Pula nagród w 2024 roku wynosiła 75 mln dolarów amerykańskich[2]. Zasada wypłacania równych wynagrodzeń dla obu płci została przyjęta w 1973 roku[3].
Kortem głównym jestArthur Ashe Stadium z widownią ponad 22,5 tys. osób, nazwany na cześćArthura Ashe’a, wybitnego afroamerykańskiego tenisisty, zmarłego w 1993 roku. Następny pod względem wielkości obiekt,Louis Armstrong Stadium, o pojemności 10 tys. widzów.
Kompleks sportowy składa się z 33kortów pokrytychakrylową nawierzchnią marki Laykold (od 2020 roku; wcześniej DecoTurf)[4]. Początkowo miała ona barwę zieloną, ale w 2005 roku zmieniono ją na niebieską, czyli obecną na wszystkich obiektach, na których odbywają się turnieje cykluUS Open Series. Zmiana koloru miała poprawić widoczność piłki na korcie[5]. Stadiony wyposażone są w systemHawk-Eye, który umożliwia dokładne sprawdzenie miejsca odbicia piłki i prowadzi do skorygowania decyzji sędziego.
Z racji swojego rozmiaru i wysokości, na poziomie areny głównej często wieje silny wiatr[6].
US Open jest poprzedzony cyklem turniejów na kortach twardych, tzw.US Open Series, które odbywają się w lipcu i sierpniu na amerykańskich i kanadyjskich kortach twardych, m.in. wCincinnati iToronto/Montrealu.
Pierwszy turniej US Open wśród mężczyzn rozegrano w 1881 roku[1]. Jego zwycięzcą okazał się AmerykaninRichard Sears. Najwięcej razy (siedmiokrotnie) US Open wygrywali Amerykanie: Richard Sears (1881-1887),William Larned (1901-1902, 1907-1911),William Tilden (1920-1925, 1929). Pięciokrotnie wygrywali także: SzwajcarRoger Federer (2004-2008) i Amerykanie:Pete Sampras (1990, 1993, 1995-1996, 2002) iJimmy Connors (1974, 1976, 1978, 1982-1983).
Wśród kobiet najwięcej, osiem razy, US Open wygrywała Norweżka reprezentująca Stany ZjednoczoneMolla Mallory (1915-1918, 1920-1922, 1926). Siedem razy zwyciężyła AmerykankaHelen Wills Moody (1923-1925, 1927-1929, 1931), zaś sześć razy AmerykankiChris Evert (1975-1978, 1980, 1982) orazSerena Williams (1999, 2002, 2008, 2012, 2013, 2014).
