Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

WWE Vengeance

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WWE Vengeance
Inne nazwy

Vengeance: Night of Champions(2007)
NXT Vengeance Day(od 2021)

Promocja

WWE

Brandy

Raw(2002; 2004–07)
SmackDown(2002–03; 2007)
NXT(od 2021)
ECW(2007)

Pierwsza gala

Vengeance (2001)

WWE Vengeance, znane od 2021 roku jakoNXT Vengeance Day – cykl galprofesjonalnego wrestlingu produkowanych przez federacjęWWE. Cykl został pierwotnie utworzony w 2001 roku jako pay-per-view (PPV), kiedy promocja nazywała się jeszcze World Wrestling Federation (WWF; przemianowana na WWE w 2002 roku). Od 2021 rokugala odbywa się corocznie w lutym dla rozwojowego brandu WWE, NXT, pod tytułem NXT Vengeance Day, co nawiązuje do wydarzenia odbywającego się w Walentynki lub w ich okolicach. Wydarzenie w 2021 roku było transmitowane zarówno w tradycyjnym trybie PPV, jak i poprzez transmisję na żywo. Wydarzenie w 2022 roku odbyło się wówczas jako program telewizyjny wUSA Network, ale od 2023 roku jest emitowane wyłącznie za pośrednictwem platform transmisji na żywo WWE.

Wydarzenie początkowo zastąpiłoWWE Armageddon w promocji PPV z grudnia 2001 roku ze względu na problemy z wrażliwością poatakach z 11 września. Jednak Armageddon powróciło w następnym roku, a Vengeance przesunięto się na lipiec jako zamiennikWWF Fully Loaded. Po zmianie nazwy promocji na WWE i podziału na brandy na początku 2002 roku, w 2003 roku wydarzenie stało się ekskluzywne dla brnaduSmackDown, a następnie w latach 2004-2006 naRaw, zanim WWE zaprzestało ekskluzywnych dla tego brandu PPV. To z kolei umożliwiło zaangażowanie branduECW w 2007 roku, ale byłby to jedyny rok, w którym ECW mogłoby się pojawić.

W 2007 roku Vengeance odbyło się jako Vengeance: Night of Champions, podczas którego rozgrywane były wszystkie mistrzostwa WWE w tamtym czasie. Night of Champions zastąpiło Vengeance jako samodzielną chronologię w następnym roku, ale Vengeance powróciło jednorazowo w październiku 2011. W lutym 2021 WWE wznowiło Vengeance dla marki NXT jako wydarzenieTakeOver zwane Vengeance Day, które było pierwszym Vengeance być emitowane poprzez transmisję na żywo jako dodatek do tradycyjnego PPV. Seria TakeOver została przerwana we wrześniu, jednak Vengeance była kontynuowana pod nazwą Vengeance Day, a wydarzenie w 2022 roku odbyło się jako specjalny odcinek programu NXT, ustanawiając w ten sposób Vengeance Day coroczne wydarzenie walentynkowe NXT. Wydarzenie w 2023 roku przywróciło Vengeance do transmisji na żywo, ale nie PPV, ponieważ począwszy odStand & Deliver w kwietniu 2022 roku, główne wydarzenia NXT są emitowane wyłącznie na platformach transmisji na żywo WWE.

Lista gal

[edytuj |edytuj kod]
GalabranduRawGala branduSmackDownGala branduNXT
GalaLokalizacjaArenaWalka wieczoru
01 !Vengeance (2001)
9 grudnia 2001
San Diego,KaliforniaSan Diego Sports Arena[1]Stone Cold Steve Austin (WWF) vs.Chris Jericho (World)
Singles matchunifikujący tytułyWWF Championship iWorld Championship[2]
02 !Vengeance (2002)
21 lipca 2002
Detroit,MichiganJoe Louis Arena[3]The Undertaker (c) vs.The Rock vs.Kurt Angle
Triple Threat match o Undisputed WWE Championship[4]
03 !Vengeance (2003)
27 lipca 2003[5]
Denver,KoloradoPepsi Center[6]Brock Lesnar (c) vs. Kurt Angle vs.Big Show
Triple Threat match o WWE Championship[7]
04 !Vengeance (2004)
11 lipca 2004[8]
Hartford,ConnecticutHartford Civic Center[9]Chris Benoit (c) vs.Triple H
Singles match oWorld Heavyweight Championship[10]
05 !Vengeance (2005)
26 czerwca 2005[11]
Paradise,NevadaThomas & Mack Center[12]Batista (c) vs. Triple H
Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship[13]
06 !Vengeance (2006)
25 czerwca 2006[14]
Charlotte,Karolina PółnocnaCharlotte Bobcats Arena[15]D-Generation X (Triple H iShawn Michaels) vs.The Spirit Squad (Kenny,Johnny,Mitch,Nicky iMikey)
5-on-2 handicap match
07 !Vengeance: Night of Champions
24 czerwca 2007[16]
Houston,TeksasToyota Center[17]John Cena (c) vs.Mick Foley vs.Bobby Lashley vs.Randy Orton vs.King Booker
Five-Pack Challenge oWWE Championship[18]
08 !Vengeance (2011)
23 października 2011
San Antonio,TeksasAT&T CenterAlberto Del Rio (c) vs.John Cena
Last Man Standing match o WWE Championship
09 !NXT TakeOver: Vengeance Day
14 lutego 2021
Orlando,FlorydaWWE Performance CenterFinn Bálor (c) vs.Pete Dunne
Singles match oNXT Championship
10 !NXT Vengeance Day (2022)
15 lutego 2022
Bron Breakker (c) vs.Santos Escobar
Singles match o NXT Championship
11 !NXT Vengeance Day (2023)
4 lutego 2023
Charlotte,Karolina PółnocnaSpectrum CenterBron Breakker (c) vs.Grayson Waller
Steel Cage match oNXT Championship
12 !NXT Vengeance Day (2024)
4 lutego 2024
Clarksville,TennesseeF&M Bank ArenaIlja Dragunov (c) vs.Trick Williams
Singles match oNXT Championship
13 !NXT Vengeance Day (2025)
15 lutego 2025
Waszyngton, D.C.CareFirst ArenaGiulia (c) vs.Bayley vs.Roxanne Perez vs.Cora Jade
Fatal 4-way match oNXT Women’s Championship

Wyniki gal

[edytuj |edytuj kod]

2001

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance (2001)
Motyw muzyczny

Sinner” –Drowning Pool

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

Lugz

Data

9 grudnia 2001

Widownia

11 800

Hala

San Diego Sports Arena

Miejsce

San Diego,Kalifornia

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (2001)Vengeance (2001)Royal Rumble (2002)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance (2001)Vengeance (2002)

Vengeance (2001) – galawrestlingu wyprodukowana przezWorld Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 9 grudnia 2001 wSan Diego Sports Arena wSan Diego wKalifornii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Vengeance.

Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówkiSunday Night Heat. Walkami wieczoru były pojedynki oWWF Championship orazWorld Championship, a także pojedynek unifikujący oba tytuły w Undisputed WWF Championship.Stone Cold Steve Austin pokonałKurta Angle’a i obronił WWF Championship, zaśChris Jericho zdołał pokonaćThe Rocka o World Championship. Pierwszym w historii Undisputed WWF Championem stał się Chris Jericho, który z pomocąBookera T pokonał Austina.

NrWynikiStypulacjeCzas
1HThe APA (Faarooq iBradshaw) pokonaliBilly’egoiChuckaTag team match06:20
2Scotty 2 Hotty iAlbert pokonaliChristiana iTestaTag team match06:20
3Edge (c) pokonałWilliama RegalaSingles match oWWF Intercontinental Championship09:06
4Jeff Hardy pokonałMatta Hardy’egoSingles match z sędzią specjalnąLitą12:32
5The Dudley Boyz (Bubba Ray iD-Von Dudley) (c)(zeStacy Keibler) pokonaliBig ShowaiKane’aTag team match oWWF Tag Team Championship06:49
6The Undertaker pokonałRoba Van Dama (c)Hardcore match oWWF Hardcore Championship11:04
7Trish Stratus (c) pokonałaJacquelineSingles match oWWF Women’s Championship03:35
8Stone Cold Steve Austin (c) pokonałKurta Angle’aSingles match oWWF Championship15:05
9Chris Jericho pokonałThe Rocka (c)Singles match oWorld Championship19:08
10Chris Jericho (World Champion) pokonał Stone Colda Steve’a Austina (WWF Champion)Mecz unifikacyjny oWorld Championship iWWF Championship wUndisputed WWF Championship[19]12:34
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV naSunday Night Heat

2002

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance (2002)
Motto gali

Quick & Merciless

Motyw muzyczny

„Downfall” – Trust Company

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!

Sponsor

Subway

Data

21 lipca 2002

Widownia

11 800

Hala

Joe Louis Arena

Miejsce

Detroit,Michigan

Gale pay-per-view – chronologicznie
King of the Ring (2002)Vengeance (2002)SummerSlam (2002)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance (2001)Vengeance (2002)Vengeance (2003)

Vengeance (2002) – galawrestlingu wyprodukowana przez federacjęWorld Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 22 lipca 2002 wJoe Louis Arena wDetroit w stanieMichigan. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Vengeance.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówkiSunday Night Heat. Walką wieczoru była trzyosobowa walka oWWE Undisputed Championship, gdzieThe Rock zdobył mistrzostwo pokonującKurta Angle’a i poprzedniego mistrzaThe Undertakera. Oprócz tegoThe Un-Americans (Lance Storm iChristian) pokonaliHollywood Hulka Hogana iEdge’a zdobywającWWE Tag Team Championship, aRob Van Dam obronił przez dyskwalifikację swójWWE Intercontinental Championship pokonującBrocka Lesnara.

NrWynikiStypulacjeCzas
1HGoldust pokonałSteviego RichardsaSingles match03:49
2The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley iSpike Dudley) pokonaliEddiego Guerrero iChrisa BenoitEliminationtables match14:59
3Jamie Noble (c)(zNidią) pokonałBilly’ego KidmanaSingles match oWWE Cruiserweight Championship07:34
4Jeff Hardy (c) pokonałWilliama RegalaSingles match oWWE European Championship04:16
5John Cena pokonałChrisa JerichoSingles match06:21
6Rob Van Dam (c) pokonałBrocka Lesnara(zPaulem Heymanem) przez dyskwalifikacjęSingles match oWWE Intercontinental Championship09:38
7Booker T pokonałBig ShowaNo Disqualification match06:12
8The Un-Americans (Lance Storm iChristian) pokonaliHollywood Hulka Hogana iEdge’a (c)Tag team match oWWE Tag Team Championship10:00
9The Rock pokonałKurta Angle’a iThe Undertakera (c)Triple threat match oWWE Undisputed Championship[20]19:35
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV naSunday Night Heat

2003

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance (2003)
Motyw muzyczny

Price to Play” –Staind

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

Tomb Raider: The Angel of Darkness

Data

27 lipca 2003

Widownia

9500

Hala

Pepsi Center

Miejsce

Denver,Kolorado

Gale pay-per-view – chronologicznie
Bad Blood (2003)Vengeance (2003)SummerSlam (2003)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance (2002)Vengeance (2003)Vengeance (2004)

Vengeance (2003) – galawrestlingu wyprodukowana przez federacjęWorld Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników zbranduSmackDown!. Odbyła się 27 lipca 2003 wPepsi Center wDenver w stanieKolorado. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Vengeance.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówkiSunday Night Heat. W walce wieczoru zmierzyli sięWWE ChampionBrock Lesnar,Kurt Angle iBig Show o mistrzostwo; Angle wygrał walkę i odebrał mistrzostwo Lesnarowi. Oprócz tegoEddie Guerrero pokonałChrisa Benoit i zdobył przywróconyWWE United States Championship.

