Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Wilson Eduardo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilson Eduardo
Ilustracja
Wilson Eduardo w barwachBragi w 2016 roku.
Pełne imię i nazwisko

Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1990
Pedras Rubras,Portugalia

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

APOEL

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
LataKlub
1999–2000GD Vilar
2000–2004Porto
2004–2009Sporting
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2009–2015Sporting20(3)
2009Real S.C. (wyp.)13(1)
2010Portimonense (wyp.)10(3)
2010–2011Beira-Mar (wyp.)27(5)
2011–2012Olhanense (wyp.)27(7)
2012–2013Académica (wyp.)25(6)
2014Sporting B1(0)
2014–2015Dinamo Zagrzeb (wyp.)10(1)
2015ADO Den Haag (wyp.)14(2)
2015–2020Braga98(30)
2020–2021Al Ain18(3)
2021–2023Alanyaspor38(8)
2023–APOEL3(1)
W sumie:304(70)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2005–2006 Portugalia U-1612(7)
2006–2007 Portugalia U-1712(7)
2008–2009 Portugalia U-1920(6)
2009 Portugalia U-203(0)
2010–2012 Portugalia U-2114(6)
2019– Angola6(2)
W sumie:67(28)
  1. Aktualne na: 28 września 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 13 listopada 2019.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo (ur.8 lipca1990 wPedras Rubras) –portugalskipiłkarz występujący na pozycjinapastnika wSC Braga[1]. W kategoriach młodzieżowych reprezentował barwy Portugalii, jednak od 2019 roku jest reprezentantemAngoli[2].

Kariera klubowa

[edytuj |edytuj kod]

Wilson Eduardo urodził się wdystrykcie Porto. Piłkarską karierę rozpoczynał w lokalnymFC Porto, jednak w wieku 14 lat trafił do juniorskich zespołówSportingu. W 2009 roku zadebiutował w seniorskich rozgrywkach, gdy reprezentował barwyReal S.C. (jesienią) orazPortimonense SC (wiosną)[3]. W barwach drugiej z tych drużyn przyczynił się do powrotu Portimonense doPrimeira Liga po 20 latach. W kolejnym sezonie zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej w Portugalii[4], po raz kolejny będąc wypożyczonym, tym razem doBeira-Mar[5]. Dwa tygodnie później w starciu przeciwkoAcadémice zdobył swojego pierwszego gola w lidze[6].

W sezonie 2011/2012 znów został wypożyczony, a jego nowym klubem zostałoSC Olhanense[7]. Również w sezonie 2012/2013 nie zdołał zadebiutować w Sportingu, ponieważ wypożyczono go po raz kolejny tym razem do Académici[8]. W barwach tej drużyny zadebiutował w europejskich pucharach, a konkretnie wLidze Europy, gdzie zdobył trzy bramki wfazie grupowej, w tym dwie w wygranym 2-0 spotkaniu przeciwkoAtlético Madryt.

18 sierpnia 2013 roku zadebiutował w barwach Sportingu w wygranym 5-1 spotkaniu zFC Arouca. 20 lipca 2014, klub poinformował o zagranicznym wypożyczeniu zawodnika doDinamo Zagrzeb[9]. W Chorwacji, Wilson Eduardo został mistrzem kraju, a także wywalczył puchar kraju. Po zaledwie pół roku powrócił jednak do Portugalii, a następnie 30 stycznia 2015 roku trafił doADO Den Haag[10].

31 sierpnia 2015 roku, po 11 latach w klubie rozstał się ze Sportingiem, aby dołączyć doSC Braga[1]. Już w pierwszym sezonie zdobył z klubem Puchar Portugalii, a w sezonie 2018/2019 po raz pierwszy w karierze przekroczył liczbę 10 bramek w ligowym sezonie.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj |edytuj kod]

Wilson Eduardo reprezentował Portugalię w juniorskich kategoriach rozgrywkowych, jednak nigdy nie doczekał się powołania do dorosłej kadry. W 2013 roku odmówił powołania do reprezentacji Angoli[11], które było możliwe ze względu na to, że jego rodzice pochodzą z Angoli[12]. W roku 2019 zawodnik zmienił zdanie, nie doczekawszy się powołania do kadry Portugalii i zadebiutował w afrykańskiej reprezentacji 22 marca 2019 w spotkaniueliminacji doPucharu Narodów Afryki 2019 przeciwkoBotswanie. Otrzymał powołanie na turniej finałowy i zagrał we wszystkich trzech spotkaniach grupowych, po których Angola pożegnała się z turniejem[13].

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Brat Wilsona Eduardo –João Mário, również jest piłkarzem, mistrzem Europy z 2016 roku[12].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abWilson Eduardo no SC Braga. (port.).
  2. Football: Wilson Eduardo makes debut for Palancas Negras. (ang.).
  3. Sporting: Wilson Eduardo emprestado ao Portimonense.
  4. Beira-Mar e Leiria no 1.º empate da Liga. (port.).
  5. Beira Mar: Sporting cede André Marques e Wilson Eduardo. (port.).
  6. Beira-Mar estreia-se a vencer no campeonato. (port.).
  7. Mexer, Pereirinha e Wilson Eduardo no Olhanense. (port.).
  8. Sporting empresta Wilson Eduardo à Académica. (port.).
  9. Wilson Eduardo Off to Croatia. (ang.).
  10. Oficjalnie: Wilson Eduardo w ADO Den Haag.
  11. Wilson Eduardo deu „não” a Angola. (port.).
  12. abJoão Mário e Wilson Eduardo. Dois irmãos, duas seleções. (port.).
  13. Afcon: Lazio defender Bastos Quissanga tops Angola’s 23-man squad. (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
składAPOEL FC
  • Aktualny na dzień 5 maja 2021
Składreprezentacji Angoli naPNA 2019

Angola

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wilson_Eduardo&oldid=71949933
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp