To jest wersja przejrzana tej strony

Wernyhora (ukr. Вернигора,pol. Waligóra[1], jego prawdopodobne imię toMosij, czyliMojżesz) – wędrowny starzec, legendarnywieszcz ilirnik kozacki z XVIII wieku. W jednym z polskichmitów narodowych występuje jako postać przepowiadająca losyRzeczypospolitej[2].
Wśród badaczy brak pewności co do tego, czy była to postać autentyczna. Być może Wernyhora był postacią, którą stworzyła ludowalegenda.Joachim Lelewel spisał około roku 1830 proroctwa Wernyhory.Jan Matejko uwiecznił go na obrazie.
Jego przepowiednie, w tym tak zwaneProroctwo Wernyhory – orozbiorach Rzeczypospolitej i jej późniejszym odrodzeniu, ożywiało wyobraźnię romantycznych poetów, takich jakJuliusz Słowacki (Wernyhora jako „Pan-Dziad z lirą” wŚnie srebrnym Salomei) czySeweryn Goszczyński, za pośrednictwem których trafił doliteratury.Stanisław Wyspiański uwiecznił go wWeselu, tworząc postać przejmującego, natchnionego wieszcza. Wernyhora stał się też motywem wmalarstwie, z najbardziej znanym obrazem Jana Matejki podtym samym tytułem.
Na przełomie XVIII i XIX wieku wędrowniżebracy często powoływali się na Wernyhorę, niejednokrotnie podając się za niego.
Imieniem Wernyhory nazwano jedną z ulic wBielsku-Białej,Krakowie,Łodzi,Przemyślu,Szczecinie iWarszawie.
| Zobacz multimedia związane z tematem:Wernyhora |