NrWynikiStypulacjeCzas
1HÚltimo Dragón pokonałChrisa KanyonaSingles match04:04
2Eddie Guerrero pokonałChrisa BenoitSingles match o zawieszonyWWE United States Championship22:14
3Jamie Noble(zNidią) pokonałBilly’ego Gunna(zTorrie Wilson)Singles match05:00
4Bradshaw wygrał eliminując jako ostatniegoBrother Love’aThe APAInvitational Bar Room Brawl04:33
5The World’s Greatest Tag Team (Shelton Benjamin iCharlie Haas) (c) pokonaliReya MysterioiBilly’ego KidmanaTag team match oWWE Tag Team Championship14:53
6Sable pokonałaStephanie McMahonNo Countout match06:25
7The Undertaker pokonałJohna CenęSingles match16:01
8Mr. McMahon pokonałZacha GowenaSingles match14:02
9Kurt Angle pokonałBrocka Lesnara (c) iBig ShowaTriple threat match oWWE Championship17:29
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV naSunday Night Heat
Wyniki turnieju o WWE United States Championship

Turniej o przywróconyWWE United States Championship odbywał się od 19 czerwca do 27 lipca 2003.

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
    
 Chris BenoitSub
 Rhyno 
 Chris BenoitSub
  Matt Hardy 
 Matt HardyPin
 Rikishi 
 Chris Benoit22:14
  Eddie GuerreroPin
 Billy GunnPin
 John Cena 
 Billy Gunn
  Eddie GuerreroPin 
 Eddie GuerreroPin
 Último Dragón 

2004

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance (2004)
Motyw muzyczny

„Vengeance” –Jim Johnston

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

1-800-Call ATT for Collect Calls

Data

11 lipca 2004

Widownia

7000

Hala

Hartford Civic Center

Miejsce

Hartford,Connecticut

Gale pay-per-view – chronologicznie
The Great American Bash (2004)Vengeance (2004)SummerSlam (2004)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance (2003)Vengeance (2004)Vengeance (2005)

Vengeance (2004) – galawrestlingu wyprodukowana przez federacjęWorld Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników zbranduRaw. Odbyła się 11 lipca 2004 wHartford Civic Center wHartford w stanieConnecticut. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Vengeance.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówkiSunday Night Heat. W walce wieczoruChris Benoit obroniłWorld Heavyweight Championship pokonującTriple H’a. PonadtoEdge zdobyłWWE Intercontinental Championship poprzez pokonanieRandy’ego Ortona, zaśMatt Hardy pokonałKane’a wNo Disqualification matchu.

NrWynikiStypulacjeCzas
1HTyson Tomko(zTrish Stratus) pokonałVal Venisa(zNidią)Singles match02:52
2Rhyno iTajiri pokonaliGarrisona Cade’a iJonathana CoachmanaTag team match07:30
3Batista pokonałChrisa JerichoSingles match12:19
4La Résistance (Rob Conway iSylvain Grenier) (c) pokonaliEugene’a iRica Flaira przez dyskwalifikacjęTag team match oWorld Tag Team Championship12:30
5Matt Hardy pokonałKane’aNo Disqualification match10:34
6Edge pokonałRandy’ego Ortona (c)Singles match oWWE Intercontinental Championship26:36
7Victoria pokonałaMolly HollySingles match wyłaniający pretendentkę doWWE Women’s Championship06:22
8Chris Benoit (c) pokonałTriple H’aSingles match oWorld Heavyweight Championship[21]29:06
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV naSunday Night Heat

2005

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance (2005)
Motto gali

Hell in a Cell

Motyw muzyczny

„Happy?” –Mudvayne

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

THQ

Data

26 czerwca 2005

Widownia

9850

Hala

Thomas & Mack Center

Miejsce

Las Vegas,Nevada

Gale pay-per-view – chronologicznie
ECW One Night Stand (2005)Vengeance (2005)The Great American Bash (2005)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance (2004)Vengeance (2005)Vengeance (2006)

