 Toyota TF101 w Megaweb wOdaibe,Tokio (8 marca 2008) | |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | monocoque zwłókien węglowych o strukturze plastra miodu[2] | ||
| Zawieszenie przednie | |||
| Zawieszenie tylne | |||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów | sekwencyjna, 6 biegów + wsteczny[4] | ||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Kierowcy | |||
| Wyścigi | 0 | ||
| Wygrane | 0 | ||
| Pole position | 0 | ||
| Najszybsze okrążenie | 0 | ||
| |||
| |||
Toyota TF101, pierwotnieToyota AM01[5][6] (odAllan [McNish],Mika [Salo]) –samochód Formuły 1, zaprojektowany w 2000 roku przezJeana-Claude’a Martensa dla zespołuToyota F1. Nigdy nie wystartował w wyścigu Grand Prix, służył do testowania, by zespół odpowiednio przygotował się na swój debiut w sezonie2002[1][7].
Od lat 70. Toyota była zaangażowana wRajdowe mistrzostwa świata, aToyota Celica przez wiele lat odnosiła sukcesy w rajdach[8]. Kierowcy Toyoty czterokrotnie zdobyli tytuł mistrzowski (Carlos Sainz w1990 i1992,Juha Kankkunen w1993 iDidier Auriol w1994), a Toyota wśród klasyfikacji producentów trzykrotnie znajdowała się na pierwszym miejscu w klasyfikacji generalnej (w 1993, 1994 i1999)[9]. W latach1998–1999 Toyota wystawiła ponadto modelGT-One w wyścigu24h Le Mans, którymUkyō Katayama,Keiichi Tsuchiya iToshio Suzuki zdobyli drugie miejsce w 1999 roku[10][11]. Po 1999 Toyota zaprzestała aktywności w rajdach i zdecydowała o dołączeniu do Formuły 1 w 2002 roku. W tym celu w 2000 roku zbudowano model TF101, dzięki któremu Toyota odpowiednio miała się przygotować do swojego pierwszego sezonu w Formule 1[12].
Samochód został zbudowany przez pracowników firmyToyota Motorsports GmbH z siedzibą wKolonii. Był on testowany przez okres dziewiętnastu miesięcy, w ramach przygotowań do debiutu Toyoty wFormule 1 w 2002 roku. Po prezentacji samochodu w marcu 2001 roku[13], zespół (w tym kierowcy:Mika Salo iAllan McNish) rozpoczął intensywny okres testów, podczas którego przejechano łącznie 3000 okrążeń na 11 torach na całym świecie, co dało łączny przebieg 22 967 km. Początkowo w bolidzie chciano wprowadzić silnikV12, lecz został on zastąpiony jednostkąV10 w myśl nowych przepisówFédération Internationale de l’Automobile, ograniczających do dziesięciu liczbęcylindrów. Pierwsze uruchomienie silnika miało miejsce 18 września 2000 roku[12].
Samochód został wyposażony w dziesięciocylindrowy (DOHC) wolnossący silnikV10 o rozworze cylindrów 90º własnej konstrukcji (RVX-01), jego pojemność sięgała 2998 cm³[14]. Moc silnika przenoszona była przez sekwencyjną, sześciobiegową skrzynię biegów z biegiem wstecznym na tylne koła[4]. W samochodzie zostały zastosowane oponyMichelin[3], sprzęgło Sachs Triple Plate[2] oraz hamulceBrembo/Alcon[2]. Bolid ważył 600 kg (z kierowcą)[3]. Rozstaw osi wynosi 3120, a długość samochodu – 4620 mm[2]. Przednie obręcze kół firmyBBS miały 13x12, a tylne 13x13,5 cala[2].
23 marca 2001 rokuMika Salo, kierowca Formuły 1, odbył pierwszy test bolidu na torzePaul Ricard. Podczas testu, przy prędkości 217 km/h miał wypadek[12].
TF101 był intensywnie testowany natorach Formuły 1:Nürburgring,Magny-Cours,Spa-Francorchamps,Catalunya,Silverstone,A1-Ring,Hungaroring,Suzuka,Sepang[12] iAutodromo Enzo e Dino Ferrari[15]. W połowie listopada program testów został wstrzymany ze względu na zakaz zimowych testów[12].
W ciągu ośmiu miesięcy Mika Salo i Allan McNish wykonali w bolidzie ponad 3000 okrążeń pokonując 20 967 km[16].
Testy bolidu nie były pozytywne. Czasy osiągane na torach nie gwarantowały udziału w eliminacjach mistrzostw świata na wcześniej wymienionych torach, ponieważ przekraczały one dopuszczalne107 procent czasu zawodnika startującego z pierwszejpozycji startowej[15].
Przed rozpoczęciem sezonu2002 i debiutem Toyoty w Formule 1, potwierdzono 21 października 2001 Allana McNisha jako etatowego kierowcę zespołu[17][18][19]. 18 grudnia 2001 roku zaprezentowano następcę TF101,TF102[12].
