 | |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | José Wálter Roque Méndez | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
José Wálter Roque Méndez (6 marca1937, zm.30 grudnia2014) – piłkarzurugwajski noszący przydomekCata, napastnik (lewoskrzydłowy). W późniejszym okresie, po zakończeniu kariery zawodniczej, trener.
Roque karierę piłkarską rozpoczął w 1950 roku w klubieCA Bella Vista, gdzie grał do 1953 roku. W 1954 roku został graczem klubuRampla Juniors.
Jako piłkarz klubu Rampla Juniors wziął udział w turniejuCopa América 1956, gdzieUrugwaj zdobył tytuł mistrza Ameryki Południowej. Roque zagrał we wszystkich pięciu meczach – zParagwajem (zdobył bramkę),Peru,Chile,Brazylią iArgentyną.
Nadal jako piłkarz klubu Rampla Juniors wziął udział w turniejuCopa América 1957, gdzie Urugwaj zajął czwarte miejsce. Roque zagrał we wszystkich sześciu meczach – zEkwadorem,Kolumbią, Argentyną, Peru, Brazylią i Chile (zdobył bramkę).
W Rampla Juniors Roque grał do 1957 roku, po czym w 1958 roku przeniósł się doArgentyny, by grać w drużynieAtlanta Buenos Aires.
W 1963 roku wrócił do ojczyzny i został graczem klubuClub Nacional de Football, a następnie grał w drużynie wDanubio FC. Na zakończenie kariery piłkarskiej występował wkolumbijskim klubieCúcuta Deportivo. Roque miał opinię gracza szybkiego i ostro strzelającego z każdej pozycji.
Od 21 stycznia 1956 roku do 14 lipca 1957 roku Roque rozegrał w reprezentacji Urugwaju 15 meczów i zdobył 2 bramki[1].
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Roque przeniósł się doWenezueli, gdzie został trenerem klubuClub Aragua w mieścieMaracay. W 1971 roku doprowadził klubValencia FC do tytułumistrza Wenezueli. W 1973 ponownie prowadzony przez niego zespół zdobył mistrzostwo Wenezueli – tym razem był to klubPortuguesa Acarigua.
Później pracował w wielu innych klubach wenezuelskich, jakGalicia Caracas,Estudiantes Mérida,Atlético San Cristóbal,Táchira San Cristóbal,UA Maracaibo iCarabobo Valencia. Jako trener zdobył 5 tytułów mistrza Wenezueli – do dziś tylkoOrlando Fantoni może pochwalić się takim samym osiągnięciem.
Był treneremreprezentacji Wenezueli, kierując zespołem podczas turniejówCopa América 1975 iCopa América 1983, w eliminacjach do finałówmistrzostw świata w 1982 roku, wIgrzyskach Olimpijskich w 1980 i eliminacjach doIgrzysk Olimpijskich w 1984 roku. Był także trenerem reprezentacjiBoliwii orazboliwijskich klubów –Club Blooming iOriente Petrolero.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
