 | |||
| Klasa | |||
|---|---|---|---|
| Typ | batyskaf naukowy | ||
| Historia | |||
| Stocznia | Acciaierie Terni/Cantieri Riuniti dell' Adriatico | ||
| Wodowanie | 26 sierpnia 1953 | ||
 US Navy | |||
| Wejście do służby | 1958 | ||
| Wycofanie ze służby | 1966 | ||
| Los okrętu | wycofany ze służby[1] | ||
| Dane taktyczno-techniczne | |||
| Długość | 18,1 m | ||
| Szerokość | promień 3,5 m | ||
| Zanurzenie maksymalne | 10 912 m | ||
| Materiał kadłuba | metal (grubość do 12,7 cm) | ||
| Załoga | 2 | ||
| |||
Trieste –batyskaf, który w 1960 roku dotarł jako pierwszy pojazd załogowy do najgłębszego punktu naZiemi –Głębi Challengera (głębokość: 10 912 metrów), znajdującego się wRowie Mariańskim.
Projektantem batyskafu byłszwajcarski naukowiecAugust Piccard. Kulista kapsuła batyskafu została wyprodukowana przezwłoskie przedsiębiorstwo AcciaierieTerni, natomiast górna część została zbudowana przez firmę Cantieri Riuniti dell’ Adriatico z siedzibą w wolnym mieścieTriest (wówczas na terytoriumWolnego Terytorium Triestu).
Po raz pierwszy batyskaf został użyty 26 sierpnia 1953 roku w pobliżu wyspyCapri naMorzu Śródziemnym.
W 1957 roku kupiła goMarynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych[2].
Częściowa makieta batyskafu Trieste znajduje się w muzeum wodyHydropolis weWrocławiu.
_over_the_Marianas_Trench%2c_23_January_1960_(NH_96797).jpg)
W listopadzie 1959 roku rozpoczął się Projekt Nekton, mający na celu zbadanieRowu Mariańskiego.23 stycznia 1960 roku oficer marynarkiDon Walsh i syn konstruktora batyskafu,Jacques Piccard[3], zeszli na dno najgłębszego punktu na Ziemi[4]. Aparatura pokładowa wskazywała wówczas głębokość 11 521 metrów, jednak po wynurzeniu dokonano korekty pomiarów dającej rezultat 10 916 metrów. Pomiary z lat późniejszych wskazywały głębokość w tym miejscu wynoszącą ok. 10 912 metrów.
Zanurzanie zajęło ponad 9 godzin[5]. Na dnie Rowu spędzili około 20 minut. Z dna udało się nawiązać kontakt ze statkiem na powierzchni – przesłanie głosu za pomocą sonaru trwało 7 sekund w jedną stronę. Temperatura wewnątrz batyskafu wynosiła 7 stopni Celsjusza.
Batyskaf Trieste był również używany do poszukiwania zatopionegoUSS „Thresher” (SSN-593) w głębinachOceanu Atlantyckiego.
 | Zobacz multimedia związane z tematem:Trieste (batyskaf) |
| Dowództwa | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Typy okrętów z napędem spalinowo-elektrycznym | |||||||||||||
| Typy okrętów z napędem atomowym |
| ||||||||||||
| Okręty unikatowe | |||||||||||||
| Głębinowe i doświadczalne | |||||||||||||
| Zaplecze | |||||||||||||
| Projekty | |||||||||||||
| Uzbrojenie i urządzenia |
| ||||||||||||
| Postacie | |||||||||||||
| Katastrofy i wypadki | |||||||||||||
| Artykuły przekrojowe | |||||||||||||
| Listy |