Vengeance (2005) – galawrestlingu wyprodukowana przez federacjęWorld Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników zbranduRaw. Odbyła się 26 czerwca 2005 w Thomas & Mack Center wLas Vegas w stanieNevada. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Vengeance.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówkiSunday Night Heat. Walką wieczoru byłHell in a Cell match oWorld Heavyweight Championship, w którym mistrzBatista pokonał pretendentaTriple H’a. Oprócz tegoJohn Cena wygrał trzyosobową walkę broniącWWE Championship w starciu zChristianem iChrisem Jericho, aShawn Michaels pokonałKurta Angle’a w singlowej walce.

NrWynikiStypulacjeCzas
1HThe HurricaneiRosey (c)(zSuper Stacy) pokonaliThe Heart Throbs (Antonio iRomeo)Tag team match oWorld Tag Team Championship
2Carlito (c) pokonałSheltona BenjaminaSingles match oWWE Intercontinental Championship12:50
3Victoria pokonałaChristy HemmeSingles match05:06
4Kane pokonałEdge’a(zLitą)Singles match11:11
5Shawn Michaels pokonałKurta Angle’aSingles match26:13
6John Cena (c) pokonałChristiana iChrisa JerichoTriple threat match oWWE Championship15:08
7Batista (c) pokonałTriple H’aHell in a Cell match oWorld Heavyweight Championship26:55
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV naSunday Night Heat

2006

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance (2006)
Motyw muzyczny

„Victim” – Eighteen Visions

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Data

25 czerwca 2006

Widownia

6800

Hala

Charlotte Bobcats Arena

Miejsce

Charlotte,Karolina Północna

Gale pay-per-view – chronologicznie
ECW One Night Stand (2006)Vengeance (2006)The Great American Bash (2006)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance (2005)Vengeance (2006)Vengeance: Night of Champions

Vengeance (2006) – galawrestlingu wyprodukowana przez federacjęWorld Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników zbranduRaw. Odbyła się 25 czerwca 2006 wCharlotte Bobcats Arena wCharlotte w stanieKarolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Vengeance.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówkiSunday Night Heat.

NrWynikiStypulacjeCzas
1DVal Venis pokonałRoba ConwayaSingles match
2Randy Orton pokonałKurta Angle’aSingles match12:50
3Umaga(zArmando Estradą) pokonałEugene’a(zJimem Dugganem,Doink the Clownem iKamalą)Singles match01:26
4Ric Flair pokonałMicka Foleya z wynikiem 2-0Two-out-of-three falls match07:32
5Johnny Nitro(zMeliną) pokonałSheltona Benjamina (c) iCarlitoTriple threat match oWWE Intercontinental Championship12:01
6Rob Van Dam (c) pokonałEdge’a(zLitą)Singles match oWWE Championship17:55
7Imposter Kane pokonałKane’aSingles match07:00
8John Cena pokonałSabu poprzezsubmissionExtreme RulesLumberjack match06:38
9D-Generation X (Triple H iShawn Michaels) pokonaliThe Spirit Squad (Kenny’ego,Johnny’ego,Mitcha,Nicky’ego iMikeya)Handicap match17:45
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2007

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance: Night of Champions
Motyw muzyczny

„Gone” –Fuel

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!
ECW

Sponsor

Raw Attitude Energy

Data

24 czerwca 2007

Widownia

15 000

Hala

Toyota Center

Miejsce

Houston,Teksas

Gale pay-per-view – chronologicznie
One Night Stand (2007)Vengeance: Night of ChampionsThe Great American Bash (2007)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance (2006)Vengeance: Night of ChampionsVengeance (2011)
Night of Champions – chronologicznie
Vengeance: Night of ChampionsNight of Champions (2008)

Vengeance: Night of Champions – galawrestlingu wyprodukowana przez federacjęWorld Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 24 czerwca 2007 wToyota Center wHouston wTeksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Vengeance oraz pierwsza w chronologii cyklu Night of Champions. Tego samego dniaChris Benoit, który miał zawalczyć podczas gali, zabił syna i żonę oraz popełnił samobójstwo.

Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jednanietransmitowana w telewizji. Pojedynkiem wieczoru byłFive-Pack Challenge oWWE Championship, gdzieJohn Cena obronił mistrzostwo pokonującMicka Foleya,Bobby’ego Lashleya,Randy’ego Ortona iKing Bookera. PonadtoEdge pokonałBatistę i obroniłWorld Heavyweight Championship, aJohnny Nitro zdołał pokonaćCM Punka i zdobyć zawieszonyECW World Championship.

NrWynikiStypulacjeCzas
1DSuper Crazy pokonałCarlitoSingles match
2Lance CadeiTrevor Murdoch (c) pokonaliThe Hardy Boyz (Matta iJeffa Hardy’ego)Tag team match oWorld Tag Team Championship[22]08:55
3Chavo Guerrero (c) pokonałJimmy’ego Wang YangaSingles match oWWE Cruiserweight Championship[23]10:16
4Johnny Nitro pokonałCM PunkaSingles match o zawieszonyECW World Championship08:00
5Santino Marella (c) pokonałUmagę przez dyskwalifikacjęSingles match oWWE Intercontinental Championship[24]02:34
6Montel Vontavious Porter (c) pokonałRica FlairaSingles match oWWE United States Championship[25]08:43
7Deuce ’n Domino (c)(zCherry) pokonaliSgt. Slaughtera iJimmy’ego SnukęTag team match oWWE Tag Team Championship[26]06:34
8Edge (c) pokonałBatistę poprzez wyliczenie poza-ringoweLast Chance match oWorld Heavyweight Championship16:50
9Candice Michelle pokonałaMelinę (c)Singles match oWWE Women’s Championship[27]04:07
10John Cena (c) pokonałMicka Foleya,Bobby’ego Lashleya,Randy’ego Ortona iKing Bookera(zQueen Sharmell)Five-Pack Challenge oWWE Championship18:08
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2011

[edytuj |edytuj kod]
Vengeance (2011)
Motto gali

Vengeance Is Mine

Motyw muzyczny

Make Some Noise (Put 'Em Up)” –The Crystal Method iYelawolf

Informacje
Promocja

WWE

Data

23 października 2011

Widownia

8000

Hala

AT&T Center

Miejsce

San Antonio,Teksas

Gale pay-per-view – chronologicznie
Hell in a Cell (2011)Vengeance (2011)Survivor Series (2011)
Vengeance – chronologicznie
Vengeance: Night of ChampionsVengeance (2011)NXT TakeOver: Vengeance Day

Vengeance (2011) – galawrestlingu wyprodukowana przez federacjęWWE. Odbyła się 23 października 2011 wAT&T Center wSan Antonio wTeksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemiepay-per-view. Była to ósma i ostatnia gala w chronologii cyklu Vengeance.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jednanietransmitowana w telewizji. W pojedynku wieczoruAlberto Del Rio pokonałJohna Cenę wLast Man Standing matchu i obroniłWWE Championship. WalkaMarka Henry’ego zBig Showem oWorld Heavyweight Championship zakończyła się bez rezultatu, zaś Awesome Truth (The Miz iR-Truth) pokonaliTriple H’a iCM Punka w tag team matchu.

