| Data i miejsce urodzenia | 18 maja 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 sierpnia 2005 |
| Zawód, zajęcie | dziennikarz |
| Odznaczenia | |
Władysław Oszelda (ur.18 maja1907 wZdoni, zm.10 sierpnia2005 wCieszynie[1]) –polski dziennikarz, działacz polonijny.
Syn Jerzego[2] i Zofii z Marczyńskich[3]. Ukończył średnią szkołę handlową w Cieszynie, a w 1935Wyższą Szkołę Dziennikarską w Warszawie. Od 1933 sekretarz redakcji, następnie redaktor miesięcznika „Polacy Za granicą”, organizator i redaktor naczelny wydawnictwaŚwiatowego Związku Polaków z Zagranicy[4]. W 1937 objął stanowisko zastępcy sekretarza generalnego Związku Pisarzy i Publicystów Emigracyjnych, został też członkiemZwiązku Pionierów Kolonialnych.
OkresII wojny światowej spędził naWileńszczyźnie, po czym powrócił do Cieszyna, w którym mieszkał od dwunastego roku życia. Po wojnie należał do grona osób, które reaktywowałoTowarzystwo Sportowe Piast Cieszyn. Grał w piłkę nożną, przez krótki czas reprezentował cieszyński klub[5]. Pracował w „Dzienniku Zachodnim” iPolskiej Agencji Prasowej[5]. W okresiePRL współpracował zRadiem Wolna Europa iJerzym Giedroyciem[6]. Przez kilkadziesiąt lat prowadził cieszyński Klub Propozycji[5]. W 1990 brał udział w powołaniuStowarzyszenia „Wspólnota Polska”.
W 1988 otrzymałNagrodę im. Karola Miarki[7], a w 2003Nagrodę im. ks. Leopolda Jana Szersznika, przyznawaną przez władze powiatu cieszyńskiego w dziedzinie kultury[8].
Do końca życia pozostał aktywnym dziennikarzem, redagując pismo „Cieszyński Interklub Społeczny”, rozsyłane do środowisk polonijnych[1].
Od 1948 był mężem Jadwigi z Bartosińskich (1923–2018)[9], z którą miał syna Jerzego (poetę i ekologa)[10] oraz córkę Katarzynę.
Zmarł 10 sierpnia 2005 w Cieszynie. Pochowany w Alei ZasłużonychCmentarza Centralnego w Cieszynie (sektor VI-A-7)[9].