| gromada | |||
| 1954–1973 | |||
 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | 1954:wejherowski | ||
| Data powstania | 5 października 1954 | ||
| Data likwidacji | 1 stycznia 1973 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
| brak współrzędnych | |||
Wierzchucino – dawnagromada, czyli najmniejsza jednostkapodziału terytorialnegoPolskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, zgromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierającorganizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Wierzchucino z siedzibą GRN wWierzchucinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – wpowiecie wejherowskim wwoj. gdańskim na mocy uchwały nr 26/III/54 WRN wGdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Wierzchucino, Białogóra, Słuchowo i Brzyno ze zniesionejgminy Wierzchucino w tymże powiecie[6].
13 listopada 1954 (z mocą obowiązującą od 1 października 1954) gromada weszła w skład nowo utworzonegopowiatu puckiego w tymże województwie[7], gdzie ustalono dla niej 19 członków gromadzkiej rady narodowej[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9]. 1 stycznia 1973 – tym razem w powiecie puckim – reaktywowano zniesioną w 1954 rokugminę Wierzchucino[10].
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta (1919-28 i 1951-75) | |
| Osiedla (1954-72) |
|
| Gminy wiejskie zbiorowe (← 1951-54 i 1973-75) |
|
| Gromady (1954-72) |
|
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta (1919–26 i 1954–75) | |
| Osiedla (1954–72) |
|
| Gromady (1954–72) |
|
| Gminy wiejskie zbiorowe (1973–75) |