NrWynikiStypulacjeCzas
1DWade Barrett pokonałDaniela BryanaSingles match[28]4:57
2Air Boom (Evan Bourne iKofi Kingston) (c) pokonaliJacka Swaggera iDolpha ZiggleraTag team match oWWE Tag Team Championship[29]13:24
3Dolph Ziggler (c)(z Jackem Swaggerem iVickie Guerrero) pokonałZacka RyderaSingles match oWWE United States Championship[30]6:04
4Beth Phoenix (c) pokonałaEve TorresSingles match oWWE Divas Championship[31]
Kelly Kelly iNatalya były wyrzucone z okolic ringu.
7:18
5Sheamus pokonałChristianaSingles match[32]10:37
6Awesome Truth (The Miz iR-Truth) pokonaliTriple H’a iCM PunkaTag team match[33]15:24
7Randy Orton pokonałCody’ego RhodesaSingles match[34]12:11
8Mark Henry (c) vs.Big Show zakończyło się bez rezultatuSingles match oWorld Heavyweight Championship[35]13:19
9Alberto Del Rio (c)(zRicardo Rodriguezem) pokonałJohna CenęLast Man Standing match oWWE Championship[36]27:04
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Vengeance (2001) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2011-06-04)].
  2. Vengeance 2001 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
  3. Vengeance (2002) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
  4. Vengeance 2002 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
  5. Jason Clevett: Angle takes Vengeance on Lesnar. SLAM! Sports, 2003-07-28. [dostęp 2009-07-18].
  6. Vengeance (2003) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
  7. Vengeance 2003 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2010-09-08)].
  8. Chris Sokol: Canadians have Edge at Vengeance. SLAM! Sports, 2004-07-12. [dostęp 2009-07-18].
  9. Vengeance (2004) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2011-06-04)].
  10. Vengeance 2004 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
  11. Chris Sokol: Batista retains with a Vengeance. SLAM! Sports, 2005-06-27. [dostęp 2009-07-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-04-19)].
  12. Vengeance (2005) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
  13. Vengeance 2005 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2011-06-04)].
  14. Dale Plummer: DX returns with a Vengeance. SLAM! Sports, 2006-06-21. [dostęp 2009-07-18].
  15. Zack Zeigler: Charlotte Bobcats Arena. WWE, 24 czerwca 2006. [dostęp 2012-05-16].
  16. John Powell: Vengeance banal and badly booked. SLAM! Sports, 2007-06-24. [dostęp 2009-07-18].
  17. Vengeance: Night of Champions (2007) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
  18. WWE Champion John Cena def. King Booker, Randy Orton, Bobby Lashley & Mick Foley (Challenge Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-05-16].
  19. Chris Jericho defeats Stone Cold Steve Austin to become Undisputed Champion. WWE. [dostęp 2014-06-25].
  20. The Rock defeats Undertaker and Kurt Angle in a Triple Threat Match to become WWE Champion, WWE [dostęp 2007-07-29] .
  21. World Heavyweight Champion Chris Benoit defeats Triple H to retain, World Wrestling Entertainment [dostęp 2007-07-29] .
  22. Louie Dee: Sportsmen of the year?. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
  23. Andrew Rote: Chavo cruises. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
  24. Mike McAvennie: Santino: A very sore winner. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
  25. Corey Clayton: MVP puts on legendary show with win over Flair. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
  26. Bryan Robinson: Tag champs win, but taught a legendary lesson. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
  27. Lennie DiFino: Dream come true. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
  28. Vengeance 2011 Dark Match. wrestling.insidepulse.com. [dostęp 2011-10-17].
  29. WWE Tag Team Championship Match. WWE. [dostęp 2011-10-17].
  30. WWE United States Championship Match. WWE. [dostęp 2011-10-21].
  31. WWE Divas Championship Match. WWE. [dostęp 2011-10-17].
  32. Christian vs. Sheamus. WWE. [dostęp 2011-10-21].
  33. Triple H & CM Punk vs. The Miz & R-Truth. WWE. [dostęp 2011-10-12].
  34. Randy Orton vs. Cody Rhodes. WWE. [dostęp 2011-10-17].
  35. Mark Henry vs. Big Show. WWE. [dostęp 2011-10-10].
  36. WWE Championship Last Man Standing Match. WWE. [dostęp 2011-10-11].

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Gale pay-per-view i WWE Network federacjiWWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_Vengeance&oldid=76045898
Kategoria:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp