Zobacz też:inne jednostki pływające o tej nazwie. USS „Grayling” w 1909 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie | 16 czerwca 1909 |
 US Navy | |
| Wejście do służby | 23 listopada 1909 |
| Wycofanie ze służby | 18 stycznia 1922 |
| Los okrętu | sprzedany 25 września 1922 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość | 41,1m |
| Szerokość | 4,2 m |
| Zanurzenie | 3,6 m |
| Zanurzenie testowe | 60 m |
| Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy |
| Napęd | |
| 2silniki benzynowe o łącznej mocy 600KM 2silniki elektryczne o łącznej mocy 260 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg | powierzchnia: 1240 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 4 torpedy | |
| Wyrzutnie torpedowe | 4 x 450 mm (18") |
| Załoga | 15 |
USS Grayling (SS-18) –amerykańskiokręt podwodny z okresuI wojny światowej, druga zamówiona jednostka typuD. Zostałazwodowana 16 czerwca 1909 roku wFore River Shipyard wQuincy i przyjęta w składUS Navy 23 listopada tego roku. W listopadzie 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne D-2. Okręt wycofano ze służby 18 stycznia 1922 roku i sprzedano.
Konstrukcja USS „Grayling” oparta była na rozwiązaniach poprzednich typów okrętów podwodnych zaprojektowanych przezElectric Boat (szczególnie na typieC[1]. Okręt, prócz zwiększonej długości i wyporności, cechował dużych rozmiarówkiosk zmostkiem oraz dwaperyskopy[1]. Po raz pierwszy w amerykańskich okrętach podwodnych zastosowano w nim podział kadłuba naprzedziały rozdzielonegrodziami wodoszczelnymi[1].
USS „Grayling” (Submarine Torpedo Boat No. 18) zbudowany został wFore River Shipyard wQuincy[1][2][3].Wodowanie miało miejsce 16 czerwca 1909 roku[1][2].
„Grayling” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej.Długość całkowita jednostki wynosiła 41,1metra,szerokość 4,2 metra izanurzenie 3,6 metra[1][2].Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 288ton, a w zanurzeniu 337 ton[1][2][4]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwasilniki benzynoweCraig(inne języki) o łącznej mocy 600koni mechanicznych (KM)[1][2][5]. Napęd podwodny zapewniały dwasilniki elektryczneElectro-Dynamic(inne języki) o łącznej mocy 260 KM[1][2].Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 12węzłów na powierzchni i 9,5 węzła w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 1240 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 80 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][2][3].Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 60 metrów[2].
Okręt wyposażony był w czterydziobowe wyrzutnietorpedkalibru 450 mm (18")[a], z łącznym zapasem czterech torped[2][4][b]. Załoga okrętu składała się z 15 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
USS „Grayling” został wcielony do służby wUS Navy 23 listopada 1909 roku. Pierwszym dowódcą jednostki zostałpor. mar.Owen Hill. Okręt włączono w skład Floty Atlantyckiej jakojednostkę flagową 3. Dywizjonu Okrętów Podwodnych. Stacjonując na Wschodnim Wybrzeżu, uczestniczył w szkoleniu, ćwiczeniach torpedowych oraz próbach i eksperymentach. 17 listopada 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne D-2.
W maju 1915 roku wNowym Jorku jednostka wzięła udział w Prezydenckim Przeglądzie Floty. Podczas I wojny światowej D-2 stacjonował wNew London, gdzie służył jako jednostka szkoleniowa. Okręt trafił do rezerwy 9 września 1919 roku. 17 lipca 1920 roku okręt otrzymał numer identyfikacyjny SS-18[2].
D-2 został wycofany ze służby 18 stycznia 1922 roku wFiladelfii. Sprzedano go 25 września 1922 roku[1][2].