolo isyraha) imelnik[5][10][12][15].
Winnice obsadzone białymi odmianami skupiają się na brunatnych glebach w pobliżuMorza Czarnego, choć zdarzają się także w innych regionach kraju[12][15]. Popularnością cieszą się szczepydimiat(inne języki),rkatsiteli ogruzińskich korzeniach,ugni blanc,welschriesling(inne języki),sauvignon blanc ichardonnay[5][12][15].
 | Zobacz multimedia związane z tematem:Wina bułgarskie |