 Wenera 9 - replika | |||
| Inne nazwy | 4V-1 No. 660 | ||
|---|---|---|---|
| Zaangażowani | |||
| Indeks COSPAR | 1975-050A | ||
| Rakieta nośna | |||
| Miejsce startu | |||
| Cel misji | |||
| Orbita (docelowa, początkowa) | |||
| Perycentrum | 1510 km[1] | ||
| Apocentrum | 112 200 km[1] | ||
| Okres obiegu | 2898,0 min[1] | ||
| Nachylenie | |||
| Czas trwania | |||
| Początek misji | 8 czerwca 1975 (02:38 UTC) | ||
| Data lądowania | 22 października 1975 (05:13 UTC) | ||
| Wymiary | |||
| Masa całkowita | 4936[1] kg | ||
| Masa aparatury naukowej | lądownik: z osłoną 1560 kg; po wylądowaniu 660 kg | ||
| |||
Wenera 9 (ros.Венера 9) – szósta udanaradzieckasonda kosmiczna przeznaczona do badaniaWenus. Była to pierwsza sonda nowej generacji (typ 4V-1)programu Wenera, o znacznie większej masie od poprzedników. Sonda posiadałalądownik, który przekazał pierwsze, czarno-białe zdjęcia powierzchni Wenus[2]. Lądownik wyposażony był w aparaturę, dzięki której dokonano pierwszych analiz chemicznych gruntu Wenus. Główna część sondy (orbiter) stała się pierwszymsztucznym satelitą Wenus. Miała ona za zadanie przekazywanie na Ziemię sygnałów z lądownika oraz wykonywanie fotografii i innych pomiarów atmosfery planety.
Wenera 9 została wyniesiona przez rakietęProton K z członem ucieczkowymBlok D 8 czerwca 1975 z kosmodromuBajkonur wKazachskiej SRR. Odłączenie lądownika nastąpiło 20 października. Wylądował on miękko na powierzchni planety 22 października 1975 o 05:13GMT w rejonieBeta Regio, w miejscu o współrzędnych 31,01°N, 291,64°E. Przesyłał dane przez 53 minuty po lądowaniu[2].
