 Trzeci prototyp Windsora (NK136) | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Producent | |||
| Typ | |||
| Konstrukcja | średniopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – chowane | ||
| Załoga | 4 | ||
| Historia | |||
| Data oblotu | 23 października 1943 | ||
| Liczba egz. | 3 | ||
| Dane techniczne | |||
| Napęd | 4silniki rzędowe Rolls-Royce Merlin 65 | ||
| Moc | 4 × 1635 KM[1] | ||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 35,71 m | ||
| Długość | 23,42 m | ||
| Wysokość | 7,01 m | ||
| Powierzchnia nośna | 115,94 m² | ||
| Masa | |||
| Własna | 17 512 kg | ||
| Startowa | 24 494 kg | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość maks. | 510 km/h[1] | ||
| Prędkość przelotowa | 460 km/h | ||
| Prędkość wznoszenia | 6,35 m/s | ||
| Pułap | 8306 m | ||
| Zasięg | 4650 km | ||
| Dane operacyjne | |||
| Uzbrojenie | |||
| 4 działka 20 mm, 2km 7,7 mm bomby do 6804 kg[1] | |||
| |||
Vickers Windsor –brytyjski ciężki czterosilnikowysamolot bombowy skonstruowany przez koncernVickers w końcowym okresieII wojny światowej. Prototyp oblatano w 1943 roku, lecz nie podjęto produkcji seryjnej.
Samolot powstał w odpowiedzi na specyfikację brytyjskiego Ministerstwa Lotnictwa nr B.5/41 na nowy ciężki czterosilnikowy bombowiec, sformułowaną w 1941 roku. Projekt koncernuVickers został zaaprobowany do realizacji i zamówiono początkowo dwa prototypy[2]. W zmienionej specyfikacji B.3/42 zrezygnowano z wymogu kabiny ciśnieniowej. W efekcie powstał samolot o oznaczeniu fabrycznym Vickers Type 447, skonstruowany przez zespół kierowany był przez Rexa Piersona[2]. Konstrukcja wywodziła się częściowo z samolotuVickers Warwick, a skrzydła o dużym wydłużeniu opracowano już wcześniej dla samolotu zaprojektowanego na potrzeby specyfikacji B.12/36 (wybrano wówczas samolotShort Stirling, a projekt Vickersa nie został zrealizowany)[2]. W konstrukcji wykorzystano kratownicę geodetyczną[2], typową dla bombowców Vickers opracowaną przezBarnesa Wallisa. Samolot zbudowano w układzie czterosilnikowego średniopłata, z klasycznym pojedynczym usterzeniem, o konstrukcji metalowej, lecz krytej płótnem. Samolot miał chowanepodwozie w układzie klasycznym, z kółkiem ogonowym, lecz nietypowym rozwiązaniem było zastosowanie aż czterech pojedynczych kół podwozia głównego, chowanych do każdej z gondoli silnikowych[2]. Unikalne było również uzbrojenie obronne, w postaci sprzężonych podwójnie działek 20 mm z tyłu dwóch gondoli silnikowych, kierowanych zdalnie ze stanowiska ogonowego (jego instalacji ministerstwo zażądało w lutym 1943 roku, zastosowano je dopiero na trzecimprototypie). Zamówiono ogółem budowę pięciu prototypów oraz 300 samolotów seryjnych, pod nazwą Windsor[2].
W dniu 23 października 1943 roku dokonano oblotu prototypu typu 447 (nr DW506). Jego napęd stanowiły silniki Merlin 60 z dwustopniowymi sprężarkami. Wyniki prób były zachęcające, osiągnięto maksymalną prędkość 486 km/h[2]. Jednakże prototyp został wkrótce zniszczony przy przymusowym lądowaniu 2 marca 1944 roku. Drugi prototyp (DW512) oblatano 15 lutego 1944 roku. Był oznaczony jako typ 457 i napędzany silnikami Merlin 85, w cylindrycznych gondolach[2].
Trzeci zmieniony prototyp, oznaczony jako typ 461 (NK136), oblatano 11 lipca 1944 roku. Na skutek wyników prób drugiego prototypu, mającego problemy z poszyciem skrzydeł, zastosowano w nim na skrzydłach grubsze płótno wzmacniane drutami, co spowodowało redukcję prędkości o 40 km/h[2]. W budowie znajdował się czwarty prototyp, napędzany silnikami Merlin 100, lecz nie ukończono go, a cały program i zamówienia samolotów seryjnych anulowano w marcu 1946 roku[2].
Przewidywano, że samoloty seryjne Windsor B.Mk I będą napędzane silnikamiRolls-Royce Griffon, planowano też wersję B.Mk II zsilnikami turbośmigłowymi Rolls-Royce Clyde o mocy 3020 KM[2].
Porównywalne samoloty:
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe itorpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze iłącznikowe | |
| Samoloty iszybowce transportowe | |
| Samoloty szkolno-treningowe | |
| Samoloty doświadczalne i prototypy |
