 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1891 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 marca 1975 | ||
| Obywatelstwo | |||
| Wzrost | 171 cm | ||
| Styl walki | praworęczny | ||
| Kategoria wagowa | lekka | ||
| Bilans walk zawodowych | |||
| Liczba walk | 77 | ||
| Zwycięstwa | 34 | ||
| Przez nokauty | 9 | ||
| Porażki | 10 | ||
| Remisy | 15 | ||
| Nieodbyte | 1 | ||
| |||
Willie Ritchie (ur. jakoGerhardt Anthony Steffen13 lutego1891 wSan Francisco, zm.24 marca1975 wBurlingame[1]) –amerykańskibokser, zawodowy mistrz świata kategorii lekkiej.
Urodził się i wychował w wielodzietnej rodzinie pochodzenianiemieckiego w San Francisco. Jako młody człowiek pracował jako szofer, zanim rozpoczął karierę boksera zawodowego. W jednej ze swych pierwszych walk zastępował boksera o nazwisku Willie Richardson. Spiker wyczytał go błędnie jako Williego Ritchie, a ponieważ Ritchie wygrał walkę, zachował to imię i nazwisko przez resztę kariery[2].
W 1911 Ritchie pokonałJacka Brittona i przegrał na punkty zFreddiem Welshem. 11 maja 1912 stoczył walkęno decision z mistrzem świataAdem Wolgastem. 28 listopada tego roku w San Francisco pięściarze ci spotkali się ponownie w walce o tytuł. Wolgast początkowo przeważał, ale później zaczął tracić siły i do głosu doszedł Ritchie. W 16. rundzie Wolgast został zdyskwalifikowany za zbyt niski cios[3]. Ritchie został mistrzem świata w wadze lekkiej uznawanym przez International Boxing Union (inne organizacje uznawały Freddiego Welsha za mistrza).
Ritchie stoczył pięć skutecznych pojedynków w obronie tytułu,nokautując w 11. rundzieMexican Joe Riversa[4], tocząc walkino decision zLeachem Crossem[5] i Wolgastem[6], wygrywając na punkty po 20 rundach zHarlem Tommym Murphym[7] i walczącno decision zCharleyem White’em[8]. W kolejnej walce 1 lipca 1914 wLondynie Freddie Welsh pokonał go na punkty po 20 rundach, zostając w ten sposób powszechnie uznanym zawodowym mistrzem świata w wadze lekkiej[9]. W październiku tego roku Ritchie zremisował zJohnnym Dundee, a 11 marca 1915 wMadison Square Garden wNowym Jorku spróbował odebrać tytuł Welshowi. Walka była w formuleno decision, a Ritchie, który przeważał w ringu, nie zdołał znokautować Welsha[10].
.jpg)
W październiku 1915 Ritchie stoczył walkęno decision z Johnnym Dundee, a 28 grudnia tego roku w Madison Square Gardem spróbował zdobyć pas mistrza świata kategorii półśredniej, również w walceno decision, ale obrońca tytułuTed Lewis przeważał w tym pojedynku, który zakończył się w zaplanowanym czasie 10 rund[11]. Ritchie stoczył po kilka walk w 1916 i 1917 oraz jedną w 1918. 21 lutego 1919 walczyłno decision z ówczesnym mistrzem wagi lekkiejBennym Leonardem, a w kolejnej walce między tymi bokserami 28 kwietnia tego roku przegrał przeztechniczny nokaut w 7. rundzie.
Po tej walce Ritchie wycofał się z ringu, ale później wrócił i stoczył jeszcze 1 walkę w 1923, 1 w 1924 i 3 w 1927.
Ritchie został wybrany w 2004 doMiędzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[12].
|
