.jpg)
Tytus Sylwester Woyciechowski herbuRawicz (ur.31 grudnia1808 weLwowie, zm.23 marca1879 wPoturzynie) –polski przemysłowiec, właściciel ziemski,mecenas sztuki, przyjacielFryderyka Chopina[1].
Uczęszczał doLiceum Warszawskiego, a w latach 1826–1829 studiował na Wydziale Prawa i AdministracjiKrólewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
Chopin odwiedził Tytusa wPoturzynie[2] w lipcu 1830.
Fryderyk zadedykował przyjacielowi skomponowane w 1827 rokuWariacje B-dur op.2 na tematLà ci darem la mano z operyDon GiovanniW.A. Mozarta[3].
W listopadzie 1830 wybrali się razem do Wiednia. Na wieść o wybuchupowstania listopadowego Woyciechowski wrócił do Warszawy i wstąpił do Gwardii Honorowej. W 1831 r. przyznano muZłoty Krzyż Virtuti Militari.Po rozstaniu w Wiedniu Fryderyk i Tytus kontaktowali się tylko listownie i już nigdy nie doszło do spotkania przyjaciół.
W 1838 roku Tytus Woyciechowski poślubił hrabiankę Alojzę Marcjannę Poletyło, z którą miał czworo dzieci. W 1840 roku założył w Poturzynie pierwszą na Lubelszczyźnie cukrownię.
CzłonekTowarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim w 1858 roku[4].
W 1873 roku ofiarował popiersie Fryderyka ChopinaWarszawskiemu Towarzystwu Muzycznemu.
Listy Chopina do Tytusa Woyciechowskiego i inne pamiątki chopinowskie były z pietyzmem przechowywane przez rodzinę wWożuczynie, majątku należącym wówczas do wnuka Tytusa, Jana Tomasza Wydżgi, kompozytora oper i pieśni. W czasieI wojny światowej w ostatnim tygodniu sierpnia 1914 Wożuczyn znalazł się w centrum działań wojennych. Rezydencja w wyniku pożaru spłonęła doszczętnie, podobnie zabudowania folwarczne i wieś. Zniszczeniu uległy stare meble, porcelana, srebra, obrazy, biblioteka, a także pamiątki chopinowskie: fortepian firmyBuchholtza, na którym grywał i komponował Chopin, rękopisy jegokompozycji (fortepianoweVariations à quatre mains zakończonefugą, zapisane na 17 stronach, orazkontredans), listy Chopina do Tytusa Woyciechowskiego oraz pamiątkowy ołówek w kształciekolumny z głowicą i podstawą złotą, a trzonem z kolorowejmozaiki. Podstawa, zaopatrzona w inicjały T. W., służyła równocześnie jakopieczęć. W specjalnymetui leżała karteczka z dedykacją Chopina.[5]