Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Wayne Rooney

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wayne Rooney
Ilustracja
Wayne Rooney (2016)
Pełne imię i nazwisko

Wayne Mark Rooney

Data i miejsce urodzenia

24 października 1985
Liverpool

Wzrost

176 cm[1]

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
1996–2002Everton
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2002–2004Everton67(15)
2004–2017Manchester United393(183)
2017–2018Everton31(10)
2018–2019D.C. United48(23)
2020–2021Derby County30(6)
W sumie:569(237)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
2000–2001 Anglia U-164(2)
2001–2002 Anglia U-1712(7)
2002–2003 Anglia U-191(0)
2003–2018 Anglia120(53)
W sumie:137(62)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2020–2021Derby County (tymczasowo, grający trener)
2021–2022Derby County
2022–2023D.C. United
2023–2024Birmingham City
2024Plymouth Argyle
  1. Aktualne na: 31 stycznia 2020. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Wayne Mark Rooney (wym.[ˈɹu:ni][2]; ur.24 października1985 wLiverpoolu) –angielskipiłkarz itrener piłkarski. W latach 2022–2023 był treneremD.C. United[3].

Wayne Rooney karierę piłkarską rozpoczął wEvertonie, do którego szkółki piłkarskiej przeszedł w wieku 10 lat. W roku 2002 zadebiutował w pierwszej drużynie tego klubu i stał się najmłodszym strzelcem bramki wPremier League. Szybko stał się podstawowym zawodnikiem swojego klubu i spędził w nim dwa sezony. Przed sezonem2004/2005 za kwotę 25,6 milionafuntów przeszedł doManchesteru United, gdzie pięć razy zostałmistrzem kraju, czterokrotnie zdobyłPuchar Ligi, wygrałLigę Mistrzów,Klubowe Mistrzostwo Świata,Puchar Anglii orazLigę Europy i przez trzy lata pełnił rolękapitana.

Z dorobkiem 253 goli, jest najlepszym strzelcem w historiiManchesteru United. Zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców wszech czasówPremier League (208 goli) i czwarte miejsce pod względem liczby asyst w historii tej ligi (103).[potrzebny przypis]

9 lipca 2017 powrócił do Evertonu[4]. W 2018, po sezonie spędzonym naGoodison Park, przeniósł się do występującego wMajor League Soccer, amerykańskiego klubuD.C. United[5]. W 2020 dołączył do występującego wChampionship,Derby County, który był jego ostatnim klubem w profesjonalnej karierze.

W latach 2003–2016reprezentant Anglii, z którą wystąpił naEuro 2004, gdzie był najmłodszym zdobywcą bramki, a także naEuro 2012,2016 oraz naMistrzostwach Świata 2006,Mistrzostwach Świata 2010 i2014. Pod koniec sierpnia 2014, selekcjonerRoy Hodgson mianował Rooneya kapitanem reprezentacji Anglii. W 2018 zakończył karierę reprezentacyjną. Jego bilans meczów w drużynie narodowej zatrzymał się na 120 występach i 53 strzelonych golach, co czyniło go najlepszym strzelcem w historiireprezentacji Synów Albionu, do momentu pobicia jego rekordu przezHarry’ego Kane’a[6].

15 stycznia 2021 podpisał stały kontrakt menedżerski zDerby County kończąc tym samym karierę piłkarską.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]
Rooney w Manchesterze United (2009)

Rooney karierę piłkarską rozpoczynał w szkółceEvertonu. W 2002 został włączony do pierwszej jedenastki. Pierwszy raz opinii publicznej pokazał się 19 października strzelając bramkę w meczu zArsenalem naGoodison Park dającą jego zespołowi zwycięstwo 2:1, które zakończyło passę Arsenalu 30 meczów bez porażki. Zdobywając to trafienie stał się w tamtym czasie najmłodszym strzelcem gola w historiiPremier League, miał wtedy 16 lat i 361 dni. Później jego rekord poprawiłJames Milner, a obecnie rekordzistą jestJames Vaughan.

Wreprezentacji Anglii Rooney zadebiutował 12 lutego 2003 roku w meczu przeciwkoAustralii mając 17 lat i 111 dni, co również w tamtym czasie było rekordem. Teraz[kiedy?] najmłodszym reprezentantemAnglii w historii jestTheo Walcott, zawodnik Evertonu.

Rooney wystąpił naEuro 2004 wPortugalii. W tym turnieju zdobył 4 gole, po 2 strzelającSzwajcarii iChorwacji. Te bramki zapewniły mu tytuł wicekróla strzelców imprezy, zaraz zaMilanem Barošem.

Po tych Mistrzostwach Europy o Rooneya starania rozpoczęłyNewcastle United F.C. iManchester United F.C. Transfer do pierwszego z klubów był już blisko finalizacji, jednak ostatecznie, na godziny przed zakończeniem okna transferowego, podpisał on kontrakt z Manchesterem. Klub zOld Trafford zapłacił za niego 27 milionówfuntów, co było wtedy najwyższą kwotą wydaną na nastoletniego piłkarza na świecie (obecnie[kiedy?] najdroższym transferem nastoletniego piłkarza jest transfer Anthony’ego Martiala do Manchesteru United), a także obecnie jedenastym co do wysokości transferem w historii Manchesteru United. Więcej wówczas (2004) zapłacono tylko zaJuana Sebastiána Veróna (2001) iRio Ferdinanda (2002), a później zaDimitara Berbatowa (2008),Paula Pogbę (2009, rekord wszech czasów),Angela Di Marię,Juana Matę,Luke’a Shawa (wszyscy trzej 2014),Anthony’ego Martiala (2015),Erica Bailly’ego,Henricha Mychitariana (obaj 2016).

NaEuro 2004 piłkarz nabawił się kontuzji, która wykluczyła go z gry na miesiąc. W meczuLigi Mistrzów przeciwkoFenerbahçe SK zaliczył hat-tricka i asystę.

W swoich dwóch pierwszych sezonach w Manchesterze, Rooney był ustawiany przezAlexa Fergusona na pozycji cofniętego napastnika, grającego za plecamiRuuda van Nistelrooya. Pierwszym sukcesem Rooneya było zwycięstwo wPucharze Ligi w 2006 roku. W finale jego klub pokonałWigan Athletic 4:0, a on sam został wybrany zawodnikiem meczu.

Pod koniec sezonu 2005/2006 w przegranym 0:3 meczu zChelsea Rooney nabawił się kontuzji śródstopia, która miała go najprawdopodobniej wykluczyć z udziału wMistrzostwach Świata rozgrywanych wNiemczech, jednak rehabilitacja umożliwiła mu udział w tej imprezie. Na tym turnieju nie strzelił żadnej bramki, a w ćwierćfinałowym meczu przeciwkoPortugalii został usunięty z boiska za kopnięcie w kroczeRicardo Carvalho.

Czerwona kartka, jaką otrzymał w tamtym meczu wywołała sporo kontrowersji. Jak zarejestrowały kamery telewizyjne, mocno do pokazania kartonika przyczynił się kolega klubowyCristiano Ronaldo. To właśnie za jego gorącymi namowami arbiter wyrzucił z boiska Rooneya. Po Mundialu obaj panowie podali sobie jednak ręce.

Po sprzedażyvan Nistelrooya doRealu Madryt na Rooneyu zaczęła spoczywać większa odpowiedzialność za zdobywanie bramek. W inaugurującym meczu sezonu 2006/2007 przeciwkoFulham dwukrotnie trafił do siatki, jednak później, po trzymeczowym zawieszeniu za czerwoną kartkę w przedsezonowym sparingu zFC Porto, długo nie umiał znaleźć drogi do bramki, pozostając bez gola w 10 kolejnych meczach. Przełamał się w pojedynku zBoltonem, w którym strzelił 3 gole.

Jego klub zdobyłmistrzostwo Anglii. Rooney sezon zakończył z 55 meczami we wszystkich rozgrywkach, w których strzelił 23 gole i zaliczył 16 asyst.

W sezonie 2007/2008 jego głównym zadaniem było rozgrywanie piłki i dogrywanie jej partnerom. Ostatecznie we wszystkich rozgrywkach łącznie zdobył 18 bramek. Manchester United został drugi raz z rzędu mistrzem kraju, a Rooney po raz pierwszy w swojej karierze wygrałLigę Mistrzów. W finale Manchester pokonał Chelsea po rzutach karnych.

W sezonie 2008/2009 Manchester United po raz 3 z rzędu zdobył mistrzostwo kraju, a Rooney strzelił 12 bramek i z zespołem doszedł do finałuLigi Mistrzów, gdzie Manchester United przegrał zFC Barcelona.

Sezon2009/2010 był dla Rooneya jednym z najlepszych w karierze. Po odejściu z zespołuCristiano Ronaldo iCarlosa Téveza, Anglik wziął na siebie ciężar zdobywania goli. W 42 rozegranych meczach Rooney strzelił 34 bramki. Wśród nich znalazło się 26 trafień ligowych, co dało mu drugie miejsce w klasyfikacji strzelców, zaraz zaDidierem Drogbą. Warto odnotować, że w meczu przeciwkoWigan Athletic (5:0), Anglik zdobył swojego setnego gola dla Manchesteru United. Rooney miał szansę bardziej wyśrubować statystyki i sięgnąć po koronę króla strzelców, jednak uniemożliwiła mu to kontuzja nabyta w meczu ćwierćfinałowym zBayernem Monachium, która dawała o sobie znać już do końca sezonu.

19 października 2010 r. trener Alex Ferguson poinformował na konferencji prasowej, że Rooney postanowił nie przedłużać kontraktu z Manchester United i pragnie opuścić klub. Tę decyzję wiązano z jego konfliktem z trenerem: Ferguson przestał wystawiać Rooneya w wyjściowej jedenastce, tłumacząc decyzję urazem kostki piłkarza, czemu jednak ten ostatni zaprzeczał[7]. Następnego dnia po oświadczeniu Fergusona, plany transferowe Rooneya potwierdził on sam, jako powód swej decyzji wskazując skromne – jego zdaniem – plany transferowe klubu i brak gwarancji sukcesów w przyszłości[8]. Media i kibice spekulowali jednak, że prawdziwym powodem decyzji były pieniądze: Rooney zarabiał tygodniowo ok. 80.000 funtów a suma oferowana przez klub w nowym kontrakcie nie dorównywała zarobkom najlepszych piłkarzy Premier League[9]. Sytuacja wyjaśniła się 22 października 2010 r., kiedy po negocjacjach z Fergusonem i zarządem klubu Rooney zdecydował się pozostać na Old Trafford i podpisał nowy, 5-letni kontrakt obowiązujący do 2015 r.[10] Wysokość zarobków w nowym kontrakcie nie została ujawniona, jednak prawdopodobnie Rooney będzie otrzymywał co tydzień około 180.000 funtów[11]

2 kwietnia w meczu 31. kolejki Premier League Rooney ustrzelił hat tricka. Przekroczył on tym samym liczbę 100 strzelonych goli dla United. Po strzeleniu ostatniego gola powiedział do kamery kilka niecenzuralnych słów, za co został zawieszony na 2 mecze[12]. 17 września 2013 podczas meczu Manchesteru United zBayerem 04 Leverkusen w I kolejce fazy grupowej Ligi Mistrzów Rooney strzelił swojego 200. gola dla klubu[13].

12 sierpnia 2014 r. oficjalna strona klubu z Old Trafford podała, że Wayne Rooney został nowym kapitanem Manchesteru United, a jego zastępcą będzieDarren Fletcher. Rooney przejął opaskę kapitańską po SerbieNemanji Vidiciu, który od sezonu 2014/15 będzie reprezentował barwyInteru Mediolan[14]. 28 sierpnia 2014 Roy Hodgson mianował Rooneya kapitanem reprezentacji Anglii, po zakończeniu kariery reprezentacyjnej przezStevena Gerrarda[15]. Sezon 2015/2016 Rooney zaczął słabo, w pierwszych 4 meczach nie zdołał trafić do bramki i naraził się na krytykę, która skończyła się, gdy piłkarz w meczu rewanżowym z Club Brugge w el. Ligi Mistrzów wygranym przez Manchester (4-0) zdobył swojego ósmego hat-tricka w karierze.

W 2015 roku został najskuteczniejszym strzelcem w historii reprezentacji Anglii.

W 2017 roku dzięki trafieniu w meczu ze Stoke, Wayne Rooney z 250 trafieniami został samodzielnym liderem w klasyfikacji strzelców wszech czasów w Manchesterze United.

9 lipca 2017 roku podpisał dwuletni kontrakt z Evertonem. 29 listopada 2017 roku zdobył hat-tricka w meczu przeciwkoWest Ham United. Drużyna Rooneya wygrała spotkanie 4:0. 18 grudnia w meczu wygranym przez „The Toffees” 3:1 zeSwansea City, Wayne Rooney strzelił gola z rzutu karnego oraz zanotował asystę przy trafieniuGylfiego Sigurðssona. Była to 103. asysta Rooneya, która pozwoliła mu wyprzedzić w klasyfikacji liczby asystPremier LeagueFranka Lamparda. Liczba 103 asyst to 3. wynik w historii angielskiej ekstraklasy.

28 czerwca 2018 roku podpisał z klubemD.C. United, występującym w amerykańskiej lidzeMLS, 3,5-letni kontrakt. Występował tam w koszulce z numerem 9. Rooney został oficjalnie zaprezentowany w klubie 10 lipca 2018 roku. Po przybyciu Rooneya do klubu forma zespołu uległa znacznej poprawie. Między innymi dzięki wysiłkom Rooneya DC United zdołał zakwalifikować się do fazy play-off. Tam zespół odpadł w ćwierćfinale z zespołem Columbus Crew. DC United przegrało ten mecz 3:2.

Na początku stycznia 2020 Wayne podpisał kontrakt obowiązujący do końca sezonu 2020/21 zDerby County występującym na zapleczu Premier League. 15 listopada po zwolnieniuPhillipa Cocu został ogłoszony tymczasowym grającym trenerem.

11 lipca 2022 oficjalnie został trenerem swojej innej byłej drużyny, DC United.

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Wayne Rooney ma irlandzkie pochodzenie. Jestkatolikiem[16]. Ma dwóch młodszych braci: Grahama i Johna. 12 czerwca 2008 roku ożenił się ze swoją sympatią ze szkoły średniej, Coleen McLoughlin. Młoda para mieszka w wartej ponad 4 miliony funtów rezydencji w hrabstwieCheshire. 2 listopada 2009 Coleen urodziła syna. Rodzice nadali mu imię Kai[17]. W maju 2013 roku Coleen urodziła ich drugie dziecko – chłopca, któremu dali na imię Klay Anthony. 24 stycznia 2016 roku przyszedł na świat jego trzeci syn – Kit Joseph. 15 lutego 2018 roku urodził się czwarty syn pary – Cass Mac Rooney.

Statystyki kariery

[edytuj |edytuj kod]

Występy klubowe

[edytuj |edytuj kod]
KlubSezonLigaPucharPuchar ligiEuropaInne[18]Razem
MeczeGoleAsystyMeczeGoleAsystyMeczeGoleAsystyMeczeGoleAsystyMeczeGoleAsystyMeczeGoleAsysty
Everton2002/0333641003200000003784
2003/0434943003000000004094
2017/183110210010072000040122
Razem9825105007207200001172910
Manchester United2004/052911263020063000043172
2005/0636169302422510000481913
2006/073514117531001240000552314
2007/082712104200001141100431811
2008/09301272121001343330492012
2009/103226310032175211044346
2010/11281111210000942100401613
2011/123427412000075110043345
2012/13271210330100613000371613
2013/14291710000202925000401917
2014/153312542100000000037146
2015/16288652021064000041156
2016/17255521140072310139810
Razem39318393402292055983920841559253128
DC United20182112700000000000021127
20192911822100000000031139
Razem502315221000000000522516
Łącznie w karierze54123011847241027751054120841728307154

Stan na 17 listopada 2019[19][20].

Sukcesy

[edytuj |edytuj kod]

Klubowe

[edytuj |edytuj kod]

Manchester United

Indywidualne

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Wayne Mark Rooney. premierleague.com. [dostęp 2017-07-17]. (ang.).
  2. How to say or pronounce Rooney – PronounceNames.com [online], www.pronouncenames.com [dostęp 2020-07-09] .
  3. Wayne Rooney będzie trenerem w MLS [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-07-11] (pol.).
  4. Rooney Rejoins Everton | Everton Football Club [online], evertonfc.com [dostęp 2017-07-09] [zarchiwizowane zadresu 2017-07-09] .
  5. Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P.,Oficjalnie: Wayne Rooney zagra w MLS – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 28 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-28] (pol.).
  6. Kane, Rooney, Lineker & England’s all-time leading goalscorers | Goal.com [online], www.goal.com, 21 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-20] (ang.).
  7. Rooney denies ankle injury claim. BBC Sport. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
  8. Rooney reveals exit reasons. Sky Sports. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
  9. Sam Walace. Rooney’s refusal to sign new deal comes down to one thing: cash. „The Independent”, 19 października 2010. [dostęp 2010-10-22]. (ang.). 
  10. Wayne Rooney signs five-year Manchester United deal. BBC Sports. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
  11. Rooney signs 5-year Contract with Manchester United. Bloomberg Businessweek. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
  12. FA ukarała Rooneya!. manusite.pl. [zarchiwizowane ztego adresu (2011-11-08)]. Manusite.pl 04.04.2011.
  13. Stat attack: Rooney’s 200. manutd.com. [dostęp 2013-09-18]. (ang.).
  14. Wayne Rooney named Manchester United captain.
  15. England name Man Utd striker as new captain. bbc.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  16. Rooney na cenzurowanym.
  17. Rooney ojcem!. manutd.com.pl. [dostęp 2009-11-02]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-01-19)]. (pol.).
  18. UwzględnionoTarczę Wspólnoty,Superpuchar Europy,Puchar Interkontynentalny,Klubowe Mistrzostwo Świata.
  19. StatystykiWayne Rooney StretfordEnd.co.uk [dostęp 2011-08-10].
  20. Wayne Rooney Player Profile – ESPN FC [online], espnfc.com [dostęp 2017-07-09] .

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]


Kariera trenerska
  1. abctymczasowo
  1. abctymczasowo
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Anglii
  • p
  • d
  • e
Osiągnięcia i nagrody
Młody zawodnik roku PFA
Piłkarz rokuPremier League
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wayne_Rooney&oldid=77022441
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp