Dania i Norwegia w 1658 r. Na czerwono Halland zajmowany przez Szwecję przez 30 lat na podstawie pokoju w Bromsebro i oddany jej na stałe przez Danię w Roskilde. Na żółto Skania i Bohuslän oddana Szwecji, na fioletowo Trondheim i Bornholm, które zostały oddane Szwecji w 1658, ale zbuntowały się i wróciły pod panowanie duńskie w 1660 roku. Pokój w Roskilde – zawarty26 lutego ? 8 marca 1658 wRoskilde na terenie duńskiej wyspyZelandii przez królów: duńskiegoFryderyka III ze szwedzkimKarolem X Gustawem . W istocie był to akt duńskiej kapitulacji wII wojnie północnej . Oddawał onSkanię ,Bornholm ,Trondheim i wyspęVen Szwecji oraz zatwierdzał szwedzkie władanie nadHallandem .Dania zobowiązała się nie przepuszczać przezCieśniny Duńskie naMorze Bałtyckie żadnych wrogich Szwecji okrętów i miała trwać w przymierzu zeSztokholmem . Król Szwecji ufny w swą potęgę oraz myślący o odnowieniuunii kalmarskiej – zjednoczeniuSkandynawii , zerwał traktat doprowadzając następnie dopokoju w Kopenhadze .
Oddanie Szwecji kilku duńskich prowincji:Skania (Skåne),Blekinge ,wyspy Bornholm, Halland , który od pokoju Brömsebro był okupowany przez Szwecję przez okres 30 latBohuslän (Båhuslen), co zabezpieczało Szwecji nieograniczony dostęp do zachodnich rynków. Wyrzeczenie się przez Danię wszystkich sojuszy antyszwedzkich. Dania zobowiązała się blokować wrogie Szwecji okręty przechodzące przez cieśniny na Bałtyk. Przywrócenie księciu Holstein-Gottorp jego posiadłości. Dania musiała zapłacić Szwecji za koszty okupacji. Dania przekazała swoje oddziały wojskowe na potrzeby króla Szwecji Karola X. 
