Wierzchotka (ang.cyme,łac.cyma) – rodzajkwiatostanów, należący do grupy kwiatostanów zamkniętych. Kwiaty wyrastają na wierzchołkach rozgałęziających się osi. Gdy zaczyna wyrastać kwiat, oś kończy swój wzrost, zaczynają natomiast w kącie listków rozwijać się boczne osie drugiego rzędu, znowu kończące się kwiatem. Wskutek tego w wierzchotce kwiaty zaczynają kwitnąć od środka kwiatostanu, promieniście w kierunku jego obrzeży. Wierzchotki to cała grupa kwiatostanów, dzieląca się na kilka jeszcze typów:
sierpik – pojedyncze odgałęzienia boczne z kwiatem, który zwrócony jest w jedną stronę (np.niezapominajka,żywokost).
skrętek – podobnie jak u sierpika, ale widziany z góry ma kwiaty ułożone zygzakowato.
dwurzędka – pojedyncze kwiaty wyrastają naprzemiennie po obydwu stronach (niektóre gatunkikosaćca).
wachlarzyk – kwiaty dorastają do jednakowej wysokości
wierzchotka dwuramienna (ang., łac.dichasium) – pod każdym kwiatem szczytowym znajdują się rozgałęzienia drugiego rzędu zakończone kwiatem (np.rogownica).
wierzchotka wieloramienna, wielopromienista (ang., łac.pleiochasium) – wytwarza w podobny sposób jak wierzchotka dwuramienna nie dwie, lecz kilka osi (np.wilczomlecz).
Za rodzaj wierzchotki uważa się też:
wiecha z wykształconym kwiatem szczytowym, który kończy wzrost (np.winorośl,lilak):
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006.ISBN 83-01-14342-8. Brak numerów stron w książce
Stanisław Tołpa, Jan Radomski: Botanika. Podręcznik dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971. Brak numerów stron w książce
J. Szweykowska, J. Szweykowski: Botanika. Tom I. Morfologia. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2005.ISBN 83-01-13946-3. Brak numerów stron w książce
.PNG)