| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Narodowość | |||
| Alma Mater | |||
| Dziedzina sztuki | |||
| Epoka | |||
| Ważne dzieła | |||
| |||
| |||
Wacław Chodkowski (ur.6 października1878 wKozienicach, zm.11 marca1953 wWarszawie) – polski malarz.
W 1900 r. ukończył w Warszawie Szkołę Rysunkową, gdzie kształcił się pod kierunkiemWojciecha Gersona,Adama Badowskiego iJana Kazimierza Kauzika. Zajmował pracownię wTowarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, którego był członkiem rzeczywistym. Wystawiał tam po raz pierwszy w 1914 r.Portret dziewczynki, następnie w 1916 r.Portret chłopczyka i w 1935 r.Owoce.
W 1945 r. Chodkowskiego przyjęto doZwiązku Polskich Artystów Plastyków na podstawie prac malarskich:Pole wilanowskie,Wisła po burzy,Dziewczyna w rogatywce. W 1949 r. wystawił wBydgoszczy obrazPraca przy piecu hutniczym; w 1951 r. w Warszawie:Stare Miasto odbudowane.
Żonaty z Heleną z Przybytkowskich. Mieszkał wWarszawie naSaskiej Kępie, w domu przy ulicy Walecznych 39. W czasieII wojny światowej, zarówno pracownia, jak i większość prac artysty uległa zniszczeniu.
Pochowany nacmentarzu Bródnowskim (kw. 14E, rząd II, grób 6).
