| Pseudonim | Bossman |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | junior ciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 51 |
| Zwycięstwa | 30 |
| Przez nokauty | 28 |
| Porażki | 21 |
Uriah Grant (ur.20 stycznia1961 wSaint Andrew) –jamajskibokser, były mistrz świata federacjiIBF w wadze junior ciężkiej.
Na zawodowych ringach zadebiutował 22 czerwca 1984 nokautując w drugiej rundzie Rogelio Bolanosa. 21 lutego 1986 pokonał przez jednogłośną decyzję byłego mistrzaWBC wagi półciężkiejMatthew Saad Muhammada. 9 kwietnia 1987 zmierzył się zRamzi Hassanem o tytuł mistrza stanuKalifornia w wadze półciężkiej ulegając jednogłośnie na punkty. Sześć miesięcy później pokonałErica Holleya zdobywając mistrzostwo stanuFloryda. 15 września 1989 pokonał przez TKO w czwartej rundzieManuela Murillo zdobywając pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej. Sześć miesięcy później przegrał jednogłośną decyzją z byłym mistrzemIBFBobbym Czyzem[1]. 10 lutego 1991 przegrał jednogłośną decyzją z byłym mistrzemIBF w wadze średniejFrankiem Tate w pojedynku gdzie stawką był pas IBF Inter-Continental. Rok później zmierzył się z mistrzemIBFAlfredem Cole przegrywając na punkty[2]. a sześć miesięcy później wygrał przez TKO w pierwszej rundzie mało wymagającego Perfecto Gonzaleza. Po prawie dwuletniej przerwie w boksowanie 24 czerwca 1995 stoczył rewanżowy pojedynek zAlfredem Cole ponownie ulegając jednogłośną decyzją[3]. 6 sierpnia 1996 stanął do walki z niepokonanym przyszłym mistrzem wagi ciężkiejChrisem Byrdem przegrywając na punkty a dziesięć miesięcy później 21 czerwca 1997 zmierzył się zAdolpho Washingtonem pokonując go decyzją większości i odbierając pasIBF[4] w wadze junior ciężkiej który stracił już w pierwszej obronie pięć miesięcy później przegrywając zImamu Mayfieldem[5]. 8 kwietnia 2000 pokonał przez RTDThomasa Hearnsa zdobywając pasIBO, pojedynek został przerwany z drugiej rundzie z powodu kontuzji kostki Hearnsa[6]. Ten pas również stracił w pierwszej obronie przegrywając przez techniczny nokaut w piątej rundzie zCarlem Thompsonem. Po stoczeniu jeszcze ośmiu pojedynków zakończył karierę w 2004 roku.
