| wieś | |||
Opuszczony cmentarz menonicki w Wielkim Zajączkowie | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Gmina | |||
| Liczba ludności (III 2011) | 280[2] | ||
| Strefa numeracyjna | 52 | ||
| Kod pocztowy | 86-170[3] | ||
| Tablice rejestracyjne | CSW | ||
| SIMC | 0084860 | ||
Położenie na mapie gminy Dragacz | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu świeckiego | |||
| |||
Wielkie Zajączkowo –wieś wPolsce położona wwojewództwie kujawsko-pomorskim, wpowiecie świeckim, wgminie Dragacz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała dowojewództwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 280 mieszkańców[2]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Dragacz.
Wieś powstała w 1365 roku na prawie chełmińskim. Początkowo stanowiła własność rycerską, następnie zakonną, a od XV w. królewską. W 1568 roku w miejscowości osiedlili sięmennonici. Mieli oni za zadanie zagospodarować obszary w dolinieWisły, która dotąd często była zalewana przez rzekę. Osiedlali się oni na tych ziemiach naprawie holenderskim. Oznacza to, że mogli oni czerpać zyski z tytułu dzierżawy, ale bez prawa do własności ziemi i bez możliwości nabycia jej przez zasiedzenie. Kontrakty z osadnikami holenderskimi zawierano aż do 1780 roku. Do dziś po mennonitach przetrwało wiele ciekawych obiektów architektury drewnianej, m.in. dobrze zachowana chata drewniana z wystawką. W miejscowości znajdują się również resztki pomennonickiego cmentarza[4][5].
| Wsie | |
|---|---|
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Części wsi | |
| Nieoficjalna część osady |
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta (1919–75) | |
| Gminy wiejskie zbiorowe (1934–54 i 1973–75) |
|
| Gromady (1954–72) |
|