 | |||
| Data urodzenia | 1955 | ||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | dziennikarz, pisarz | ||
| Alma Mater | |||
| |||
| |||
Włodzimierz Kalicki (ur.1955) – polski dziennikarz i pisarz.
Z wykształcenia inżynier cybernetyk, ukończył studia naWydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej.
Pierwsze artykuły pisał w latach 70. w prasie studenckiej: w wydawanym naPolitechnice Wrocławskiej miesięczniku „Sigma”; w latach 1978–1981 reporter tygodnika „Kultura”. W stanie wojennym współpracował zprasą podziemną i katolicką. Od powstania „Gazety Wyborczej” w 1989 jest jej dziennikarzem.
PodziemneStowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznało mu w 1984Nagrodę im. Jerzego Zieleńskiego[potrzebny przypis]. W 1997 r. otrzymał Polsko-Niemiecką Nagrodę Dziennikarską za cykl artykułów o pojednaniu polsko-niemieckim[1]. (m.in. o mniejszości niemieckiej w Polsce, o sporach po 1945 roku o przebieg granicy polsko-niemieckiej i o Bibliotekę Pruską). W 1998 otrzymał nagrodę „Polski Pulitzer 1998” w kategorii „reportaż” za cykl reportaży zChin. W 2000 r. otrzymałNagrodę im. Dariusza Fikusa za cykl artykułów w „Gazecie Wyborczej”, które przyczyniły się w 1999 do odzyskania starodruków ukradzionych zBiblioteki Jagiellońskiej (w 2001 został członkiem kapituły tej nagrody). W 2000 otrzymał nagrodęGrand Press w kategorii „dziennikarstwo śledcze” za ten sam cykl artykułów[2]. LaureatNagrody im. Barbary Łopieńskiej za najlepszy wywiad prasowy roku (2008)[3]. Jego książka o ChinachW domu smoka otrzymała w 1999 nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej. Włodzimierz Kalicki laureatem nagrody CEI SEEMO Award 2011 w dziedzinie dziennikarstwa śledczego[4]
