Weksylologia (złac. vexillum „sztandar, chorągiew”) – dyscyplina pomocniczahistorii[1]. Zajmuje sięchorągwiami jako rzeczywistymi i symbolicznymi znakami wojskowymi, państwowymi, terytorialnymi, organizacji i grup społecznych czy wyznaniowych.
Weksylologia jest dyscypliną stosunkowo młodą, która nie wyodrębniła się jeszcze w samodzielną naukę historyczną. Wciąż pozostaje w silnym związku metodologicznym zheraldyką, z której się wywodzi i razem z którą tradycyjnie jest omawiana.
Rodowód chorągwi sięga czasów antycznych, jednak najpełniejsze i największe znaczenie chorągwie zyskały w okresie średniowiecza. Wtedy podporządkowano zasady tworzenia chorągwi i im podobnych znaków regułom heraldycznym – były one pierwotnym miejscem umieszczania znaków symbolicznych o charakterzegodeł heraldycznych. Związek heraldyki i chorągwi trwał przez stulecia i nie ustał praktycznie nigdy, choć od XVIII–XIX wieku stał się nieco luźniejszy. Stąd właśnie wynikają powiązania metodologiczne i źródłowe heraldyki i weksylologii jako dyscyplin naukowych.
Weksylolodzy z większości państw świata są członkamiFIAV (Fédération internationale des associations vexillologiques). Co dwa lata członkowie FIAV gromadzą się naMiędzynarodowym Kongresie Weksylologicznym (ostatni kongres odbył się w 2017 roku wLondynie).
obramowanie
Panel
Klin
Klin odwrócony
krokiew
krokiew odwrócona
krokiew leżąca
krokiew leżąca odwrócona
Krzyż
Krzyż grecki
Krzyż skandynawski
Krzyż skośny luzem
pas skośny
pas skośny opuszczony
pas skośny podniesiony
pierścień
krąg
półksiężyc
gwiazda
romb
romb luzem
trapez
trójkąt
trójkąt czeski
Przykładowe obrzeżenie
Przykładowe obrzeżenie
