Wątpienie (łac.dubitatio) – przeciwieństwopewności, pojęcie oznaczające: (1) brakasercji u kogoś co do tego, czy jakiś fakt rzeczywiście zachodzi; (2) brak asercji u kogoś co do tego, czy jakieś zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe.
Niekiedy wyróżnia sięwątpienie refleksyjne iwątpienie spontaniczne. Wątpienie refleksyjne stanowi skutek metodycznego zbadania jakiegoś stanowiska, podczas gdy wątpienie spontaniczne pojawia się, gdy jakieś stanowiskointuicyjnie wydaje się komuś nieprawdziwe/niesłuszne.
Szczególnego znaczenia nabrało pojęcie wątpienia wfilozofii Kartezjusza, gdzie przybrało postaćwątpienia metodycznego. Wątpienie metodyczne występuje w kartezjańskiej metodzie filozoficznej, jako zasadniczy elementsceptycyzmu metodycznego, w której w celu znalezienia niepodważalnych podstaw wiedzy (czasowo) odrzuca się lub zawiesza wszelkie tezy, które budzić mogą jakiekolwiek wątpliwości.
Ponadto wyróżnić można pojęciewątpienia w sensie psychologicznym. Wątpienie w tym sensie stanowić może: (1) wewnętrzny konflikt między akceptowaniem lub nie rzeczywistego istnienia czegoś; (2) wewnętrzny konflikt między akceptowaniem lub nie jakichś twierdzeń.
 | Zobacz kolekcję cytatówWątpliwości w Wikicytatach |
