Tybetański Region Autonomiczny,Tybet (tyb.བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་,Wylie: Bod-rang-skyong-ljongs,ZWPY: Poi Ranggyong Jong;chiń.: 西藏自治区;pinyin: Xīzàng Zìzhìqū[3]) – region autonomicznyChińskiej Republiki Ludowej ze stolicą wLhasie[4]. Powstał w 1965 roku w wyniku połączenia dotychczasowego regionu Tybet i terytorium Qamdo[5][6].
W 2008, w rocznicę chińskiej inwazji, doszło do kolejnychantyrządowych wystąpień, głównie w stołecznejLhasie i okolicznych regionach, krwawo tłumionych przez chińskie jednostki militarne i paramilitarne[8].
Tybet jest jednym z najsłabiej rozwiniętych regionów Chin. Główną gałęzią jego gospodarki jest koczownicza hodowlajaków,owiec,kóz iwielbłądów, a także myślistwo. Uprawia sięjęczmień,grykę,rośliny strączkowe. Duże znaczenie ma też rzemiosło. Przemysł skupiony wokół metalurgii, materiałów budowlanych oraz w sektorze spożywczym. W Tybecie znajdują się bardzo bogate złożachromu,miedzi,litu,żelaza,cynku iołowiu oraz złożauranu[9][10][11].
Wraz z rosnącym stopniem otwarcia Chin na świat i względną liberalizacją polityki Pekinu wobec Tybetu, w regionie – a szczególnie jego stolicy Lhasie – dokonują się poważne przemiany gospodarcze[12][13]. Za sprawą miliardowych inwestycji rządu centralnego w renowację zabytków i infrastrukturę komunikacyjną dynamicznie rozwija się turystyka[14][15].
_(%252Ball_claims_hatched).svg)
