SB2U Vindicator z lotniskowcaUSS Ranger nad konwojem atlantyckim, listopad 1941 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Producent | |||
| Typ | pokładowy bombowiec nurkujący | ||
| Konstrukcja | metalowa | ||
| Załoga | 2 osoby | ||
| Historia | |||
| Data oblotu | 1934 | ||
| Lata produkcji | 1936–1937 | ||
| Wycofanie ze służby | 1942 | ||
| Liczba egz. | 260 | ||
| Dane techniczne | |||
| Napęd | Silnik tłokowy, gwiazdowyPratt & Whitney R-1535-96 Twin Wasp Jr | ||
| Moc | 616 kW (826 KM) | ||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 12,80 m | ||
| Długość | 10,36 m | ||
| Wysokość | 3,12 m | ||
| Powierzchnia nośna | 28 m² | ||
| Masa | |||
| Własna | 2138 kg | ||
| Startowa | 3326 kg | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość maks. | 404 km/h | ||
| Zasięg | 1000 km | ||
| Dane operacyjne | |||
| Uzbrojenie | |||
| 2 karabiny maszynowe 7,62 mm (12,6 mm w wersji SB2U-3) oraz do 500 kg bomb | |||
| Użytkownicy | |||
| USA,Francja,Wielka Brytania | |||
| Rzuty | |||
| |||
Vought SB2U Vindicator –pokładowybombowiec nurkujący zaprojektowany dlaUS Navy w zakładachVought w latach 30. Był to pierwszy amerykańskijednopłatowiec tego typu. W momencie wybuchuII wojny światowej była to już konstrukcja przestarzała, ale pozostała na wyposażeniu jednostek amerykańskich do czasubitwy pod Midway.

W 1934 US Navy ogłosiła konkurs na nowe samoloty rozpoznawczo-bombowe (scout bomber) jedno- i dwupłatowe, na który odpowiedziało sześć firm lotniczych. Firma Vought zgłosił projekty w obu kategoriach (drugim projektem byłVought XSB3U). Do konkursu stanęły wówczas samolotyBrewster XSBA-1,Curtiss XSBC-3,Great Lakes XB2G-1,Grumman XSBF-1 iNorthrop XBT-1, z wyjątkiem samolotów Grummana i Great Lakes do produkcji weszły wszystkie pozostałe konstrukcje[1].
Łącznie zbudowano około 170 sztuk Vindicatora, z czego do czasów dzisiejszych przetrwał jeden egzemplarz obecnie znajdujący się wNational Museum of Naval Aviation wPensacoli.
Vindicatory służyły na czterechlotniskowcach Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych –USS „Lexington”,USS „Saratoga”,USS „Ranger” iUSS „Wasp” od grudnia 1937 do września 1942.
Dwa dywizjony należące do sił Piechoty Morskiej zostały wyposażone w samoloty tego typu od marca 1941 do września 1943, dywizjonVMSB-241 wziął udział w czasiebitwy pod Midway.

Wersja francuska, V-156-F, bazowała na modelu SB2U-2 i została wyposażona we francuskie oprzyrządowanie. Samoloty zostały dostarczone w lipcu 1939 i przeprowadzono wówczas testy na francuskim lotniskowcu„Béarn”, ale po wybuchu wojny zdecydowano, że ten stary okręt jest zbyt powolny i dwie jednostki wyposażone w te samolotyescadrilles AB 1 i AB 3 zostały przeniesione na lotniska lądowe.
Eskadra AB 1 wzięła udział w walkach w północnej Francji, gdzie poniosła bardzo wysokie straty, AB 3 walczyła przeciwko wojskom włoskim.
Siły powietrzne Królewskiej Marynarki Wojennej,Fleet Air Arm, zakupiły 50 samolotów tego typu w czerwcu 1941, sformowano z tych samolotów Dywizjon 811. W nomenklaturze angielskiej samoloty te otrzymały nazwę „Chesapeake”, a popularnie znane były jako „cheesecake” (sernik). Początkowo założono, że „serniki” zostaną przeznaczone do patroli przeciwko okrętom podwodnym, a Dywizjon 811 będzie stacjonował nalotniskowcu eskortowymHMS „Archer”. Po pierwszych próbach w październiku zdecydowano, że samoloty te mają zbyt małą moc, aby mogły się wzbić ze stosunkowo małego pokładu lotniskowca eskortowego z pełnym uzbrojeniem i zostały one zastąpione przez angielskieFairey Swordfish.
SB2U byłdolnopłatem o konstrukcji klasycznej z kołem ogonowym, kabina pilota i tylnego strzelca przykryta dużą, przeszkloną owiewką. Jedyną niezwykłą cechą tej konstrukcji byłośmigło o możliwości odwrócenia ciągu co było wykorzystywane do spowalniania samolotu w czasie nurkowego ataku bombowego.
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |