 | |
| Rozgrywany od | |
|---|---|
| Najwięcej zwycięstw w klasyfikacji generalnej | Janne Ahonen |
| Najwięcej zwycięstw z rzędu w klasyfikacji generalnej | Bjørn Wirkola |
| Najwięcej zwycięstw w konkursach TCS | Jens Weißflog |
| Najwięcej razy na podium w klasyfikacji generalnej | Janne Ahonen |
| Najwięcej razy na podium w konkursach TCS | Janne Ahonen |
| Najwięcej punktów w jednej edycji TCS | Daniel Tschofenig |
| Zwycięzcy wszystkich konkursów TCS podczas jednej edycji | Sven Hannawald (2001/2002) |
| Ostatni zwycięzca TCS | |
| Miejsca rozgrywania konkursów | |
Turniej Czterech Skoczni, wskrócieTCS (niem.Vierschanzentournee) – międzynarodowa impreza wskokach narciarskich mężczyzn, organizowana cyklicznie od1953 na przełomie grudnia i stycznia każdego roku. Turniej odbywa się w czterech miastach: dwóchniemieckich (Oberstdorf,Garmisch-Partenkirchen) i dwóchaustriackich (Innsbruck,Bischofshofen). Zwycięzcą danej edycji TCS zostaje zawodnik, który łącznie zdobędzie największą liczbę punktów we wszystkich czterech konkursach. Turniej bywa określany mianem narciarskiegoWielkiego Szlema[a] i dla wielu skoczków jest równie ważny coigrzyska olimpijskie czymistrzostwa świata[1][2]. Od28. edycji (sezon 1979/1980) Turniej Czterech Skoczni stanowi częśćPucharu Świata.
Od45. edycji (sezon 1996/1997) wszystkie konkursy Turnieju rozgrywane są tzw.systemem KO. W każdym konkursie startuje 50 zawodników, którzy przeszli kwalifikacje. Skoczkowie dobierani są w pary – pierwszy z pięćdziesiątym, drugi z czterdziestym dziewiątym itd. Wyłonione w ten sposób pary rywalizują w pierwszej serii zawodów. Do drugiej serii awans uzyskuje każdy zwycięzca z danej pary oraz pięciu tzw. „szczęśliwych przegranych” (ang.lucky losers), czyli pięciu najlepszych zawodników spośród wszystkich przegranych. Druga seria zawodów rozgrywana jest według tradycyjnych zasad Pucharu Świata.
Do60. edycji (sezon 2011/2012) nagrodą za wygranie turnieju był wysokiej klasy samochód oraz nagroda pieniężna. Od61. edycji (sezon 2012/2013) nagrodą za zwycięstwo jest statuetka złotego orła[3][4] oraz nagroda pieniężna w wysokości 20 tysięcy franków szwajcarskich. Od70. edycji sezon 2021/2022 nagrodą za zwycięstwo jest statuetka złotego orła[3][4] oraz nagroda pieniężna w wysokości 100 tysięcy franków szwajcarskich. Statuetka ta była inspiracją dla stworzenia złotej sowy, nagrody wTurnieju Sylwestrowym dla kobiet, rozgrywanym równolegle do TCS, ale o połowę krótszym, odsezonu 2021/2022.
Najbardziej utytułowanym skoczkiem w historii TCS jestJanne Ahonen, który jako jedyny wygrał turniej pięciokrotnie (w1999,2003,2005,2006 i2008).Bjørn Wirkola jako jedyny zwyciężył w trzech edycjach turnieju z rzędu (w1967,1968 i1969). Najwięcej zwycięstw w poszczególnych konkursach odnieśli Bjørn Wirkola iJens Weißflog, którzy na najwyższym stopniu podium stawali po 10 razy. Trzech skoczków wygrało wszystkie cztery konkursy podczas jednej edycji turnieju –Sven Hannawald (w2002),Kamil Stoch (w2018) iRyōyū Kobayashi (w2019).
Dotychczas trzech polskich skoczków triumfowało w klasyfikacji generalnej TCS –Adam Małysz (w2001),Kamil Stoch (w2017,2018 i2021) orazDawid Kubacki (w2020). W polskim dorobku znajduje się również drugie miejscePiotra Żyły (w 2017) i Dawida Kubackiego (w2023) oraz trzecie miejsca Małysza (w2003) i Kubackiego (w2021).
| Nazwa skoczni | Miejscowość | Punkt K | HS[5] | Rekord skoczni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | Schattenbergschanze |  Oberstdorf | K120 | HS137 | 143,5 m |  Sigurd Pettersen | 29.12.2003 |
 | Große Olympiaschanze | Garmisch -Partenkirchen | K125 | HS142 | 145,0 m |  Michael Hayböck | 01.01.2025 |
 | Bergisel | Innsbruck | K120 | HS128 | 138,0 m | Michael Hayböck | 04.01.2015 |
 | Paul-Ausserleitner-Schanze | Bischofshofen | K125 | HS142 | 145,0 m |  Dawid Kubacki | 06.01.2019 |
Turniej Czterech Skoczni organizowany jest przez cztery kluby narciarskie. Są toSkiclub 1906 Oberstdorf(inne języki),Skiclub Partenkirchen(inne języki) (SCP),Sport Club Bergisel(inne języki) (SC Bergisel) iSkiclub Bischofshofen(inne języki)[6].
Prezydentem (prezesem) Komitetu Organizacyjnego TCS jest od 2021 roku dr Peter Kruijer, szef klubu narciarskiego Skiclub 1906 Oberstdorf[7]. Wcześniej funkcję tę pełnili[8]:
Zgodnie z uzgodnieniami z 2003 roku, szefowie czterech klubów narciarskich z miast-gospodarzy turnieju zmieniają się na stanowisku prezesa całej imprezy co trzy-pięć lat[8].
.jpg)
Pomysł zorganizowania noworocznego konkursu w skokach narciarskich (Neujahrsskispringen) pojawił się wśród członków klubu narciarskiego SC Partenkirchen w 1921 r. i miał związek z otwarciem nowej skoczni, w miejscu obecnejGroße Olympiaschanze. Już pierwsze tego typu zawody – przeprowadzone 1 stycznia 1922 – miały charakter międzynarodowy, a ich zwycięzcą zostałNorweg Jakob Vaage, który uzyskał odległość 76 metrów. W kolejnych latach impreza odbywała się regularnie do 1941 r., gdy nastąpiła czteroletnia przerwa, spowodowanaII wojną światową (1942–1945). Noworoczne zmagania przywrócono 1 stycznia 1946, lecz w związku z powojennymi sankcjami – nałożonymi przezMiędzynarodową Federację Narciarską (FIS) naDeutscher Skiverband – były to jedynie lokalne zawody narciarskie, w których brali udział wyłącznie skoczkowie niemieccy.
Pod koniec 1948 r. FIS zniosła zakaz udziałuNiemców w imprezach międzynarodowych oraz pozwoliła zawodnikom z innych państw na starty na terytoriumRepubliki Federalnej Niemiec iNiemieckiej Republiki Demokratycznej, a latem 1949 r. w domu „Maler” w Partenkirchen - wśród przebywających tam działaczy narciarskich z Garmisch-Partenkirchen oraz Innsbrucku - narodziła się idea turnieju, rozgrywanego na początku roku, przez kilka dni, w krótkich odstępach czasu, na czterech różnych skoczniach w Niemczech i Austrii. Do konkretów jednak nie doszło[9].
W styczniu 1951 r. władze klubu Skivereine Innsbruck postanowiły zorganizować w okresie ferii świątecznych konkurs „Skispringen am Bergisel”. Zainteresowanie z jakim się on spotkał przerosło najśmielsze oczekiwania, bowiem pod skocznią zjawiło się aż 25 tysięcy kibiców. Spowodowało to u Austriaków ponowną chęć nawiązania współpracy z niemieckimi klubami narciarskimi.
Ostatecznie, plan „niemiecko-austriackiego turnieju skoków” opracowano 17 maja 1952, podczas wieczornych zawodów na Seegrube koło Innsbrucku, a jego autorami byli: Toni Glos, Emmerich „Putzi” Pepeunig (Innsbruck), Beppi Hartl, Franz Rappenglück (Partenkirchen), Andi Mischitz, Fred Triebner (Bischofshofen) oraz Alfons Huber i Xaver Kaiser (Oberstdorf)[10]. Ostatni z obecnych wówczas pomysłodawców turnieju, a później jego honorowy prezydent – „Putzi” Pepeunig, zmarł w 1999 r. i został pochowany na cmentarzu nieopodal skoczni Bergisel[1].
Garmisch-Partenkirchen (z konkursem noworocznym), Innsbruck i Bischofshofen od początku zostały wskazane jako miejsca rozgrywania turnieju. Jako że Niemcy chcieli osiągnąć parytet organizacyjny, przedstawiciele SC Partenkirchen zostali upoważnieni do znalezienia drugiego miasta-partnera w swoim kraju. Pierwotnie skupili się na trzech kandydaturach:Berchtesgaden,Füssen iOberammergau, bowiem te miejscowości posiadały już odpowiednie skocznie i miały doświadczenie w organizowaniu zawodów narciarskich. Ostatecznie jednak, ze względów finansowych, zdecydowali się wskazać Oberstdorf[11].
