Za ważny w dorobku Whitmana uważa się[kto?] zbiór wierszyŹdźbła trawy (ang.Leaves of Grass, 1855), uznany przez współczesnych poecie za dzieło kontrowersyjne i skandalizujące ze względu na epatowanie śmiałą erotyką. Typowy bohater wierszy Whitmana tohumanista (Rozkosze nieba są ze mną i męki piekieł są ze mną) i samotny wędrownik przesiąknięty wiarą w harmonię wszechświata, celebrujący naturę, płodność i pierwotny popęd seksualny.
W książce „Reading Gay American Writers” amerykański pisarz Rick Whitaker określa Whitmana jako najbardziej otwartego, muzycznie entuzjastycznego celebratora homoseksualnej miłości w XIX-wiecznej Ameryce[2].
Walt Whitman urodził się na farmie w okolicy miastaSouth Huntington, naLong Island w stanieNowy Jork w roku 1819 jako drugie z dziewięciorga dzieci. W 1823 rodzina Whitmanów przeprowadziła się naBrooklyn.
Whitman uczęszczał do szkoły tylko przez sześć lat, po czym pracował jako chłopiec na posyłki w kancelarii adwokackiej. Był prawie wyłącznie samoukiem, czytał zwłaszcza dziełaHomera,Dantego iSzekspira. W latach 1830–1831 uczył siędrukarstwa w rozmaitych drukarniach. Od jesieni 1832 do 12 marca 1835 pracował jakozecer w „Long Island Star”, a od maja 1835 do 1836 – w drukarniachNowego Jorku. W 1836 wrócił naLong Island; został nauczycielem w wiejskiej szkole. Był fundatorem i wydawcą tygodnika „Long-Islander” w rodzinnymHuntington w 1838 i 1839. Kontynuował nauczanie na Long Island do 1841, potem wrócił do Nowego Jorku, gdzie pracował jako zecer w „The New World”. W 1840 brał udział w kampanii prezydenckiejMartina Van Burena.
Przez dwa lata wydawał wpływowe brooklińskie czasopismo „Orzeł”, ale względy polityczne (podziałPartii Demokratycznej) pozbawiły Whitmana tej pracy ze względu na jego poparcie dlaFree Soil Party. W latach 1841–1843 redagował pisma „The Aurora”, „The Tattler” oraz „The Statesman”. Był także redaktorem „The New York Democrat” i „The New York Mirror”. Pracował dla znanych nowojorskich pism: „Democratic Review”, „Broadway Journal”, „American Review”, „New York Sun” i „Columbian Magazine”. W 1846-1847 był redaktorem naczelnym „Daily Eagle”. W 1848 wydawał gazetę „The Crescent” wNowym Orleanie. W tym samym roku wrócił naBrooklyn i objął stanowisko redaktora tygodnika „Brooklyn Freeman”. W 1849tygodnik przerodził się w dziennik, a od kwietnia Whitman prowadził także drukarnię i księgarnię. Podczas choroby ojca Walt przejął rodzinny interes budowlany.
W roku 1841 Whitman zaczął wydawać swoje opowiadania, a rok później światło dzienne ujrzały jego powieści:Franklin Evans orazThe Child’s Champion. Pierwsza edycjaŹdźbeł trawy została wydana przez Whitmana na własny koszt w roku1855 (w tym samym roku zmarł jego ojciec). W tamtym czasie stanowiły one zbiór dwunastu długich, pozbawionych tytułów wierszy. Reakcje czytelników i krytyków były stonowane, ale pozytywne. Pisząc anonimową recenzję zbioru, Whitman użył sformułowania „Nareszcie amerykański poeta!”. Po roku ukazało się drugie wydanie, zawierające list gratulacyjny odRalpha Waldo Emersona, który Whitman dołączył bez zgody autora. To wydanie zawierało dwadzieścia dodatkowych wierszy.
Podczaswojny secesyjnej Whitman zajmował się rannymi żołnierzami wWaszyngtonie i jego okolicach. Wtedy też często widywałAbrahama Lincolna, który budził w poecie niemałe uznanie. Dowodem tego są choćby wiersze „Kapitanie mój! Kapitanie!” i „When Lilacs Last in the Dooryard Bloomed”, które powstały pod wpływem głębokiej żałoby Whitmana po zamachu na Lincolna w 1865.
Po wojnie secesyjnej objął posadę urzędniczą w departamencie spraw wewnętrznych, jednak kiedyJames Harlan odkrył, że Whitman był autorem cyklu poezjiŹdźbła trawy, zawierającego motywy homoseksualne, uznał je za „obraźliwe” i natychmiast usunął Whitmana z tego stanowiska. W 1877 Whitman poznał kanadyjskiego psychiatrę i pisarza,Richarda Maurice’a Bucke’a, który został jego osobistym lekarzem i bliskim przyjacielem. Kiedy w 1881 ukazało się siódme wydanieŹdźbeł, dorobek poetycki Whitmana był już całkiem pokaźny. Cieszył się w tym czasie coraz szerszym uznaniem, na co wskazywał dość duży nakład. Płynące ze sprzedaży wierszy dochody umożliwiły Whitmanowi zakup domu wCamden w stanie New Jersey.
Whitman zmarł 26 marca 1892 i został pochowany na Cmentarzu Harleigh wCamden, w prostym grobowcu własnego projektu.
↑Walt Whitman, [w:]PaulP.RussellPaulP.,Stu kochających inaczej którzy mieli największy wpływ na dzieje ludzkości: ranking, Warszawa: Orpheús, 1997, s. 40–44,ISBN 83-907516-0-7.
↑Rick Whitacker: The first time I met Frank O’Hara. Reading Gay American Writers. Nowy Jork: Four Walls Eight Windows, 2003, s. 231.ISBN 1-56858-272-2.
John Simkin: Walt Whitman. [w:]Spartacus Educational > American History > Civil Rights 1860-1980 [on-line]. spartacus-educational.com. [dostęp 2014-01-08]. (ang.).
Walt Whitman: Źdźbła trawy i inne wiersze/The Leaves of Grass and Other Poems. Wybrał, z angielskiego przełożył i opracował Ryszard Mierzejewski, 2024ISBN 978-83-943567-0-5.
_-_1855_-_Da_front._di_Foglie_d%2527Erba.gif)