 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 9 maja 1943 | ||
|---|---|---|---|
| Lider Liberalnych Demokratów | |||
| Okres | od lipca 2017 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Minister biznesu, innowacji i zdolności Wielkiej Brytanii | |||
| Okres | od maja 2010 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Lider Liberalnych Demokratów (p.o.) | |||
| Okres | od października 2007 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
 | |||
| |||
Vince Cable, właśc.John Vincent Cable (ur.9 maja1943 wYorku) –brytyjski polityk. DziałaczLiberalnych Demokratów, w 2007 p.o. lidera, a w latach 2017–2019 lider partii. W latach 1997–2015 i 2017–2019 poseł doIzby Gmin, w latach 2010–2015 minister w koalicyjnym rządzieDavida Camerona.
Wykształcenie odebrał w Nunthorpe Grammar School. Następnie studiował nauki przyrodnicze i ekonomię wFitzwilliam College naUniversity of Cambridge[1]. W 1965 został przewodniczącym Cambridge Union, towarzystwa zajmującego się debatami. Przez pewien czas był także działaczem Cambridge University Liberal Club, uniwersyteckiego klubu liberalnego[2]. Studiował także naUniversity of Glasgow, gdzie uzyskał PhD z ekonomii.
Był wykładowcą na University of Glasgow oraz wLondon School of Economics. Autor licznych publikacji z zakresu handlu i ekonomii.
W latach 1966–1968 pracował w administracji rząduKenii jako urzędnik do spraw finansów. Jeszcze podczas studiów wstąpił doPartii Liberalnej, później związał się jednak zPartią Pracy. W 1970 bez powodzenia próbował uzyskać mandat deputowanego z okręguGlasgow Hillhead. W latach 1971–1974 był radnym miejskim wGlasgow. Później zatrudniony wForeign and Commonwealth Office. Pod koniec lat 70. był doradcą ministra handluJohna Smitha. W 1979 bez powodzenia starał się o partyjną nominację w okręguHampstead.
Od 1983 do 1990 pracował jako specjalny doradcasekretarza generalnego Wspólnoty NarodówShridatha Ramphala do spraw gospodarczych. W 1990 został zatrudniony wRoyal Dutch Shell, od 1995 na stanowisku głównego ekonomisty[3].
Kontynuował przy tym działalność polityczną. Po rozłamie w Partii Pracy w 1982 przeszedł doPartii Socjaldemokratycznej. Z jej ramienia bez powodzenia startował w wyborach 1983 i 1987 w okręguYork. Wraz z socjaldemokratami przystąpił do nowo tworzonych Liberalnych Demokratów, w 1992 był kandydatem tego ugrupowania w okręguTwickenham. Przegrał wówczas z kandydatemtorysówTobym Jesselem.
W kolejnych wyborach w 1997 pokonał ubiegającego się o reelekcję torysa, w konsekwencji zasiadając wIzbie Gmin. Mandat utrzymywał w trzech kolejnych wyborach w 2001, 2005 i 2010.
W 2003 wszedł dogabinetu cieni swojej partii jakokanclerz skarbu. W marcu 2006 został zastępcą lidera Liberalnych Demokratów. Od października do grudnia 2007 pełnił obowiązki lidera ugrupowania, gdy rezygnację z przywództwa w partii złożyłMenzies Campbell. Zyskał sporą popularność w tym okresie za wyrazistą krytykępolityki gospodarczej laburzystowskiego rządu[4]. Zyskał rozpoznawalność zwłaszcza wypowiedzią, w której porównałpremieraGordona Browna doJasia Fasoli i zarzucił mu tworzenie chaosu[4][5]. Mimo popularności nie startował w wyborach na lidera partii, które wygrałNick Clegg. W czasie kryzysu finansowego, który rozpoczął się w 2007, dał się poznać jako zwolennik głębokiej reformy systemu bankowego, polegającej m.in. na oddzieleniu bankowości inwestycyjnej od detalicznej i usunięciu luk podatkowych w sektorze[6].
Po wyborach 2010 doszło do powstania koalicyjnego rząduPartii Konserwatywnej i Liberalnych Demokratów, na czele którego stanął lider torysówDavid Cameron. W maju tegoż roku Vince Cable objął w nim stanowisko ministra biznesu, innowacji i umiejętności[7]. Został powołany także w składTajnej Rady[7]. Funkcję ministra sprawował do maja 2015. Wwyborach w tym samym roku nie utrzymał mandatu poselskiego, przegrywając z kandydatką konserwatystówTanią Mathias.
W wyniku przedterminowychwyborów w 2017 powrócił do Izby Gmin[8]. W lipcu tegoż roku został wybrany nowym liderem Liberalnych Demokratów[9]. Ugrupowaniem tym kierował do lipca 2019, gdy zastąpiła goJo Swinson. W wyborach w 2019 nie ubiegał się o ponowny wybór na deputowanego.
Jego pierwszą żoną była Olympia Rebelo, z którą miał troje dzieci. Jego żona zmarła w 2001 naraka piersi[10]. W 2004 Vince Cable ożenił się z Rachel Wenban Smith.
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie |
