 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 31 października 1926 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 października 2010 | ||
| Zawód, zajęcie | polityk, lekarz | ||
| Alma Mater | |||
| |||
Vito Lattanzio (ur. 31 października 1926 wBari[1], zm. 31 października 2010 tamże[2]) –włoski polityk i lekarz, długoletni deputowany, minister w różnych resortach.
Ukończył studia medyczne naUniwersytecie w Bari, po czym do 1958 pracował jako patolog. Zaangażował się w działalność polityczną w ramachChrześcijańskiej Demokracji. W 1954 został sekretarzem partii wprowincji Bari, a w 1956 wszedł w skład rady tej prowincji[2].
W 1958 po raz pierwszy został wybrany doIzby Deputowanych. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w ośmiu kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie włoskiego parlamentu nieprzerwanie do 1994 jako poseł III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X i XI kadencji[1]. W latach 80. pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego[2].
W 1968 był podsekretarzem stanu w resorcie pracy i ochrony socjalnej, następnie do 1970 zajmował tożsame stanowisko w ministerstwie przemysłu, handlu i rzemiosła. Między 1970 a 1976 sprawował urząd podsekretarza stanu w resorcie obrony[2]. W lipcu 1976 został ministrem obrony, pełnił tę funkcję do września 1977[1]. Ustąpił z niej w ramach politycznej odpowiedzialności za ucieczkę niemieckiego zbrodniarza wojennegoHerberta Kapplera[2]. Pozostał jednak w rządzie jako minister transportu i marynarki handlowej (do marca 1978). Od kwietnia 1988 do kwietnia 1991 był ministrem bez teki odpowiedzialnym najpierw za koordynację obrony cywilnej, następnie do czerwca 1992 sprawował urząd ministra handlu zagranicznego[1].
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|
.jpg)
| W dniu powstania |
|
|---|
