Lustra wody poszczególnych akwenów położone są na różnych wysokościach, przy czym różnica między poziomem Jeziora Górnego a jeziora Ontario wynosi 108 metrów. Wyjątek stanowią Michigan i Huron, połączonecieśniną Mackinac ihydrologicznie stanowiące jeden zbiornik wodny. Sumaryczna objętość Wielkich Jezior tworzy drugi co do wielkości (poBajkale) zbiornikwody słodkiej na kuli ziemskiej.
Jeziora połączone są ze sobą cieśninami, rzekami i kanałami. Razem z wypływającą z OntarioRzeką Świętego Wawrzyńca tworzą śródlądowąDrogę Wodną Świętego Wawrzyńca o długości 3770 km i stanowią ważny szlak wodny, mający również połączenie z dorzeczem rzekMissisipi iHudson. Wokół Wielkich Jezior rozwinęła się gęsta sieć osadnicza.
Kotliny tworzące podłoże Wielkich Jezior mają pochodzenie tektoniczne; wypełniły się wodą w czasie ostatniegozlodowacenia, około 10 tysięcy lat temu. Kotliny te charakteryzują się znacznymi głębokościami, na skutek czego większość jezior (z wyjątkiem jeziora Erie) jestkryptodepresjami (patrz załączony profil).
Około 25% kanadyjskiej produkcji rolnej oraz około 7% amerykańskiej pochodzi z basenu Wielkich Jezior. W Stanach Zjednoczonych Wielkie Jeziora są uważane za czwarte wybrzeże morskie, natomiast w Kanadzie za dominujący czynnik industrializacji[3].
W wyniku dużego zaludnienia okolicy, rozwoju rolnictwa i przemysłujeziora są zanieczyszczone – najbardziej Erie, a następnie Ontario. Najczystszą wodą wyróżnia się Jezioro Górne. W 1972 Stany Zjednoczone i Kanada podpisały porozumienie (ang.Great Lakes Water Quality Agreement) mające na celu ochronę wód oraz koordynację zabiegów poprawiających czystość wód. Zatwierdzono 13 obszarów działań badawczych, zapobiegawczych oraz interwencyjnych. Ostatnie uaktualnienie traktatu miało miejsce 7 września 2012[4].