We wrześniu 1952 r. w Garmisch-Partenkirchen podpisano porozumienie o wspólnej organizacji imprezy o nazwie „Niemiecko-Austriacki Turniej Skoczków” (oryg. „Deutsch-Österreichische Springertournee“), odbywającej się corocznie na przełomie grudnia i stycznia[2], a ostateczną umowę w tej sprawie sygnowano 14 grudnia 1952 w Posthotelu w tym samym mieście[12].
Podczas Turnieju wprowadzane są nowatorskie rozwiązania techniczne, np. system chłodzący tory najazdowe na skoczniSchattenbergschanze w Oberstdorfie (zamrażający rozbieg w przypadku odwilży)[13], a od61. edycji sztuczne tory najazdowe ze zintegrowanym układem chłodzenia (bez potrzeby wykorzystywania śniegu czy lodu z zewnątrz)[14].
W trakcie62. edycji zastosowanoledowe podświetlanie belki startowej, sygnalizujące zmianą koloru możliwość oddania skoku przez zawodnika. Kolejną innowacją podczas tego Turnieju była laserowa linia (widoczna na zeskoku zarówno dla kibiców, jak i skoczków), wyznaczająca przybliżoną odległość, jaką zawodnik musi pokonać, aby objąć prowadzenie[15].
W czasie66. edycji wprowadzono szczegółowe analizy wyjścia skoczków z progu. Producenci sygnału telewizyjnego zamontowali w okolicach progu osiem specjalistycznych kamer, dzięki którym widzowie mogli zobaczyć o ile centymetrów zawodnicy byli oddaleni od wyznaczonego idealnego punktu odbicia (o ile je spóźnili lub przyspieszyli)[16].
Inną nowinką technologiczną, przypominającą pudełko z pastą do butów, był ważący 30,7 g zasobnik zchipem, montowany tuż za wiązaniaminart. Nowy sprzęt, zastosowany po raz pierwszy 29 grudnia 2017 podczassesji kwalifikacyjnej w Oberstdorfie, był w stanie odnotować m.in. prędkość odbicia skoczka na progu – zarówno w pionie, jak i poziomie, rozkład prędkości w różnych etapach lotu oraz kąty ułożenia nart zawodnika w locie. Wcześniej z tak dokładnych danych mogli korzystać wyłącznie niemieccy skoczkowie w Instytucie Stosowanych Nauk Treningowych wLipsku. Następnie w jej posiadanie weszły również inne drużyny narodowe, dzięki systemowi stworzonemu przez współpracującą zFIS firmąSwiss Timing[17].
_1.jpg)
| Edycja | Sezon | Oberstdorf | Garmisch-Partenkirchen | Innsbruck | Bischofshofen | Triumfator TCS |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1953 | Erling Kroken | Asgeir Dølplads | Josef Bradl | Halvor Næs | Josef Bradl |
| 2 | 1953/1954 | Olaf B. Bjørnstad | Olaf B. Bjørnstad | Olaf B. Bjørnstad | Josef Bradl | Olaf B. Bjørnstad |
| 3 | 1954/1955 |  Aulis Kallakorpi | Aulis Kallakorpi | Torbjørn Ruste | Torbjørn Ruste | Hemmo Silvennoinen |
| 4 | 1955/1956 | Aulis Kallakorpi[c](2)Eino Kirjonen | Hemmo Silvennoinen |  Koba Cakadze | Jurij Skworcow[d] | Nikołaj Kamienski |
| 5 | 1956/1957 | Pentti Uotinen | Nikołaj Kamienski | Nikołaj Szamow | Eino Kirjonen | Pentti Uotinen |
| 6 | 1957/1958 | Nikołaj Kamienski | Willi Egger |  Helmut Recknagel | Helmut Recknagel | Helmut Recknagel |
| 7 | 1958/1959 | Helmut Recknagel | Helmut Recknagel | Helmut Recknagel(2) | Walter Habersatter | Helmut Recknagel |
| 8 | 1959/1960 | Max Bolkart | Max Bolkart | Max Bolkart | Albin Plank | Max Bolkart |
| 9 | 1960/1961 | Juhani Kärkinen | Koba Cakadze | Kalevi Kärkinen | Helmut Recknagel(2) | Helmut Recknagel |
| 10 | 1961/1962 | Eino Kirjonen(2) | Georg Thoma | Willi Egger | Willi Egger | Eino Kirjonen |
| 11 | 1962/1963 | Toralf Engan | Toralf Engan | Toralf Engan | Torbjørn Yggeseth | Toralf Engan |
| 12 | 1963/1964 | Torbjørn Yggeseth | Veikko Kankkonen | Veikko Kankkonen | Baldur Preiml | Veikko Kankkonen |
| 13 | 1964/1965 | Torgeir Brandtzæg | Erkki Pukka | Torgeir Brandtzæg | Bjørn Wirkola | Torgeir Brandtzæg |
| 14 | 1965/1966 | Veikko Kankkonen | Paavo Lukkariniemi | Dieter Neuendorf | Veikko Kankkonen | Veikko Kankkonen |
| 15 | 1966/1967 | Dieter Neuendorf | Bjørn Wirkola | Bjørn Wirkola | Bjørn Wirkola(2) | Bjørn Wirkola |
| 16 | 1967/1968 | Dieter Neuendorf(2) | Bjørn Wirkola(2) | Garij Napałkow |  Jiří Raška | Bjørn Wirkola |
| 17 | 1968/1969 | Bjørn Wirkola | Bjørn Wirkola(3) | Bjørn Wirkola(2) | Jiří Raška(2) | Bjørn Wirkola |
| 18 | 1969/1970 | Garij Napałkow | Jiří Raška | Bjørn Wirkola(3) | Jiří Raška(3) | Horst Queck |
| 19 | 1970/1971 | Ingolf Mork | Ingolf Mork | Zbyněk Hubač | Ingolf Mork | Jiří Raška |
| 20 | 1971/1972 |  Yukio Kasaya | Yukio Kasaya | Yukio Kasaya | Bjørn Wirkola(3) | Ingolf Mork |
| 21 | 1972/1973 | Rainer Schmidt | Rainer Schmidt | Siergiej Boczkow | Rudolf Höhnl | Rainer Schmidt |
| 22 | 1973/1974 | Hans-Georg Aschenbach |  Walter Steiner | Hans-Georg Aschenbach | Bernd Eckstein | Hans-Georg Aschenbach |
| 23 | 1974/1975 | Willi Pürstl | Karl Schnabl | Karl Schnabl | Karl Schnabl | Willi Pürstl |
| 24 | 1975/1976 | Toni Innauer | Toni Innauer | Jochen Danneberg | Toni Innauer | Jochen Danneberg |
| 25 | 1976/1977 | Toni Innauer(2) | Jochen Danneberg | Henry Glaß | Walter Steiner | Jochen Danneberg |
| 26 | 1977/1978 | Matthias Buse | Jochen Danneberg(2) | Per Bergerud | Kari Ylianttila | Kari Ylianttila |
| 27 | 1978/1979 |  Jurij Iwanow | Josef Samek | Pentti Kokkonen | Pentti Kokkonen | Pentti Kokkonen |
| 28 | 1979/1980 | Jochen Danneberg | Hubert Neuper | Hubert Neuper | Martin Weber | Hubert Neuper |
| 29 | 1980/1981 | Hubert Neuper |  Horst Bulau | Jari Puikkonen | Armin Kogler | Hubert Neuper |
| 30 | 1981/1982 | Matti Nykänen | Roger Ruud | Manfred Deckert | Hubert Neuper | Manfred Deckert |
| 31 | 1982/1983 | Horst Bulau | Armin Kogler | Matti Nykänen | Jens Weißflog | Matti Nykänen |
| 32 | 1983/1984 | Klaus Ostwald | Jens Weißflog | Jens Weißflog | Jens Weißflog(2) | Jens Weißflog |
| 33 | 1984/1985 | Ernst Vettori | Jens Weißflog(2) | Matti Nykänen(2) | Hroar Stjernen | Jens Weißflog |
| 34 | 1985/1986 | Pekka Suorsa | Pavel Ploc | Jari Puikkonen | Ernst Vettori | Ernst Vettori |
| 35 | 1986/1987 | Vegard Opaas | Andreas Bauer |  Primož Ulaga | Tuomo Ylipulli | Ernst Vettori |
| 36 | 1987/1988 | Pavel Ploc | Matti Nykänen | Matti Nykänen(3) | Matti Nykänen | Matti Nykänen |
| 37 | 1988/1989 | Dieter Thoma | Matti Nykänen(2) |  Jan Boklöv |  Mike Holland | Risto Laakkonen |
| 38 | 1989/1990 | Dieter Thoma(2) | Jens Weißflog(3) | Ari-Pekka Nikkola | František Jež | Dieter Thoma |
| 39 | 1990/1991 | Jens Weißflog | Andreas Felder[e]Jens Weißflog(4) | Ari-Pekka Nikkola(2) | Andreas Felder | Jens Weißflog |
| 40 | 1991/1992 | Toni Nieminen | Andreas Felder(2) | Toni Nieminen | Toni Nieminen | Toni Nieminen |
| 41 | 1992/1993 | Christof Duffner | Noriaki Kasai | Andreas Goldberger | Andreas Goldberger | Andreas Goldberger |
| 42 | 1993/1994 | Jens Weißflog(2) | Espen Bredesen | Andreas Goldberger(2) | Espen Bredesen | Espen Bredesen |
| 43 | 1994/1995 | Reinhard Schwarzenberger | Janne Ahonen | Kazuyoshi Funaki | Andreas Goldberger(2) | Andreas Goldberger |
| 44 | 1995/1996 | Mika Laitinen | Reinhard Schwarzenberger | Andreas Goldberger(3) | Jens Weißflog(3) | Jens Weißflog |
| 45 | 1996/1997 | Dieter Thoma(3) |  Primož Peterka | Kazuyoshi Funaki(2) | Dieter Thoma | Primož Peterka |
| 46 | 1997/1998 | Kazuyoshi Funaki | Kazuyoshi Funaki | Kazuyoshi Funaki(3) | Sven Hannawald | Kazuyoshi Funaki |
| 47 | 1998/1999 | Martin Schmitt | Martin Schmitt | Noriaki Kasai | Andreas Widhölzl | Janne Ahonen |
| 48 | 1999/2000 | Martin Schmitt(2) | Andreas Widhölzl | Andreas Widhölzl | Andreas Widhölzl(2) | Andreas Widhölzl |
| 49 | 2000/2001 | Martin Schmitt(3) | Noriaki Kasai(2) | Adam Małysz | Adam Małysz | Adam Małysz |
| 50 | 2001/2002 | Sven Hannawald | Sven Hannawald | Sven Hannawald | Sven Hannawald(2) | Sven Hannawald |
| 51 | 2002/2003 | Sven Hannawald(2) | Primož Peterka(2) | Janne Ahonen | Bjørn Einar Romøren | Janne Ahonen |
| 52 | 2003/2004 | Sigurd Pettersen | Sigurd Pettersen | Peter Žonta | Sigurd Pettersen | Sigurd Pettersen |
| 53 | 2004/2005 | Janne Ahonen | Janne Ahonen(2) | Janne Ahonen(2) | Martin Höllwarth | Janne Ahonen |
| 54 | 2005/2006 | Janne Ahonen(2) | Jakub Janda | Lars Bystøl | Janne Ahonen | Janne Ahonen[b]Jakub Janda |
| 55 | 2006/2007 | Gregor Schlierenzauer | Andreas Küttel | Anders Jacobsen | Gregor Schlierenzauer | Anders Jacobsen |
| 56 | 2007/2008 | Thomas Morgenstern | Gregor Schlierenzauer | – | Janne Ahonen(2)[f] Janne Ahonen(3) | Janne Ahonen |
| 57 | 2008/2009 | Simon Ammann | Wolfgang Loitzl | Wolfgang Loitzl | Wolfgang Loitzl | Wolfgang Loitzl |
| 58 | 2009/2010 | Andreas Kofler | Gregor Schlierenzauer(2) | Gregor Schlierenzauer | Thomas Morgenstern | Andreas Kofler |
| 59 | 2010/2011 | Thomas Morgenstern(2) | Simon Ammann | Thomas Morgenstern | Tom Hilde | Thomas Morgenstern |
| 60 | 2011/2012 | Gregor Schlierenzauer(2) | Gregor Schlierenzauer(3) | Andreas Kofler | Thomas Morgenstern(2) | Gregor Schlierenzauer |
| 61 | 2012/2013 | Anders Jacobsen | Anders Jacobsen | Gregor Schlierenzauer(2) | Gregor Schlierenzauer(2) | Gregor Schlierenzauer |
| 62 | 2013/2014 | Simon Ammann(2) | Thomas Diethart | Anssi Koivuranta | Thomas Diethart | Thomas Diethart |
| 63 | 2014/2015 | Stefan Kraft | Anders Jacobsen(2) | Richard Freitag | Michael Hayböck | Stefan Kraft |
| 64 | 2015/2016 | Severin Freund | Peter Prevc | Peter Prevc | Peter Prevc | Peter Prevc |
| 65 | 2016/2017 | Stefan Kraft(2) | Daniel-André Tande | Daniel-André Tande | Kamil Stoch | Kamil Stoch |
| 66 | 2017/2018 | Kamil Stoch | Kamil Stoch | Kamil Stoch | Kamil Stoch(2) | Kamil Stoch |
| 67 | 2018/2019 | Ryōyū Kobayashi | Ryōyū Kobayashi | Ryōyū Kobayashi | Ryōyū Kobayashi | Ryōyū Kobayashi |
| 68 | 2019/2020 | Ryōyū Kobayashi(2) | Marius Lindvik | Marius Lindvik | Dawid Kubacki | Dawid Kubacki |
| 69 | 2020/2021 | Karl Geiger | Dawid Kubacki | Kamil Stoch(2) | Kamil Stoch(3) | Kamil Stoch |
| 70 | 2021/2022 | Ryōyū Kobayashi(3) | Ryōyū Kobayashi(2) | – | Ryōyū Kobayashi(2)[g]Daniel Huber | Ryōyū Kobayashi |
| 71 | 2022/2023 | Halvor Egner Granerud | Halvor Egner Granerud | Dawid Kubacki | Halvor Egner Granerud | Halvor Egner Granerud |
| 72 | 2023/2024 | Andreas Wellinger | Anže Lanišek | Jan Hörl | Stefan Kraft | Ryōyū Kobayashi |
| 73 | 2024/2025 | Stefan Kraft | Daniel Tschofenig | Stefan Kraft | Daniel Tschofenig | Daniel Tschofenig |
| Miejsce | Imię i nazwisko | Państwo | Liczba | Edycje |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Janne Ahonen | | 5 | 1999,2003,2005,2006,2008 |
| 2. | Jens Weißflog | / | 4 | 1984,1985,1991,1996 |
| 3. | Helmut Recknagel | | 3 | 1958,1959,1961 |
| Bjørn Wirkola | | 1967,1968,1969 | ||
| Kamil Stoch | | 2017,2018,2021 | ||
| Ryōyū Kobayashi | | 2019,2022,2024 | ||
| 7. | Veikko Kankkonen | | 2 | 1964,1966 |
| Jochen Danneberg | | 1976,1977 | ||
| Hubert Neuper | | 1980,1981 | ||
| Matti Nykänen | | 1983,1988 | ||
| Ernst Vettori | | 1986,1987 | ||
| Andreas Goldberger | | 1993,1995 | ||
| Gregor Schlierenzauer | | 2012,2013 |
| Miejsce | Państwo | Liczba | Zwycięzcy |
|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 17 | Andreas Goldberger (2),Hubert Neuper (2),Gregor Schlierenzauer (2),Ernst Vettori (2),Josef Bradl,Thomas Diethart,Andreas Kofler,Stefan Kraft,Wolfgang Loitzl,Thomas Morgenstern,Willi Pürstl,Daniel Tschofenig,Andreas Widhölzl |
| 2. | Niemcy Niemcy Wschodnie Niemcy Zachodnie | 16 | Jens Weißflog (4),Helmut Recknagel (3),Jochen Danneberg (2),Hans-Georg Aschenbach,Manfred Deckert,Horst Queck,Rainer Schmidt,Max Bolkart,Sven Hannawald,Dieter Thoma |
| Finlandia | 16 | Janne Ahonen (5),Veikko Kankkonen (2),Matti Nykänen (2),Eino Kirjonen,Pentti Kokkonen,Risto Laakkonen,Toni Nieminen,Hemmo Silvennoinen,Pentti Uotinen,Kari Ylianttila | |
| 4. | Norwegia | 11 | Bjørn Wirkola (3),Olaf B. Bjørnstad,Torgeir Brandtzæg,Espen Bredesen,Toralf Engan,Halvor Egner Granerud,Anders Jacobsen,Ingolf Mork,Sigurd Pettersen |
| 5. | Polska | 5 | Kamil Stoch (3),Adam Małysz,Dawid Kubacki |
| 6. | Japonia | 4 | Ryōyū Kobayashi (3),Kazuyoshi Funaki |
| 7. | Czechy Czechosłowacja | 2 | Jiří Raška,Jakub Janda |
| Słowenia | 2 | Primož Peterka,Peter Prevc | |
| 9. | Związek Radziecki | 1 | Nikołaj Kamienski |
Stan na 6 stycznia 2025 po konkursie wBischofshofen.
|
|
Stan na 6 stycznia 2025 po konkursie wBischofshofen.
| Miejsce | Państwo | Liczba |
|---|---|---|
| 1. | Austria | 70 |
| 2. | Niemcy | 57 |
| (w tym Niemcy Wschodnie) | (29) | |
| (w tym Niemcy Zachodnie) | (7) | |
| 3. | Norwegia | 51 |
| 4. | Finlandia | 45 |
| 5. | Japonia | 19 |
| 6. | Polska | 12 |
| 7. | Czechy | 11 |
| (w tym Czechosłowacja) | (10) | |
| 8. | Związek Radziecki | 10 |
| 9. | Słowenia | 8 |
| (w tym Jugosławia) | (1) | |
| 10. | Szwajcaria | 6 |
| 11. | Kanada | 2 |
| 12. | Stany Zjednoczone | 1 |
| Szwecja | 1 |
Stan po zakończeniu73. Turnieju Czterech Skoczni (2024/2025)
| Miejsce | Zawodnik | Państwo | Liczba | Lata | Edycje |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Helmut Recknagel | Niemcy Wschodnie | 5 | 1958–1959 | 6/7 |
| Sven Hannawald | Niemcy | 5 | 2001–2002 | 50/51 | |
| Kamil Stoch | Polska | 5 | 2017–2018 | 65/66 | |
| Ryōyū Kobayashi | Japonia | 5 | 2018–2019 | 67/68 |
Stan po zakończeniu73. Turnieju Czterech Skoczni (2024/2025)
| Miejsce | Państwo | Liczba | Lata | Edycje | Zawodnicy |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Austria | 8 | 2009–2011 | 57/58/59 | Wolfgang Loitzl (3) Thomas Morgenstern (2) Gregor Schlierenzauer (2) Andreas Kofler (1) |
| 2. | Austria | 6 | 1974–1976 | 23/24 | Karl Schnabl (3) Toni Innauer (2) Willi Pürstl (1) |
| Austria | 6 | 2024–2025 | 72/73 | Stefan Kraft (3) Daniel Tschofenig (2) Jan Hörl (1) | |
| 4. | Niemcy Wschodnie | 5 | 1958–1959 | 6/7 | Helmut Recknagel (5) |
| Norwegia | 5 | 1962–1963 | 11/12 | Toralf Engan (3) Torbjørn Yggeseth (2) | |
| Niemcy Wschodnie | 5 | 1983–1984 | 31/32 | Jens Weißflog (4) Klaus Ostwald (1) | |
| Niemcy | 5 | 2001–2002 | 50/51 | Sven Hannawald (5) | |
| Polska | 5 | 2017–2018 | 65/66 | Kamil Stoch (5) | |
| Japonia | 5 | 2018–2019 | 67/68 | Ryōyū Kobayashi (5) |
W historii imprezy tylko trzech zawodników wygrało wszystkie konkursy podczas tej samej edycji Turnieju Czterech Skoczni. Pierwszym byłSven Hannawald (50. turniej wsezonie 2001/2002), drugimKamil Stoch (66. turniej wsezonie 2017/2018), a trzecimRyōyū Kobayashi (67. turniej wsezonie 2018/2019).
Dwudziestu jeden skoczków wygrywało trzy konkursy podczas jednej edycji. Dziewięciu z nich zwyciężało w pierwszych trzech konkursach. Cztery razy zdarzyło się, że skoczek, który wygrał trzy konkursy, mimo to nie wygrał całego turnieju (trzykrotnie zdecydował o tym słaby wynik w czwartym konkursie, raz zwycięzca trzech konkursów wycofał się przed czwartym).
| Turniej | Zawodnik | Ober. | Ga-Pa | Inns. | Bisch. |
|---|---|---|---|---|---|
| 1953/1954 | Olaf Bjørn Bjørnstad | 1 | 1 | 1 | 3 |
| 1958/1959 | Helmut Recknagel | 1 | 1 | 1 | 15 |
| 1959/1960 | Max Bolkart | 1 | 1 | 1 | 5 |
| 1962/1963 | Toralf Engan | 1 | 1 | 1 | 4 |
| 1966/1967 | Bjørn Wirkola | 3 | 1 | 1 | 1 |
| 1968/1969 | Bjørn Wirkola | 1 | 1 | 1 | 2 |
| 1970/1971 | Ingolf Mork[h] | 1 | 1 | 16 | 1 |
| 1971/1972 | Yukio Kasaya[i] | 1 | 1 | 1 | – |
| 1974/1975 | Karl Schnabl[j] | 35 | 1 | 1 | 1 |
| 1975/1976 | Toni Innauer[k] | 1 | 1 | 24 | 1 |
| 1983/1984 | Jens Weißflog | 2 | 1 | 1 | 1 |
| 1987/1988 | Matti Nykänen | 2 | 1 | 1 | 1 |
| 1991/1992 | Toni Nieminen | 1 | 2 | 1 | 1 |
| 1997/1998 | Kazuyoshi Funaki | 1 | 1 | 1 | 8 |
| 1999/2000 | Andreas Widhölzl | 3 | 1 | 1 | 1 |
| 2001/2002 | Sven Hannawald | 1 | 1 | 1 | 1 |
| 2003/2004 | Sigurd Pettersen | 1 | 1 | 4 | 1 |
| 2004/2005 | Janne Ahonen | 1 | 1 | 1 | 2 |
| 2008/2009 | Wolfgang Loitzl | 2 | 1 | 1 | 1 |
| 2015/2016 | Peter Prevc | 3 | 1 | 1 | 1 |
| 2017/2018 | Kamil Stoch | 1 | 1 | 1 | 1 |
| 2018/2019 | Ryōyū Kobayashi | 1 | 1 | 1 | 1 |
| 2021/2022 | Ryōyū Kobayashi | 1 | 1 | 1[g] | 5 |
| 2022/2023 | Halvor Egner Granerud | 1 | 1 | 2 | 1 |
Najwyższą przewagę nad drugim zawodnikiem w klasyfikacji generalnej osiągnąłAdam Małysz podczas49. edycji (sezon 2000/2001), a wyniosła ona 104,4 punktów (co daje odległość ok. 58 m w łącznej długości wszystkich ośmiu skoków).
.jpg)
| Lp. | Turniej | 1. miejsce | 2. miejsce | Przewaga |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 2000/2001 | Adam Małysz | Janne Ahonen | 104,4 |
| 2. | 1987/1988 | Matti Nykänen | Jens Weißflog | 99,0 |
| 3. | 2017/2018 | Kamil Stoch | Andreas Wellinger | 69,6 |
| 4. | 1991/1992 | Toni Nieminen | Martin Höllwarth | 69,2 |
| 5. | 1966/1967 | Bjørn Wirkola | Sepp Lichtenegger | 62,4 |
| 6. | 2018/2019 | Ryōyū Kobayashi | Markus Eisenbichler | 62,1 |
| 7. | 2001/2002 | Sven Hannawald | Matti Hautamäki | 56,6 |
| 8. | 1983/1984 | Jens Weißflog | Klaus Ostwald | 55,6 |
| 9. | 1962/1963 | Toralf Engan | Torbjørn Yggeseth | 51,0 |
| 10. | 2004/2005 | Janne Ahonen | Martin Höllwarth | 49,1 |
|
|
| Konkurs | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
|---|---|---|---|---|
| Oberstdorf | 1. 2017 –Kamil Stoch | 1. 1974 –Stanisław Bobak | 1. 1970 –Tadeusz Pawlusiak | 12 |
| Garmisch-Partenkirchen | 1. 2018 –Kamil Stoch | 1. 2003 –Adam Małysz | 1. 1964 –Józef Przybyła | 12 |
| Innsbruck | 1. 2001 –Adam Małysz | 1. 2002 –Adam Małysz | 1. 1964 –Józef Przybyła | 13 |
| Bischofshofen | 1. 2001 –Adam Małysz | 1. 1976 –Stanisław Bobak | 1. 1979 –Piotr Fijas | 13 |
| Razem | 12 | 14 | 24 | 50 |
Osobny artykuł:Puchar Świata w skokach narciarskich w Oberstdorfie. Osobny artykuł:Puchar Świata w skokach narciarskich w Garmisch-Partenkirchen. Osobny artykuł:Puchar Świata w skokach narciarskich w Innsbrucku. Osobny artykuł:Puchar Świata w skokach narciarskich w Bischofshofen. Osobny artykuł:System KO w skokach narciarskich.| Skocznie | |
|---|---|
| Turnieje |
|
| 1953–1960 | |
|---|---|
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 | |
| 2001–2010 | |
| 2011–2020 | |
| 2021–2030 |
| Pojęcia podstawowe | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Skocznie narciarskie | |||||
| Zawody mistrzowskie | |||||
| Medaliści | |||||
| Klasyfikacje sezonowe |
| ||||
| Turnieje | |||||
| Inne zawody | |||||
| Nieistniejące zawody międzynarodowe |
|
|
