 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 marca 1943 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Wacław Kotecki (ur.3 marca1897 wPiaskach, zginął31 marca1943 wDreźnie) –kapitanpiechotyWojska Polskiego, komendant Okręgu PoznańZwiązku Walki Zbrojnej od 1941 roku, komendant Okręgu PoznańArmii Krajowej do 27 kwietnia 1942 roku[1].
Wacław Kotecki urodził się w Piaskach 3 marca 1897 i był synem Romana (kupiec) i Pelagii z domu Sierszulska[2]. Absolwent gimnazjum wGostyniu. Rozpoczął w 1915 naukę w Poznaniu w rzemieślniczej szkole budowlanej, ale na skutek powołania do armii niemieckiej musiał ją przerwać[2]. Zdezerterował z wojska na wieść o wybuchu rewolucji w Niemczech i w Piaskach podjął tworzenie Rady Żołnierskiej. Zgłosił się w Poznaniu do dyspozycji Naczelnej Rady Ludowej, która powierzyła Koteckiemu (został mianowany podporucznikiem) organizację powstańczej kompanii wGostyniu[2]. Uczestniczył od 6 stycznia 1919 w walkach6 pułku strzelców wielkopolskich. Popowstaniu wielkopolskim pozostał w stopniu kapitana w stałej służbie wojskowej na stanowisku dowódcy kompanii ciężkich karabinów maszynowych60 pułku piechoty wielkopolskiej wOstrowie Wlkp. W 1926 na znak protestu przeciwkoprzewrotowi majowemu wystąpił z wojska i osiadł wGnieźnie, w którym w latach 1927–1939 był kierownikiem browaru[2].
Zmobilizowany w sierpniu 1939 objął dowództwo gnieźnieńskiego batalionu Wielkopolskiej Brygady Obrony Narodowej. Pod Piątkiem został ranny w bitwie i przebywał w szpitalu w Łodzi, ale w połowie listopada zbiegł z niego do Ostrowa Wlkp. Wiosną 1940 związał się ze sztabem Poznańskiego OkręguZWZ za pośrednictwem organizacji„Ojczyzna”, a od 9 października 1940 byłinspektorem rejonowym ZWZ w Ostrowie Wlkp.[3]. Jego działalność obejmowała powiaty: ostrowski, kępiński, krotoszyński i jarociński, a stworzona przez niego sieć wywiadu (dzięki ostrowskim robotnikom) sięgała głęboko w głąb Rzeszy. Południowowielkopolskie struktury Związku należały pod jego dowodzeniem do najlepiej zorganizowanych. Zorganizował w listopadzie 1940 planowane dla inspektoratu sztaby obwodowe. W Ostrowie utworzył prężną placówkę legalizacyjną oraz ośrodekZwiązku Odwetu. Inspektorat ostrowski ZWZ uzyskał pod jego komendą w 1941 stan organizacyjny zbliżony do stanu przewidzianego dla organizacji wGeneralnym Gubernatorstwie[3]. Po rozbiciu we wrześniu 1941 przezgestapo sztabu Poznańskiego Okręgu ZWZ zajmował się odtworzeniem dowództwa oraz łączności okręgowej ZWZ na Obszar V. Na jego wniosek przeniesiono siedzibęOkręgu zPoznania do Ostrowa. Wpadł w zasadzkę 27 kwietnia 1942, którą zorganizowało gestapo, a podczas wymiany strzałów został ranny. WForcie VII w Poznaniu i w siedzibieDomu Żołnierza przeszedł śledztwo. Skazany wraz z członkami swego sztabu 11 lutego 1943 na karę śmierci, a 31 marca 1943 zginął w Dreźnie. Komenda GłównaArmii Krajowej awansowała pośmiertnie Wacława Koteckiego do stopniamajora służby stałej[3].
