To jest wersja przejrzana tej strony
 Toyota Proace Max Electric | |||
| Producent | |||
|---|---|---|---|
| Zaprezentowany | Listopad 2023 | ||
| Okres produkcji | od 2024 | ||
| Miejsce produkcji | |||
| Dane techniczne | |||
| Segment | |||
| Typy nadwozia | 3 i 4-drzwiowyvan | ||
| Skrzynia biegów | 6-biegowamanualna | ||
| Napęd | |||
| Długość | 5413 mm (L2H1) | ||
| Szerokość | 2050 mm | ||
| Wysokość | 2254-2760 mm | ||
| Rozstaw osi | 3450 mm (L2H1) | ||
| Masa własna | 1845-2520 kg | ||
| Ładowność | 1075-1945 kg | ||
| Dane dodatkowe | |||
| Modele bliźniacze | Citroën Jumper | ||
| Pokrewne | |||
| Konkurencja | Ford Transit | ||
| |||
Toyota Proace Max –samochód osobowo-dostawczyklasy wyższej produkowany pod japońską markąToyota od 2024 roku.
Na przełomie maja i czerwca 2022 rokuToyota przedstawiła plany poszerzenia gamy swoich samochodów dostawczych na rynku europejskim o trzeci, największy model. Podobnie jak mniejsze konstrukcje, powstał on jako rezultat zainicjowanej w 2012 roku[1] współpracy z koncernemStellantis[2]. Oficjalna prezentacja Toyoty Proace Max odbyła się półtora roku później, w listopadzie 2023 roku[3].
Samochód powstał jako bliźniacza konstrukcja wobec obecnych wówczas na rynku od 18 lat modeliCitroën Jumper,Fiat Ducato,Peugeot Boxer, a także przedstawionego w 2021 rokuOpla/Vauxhalla Movano[4]. Model Toyoty otrzymał minimalne różnice wizualne, odróżniając się głównie stylizacją przedniego zderzaka. Logo umieszczono na jego górnej krawędzi, zastosowano więcej paneli w kolorze nadwozia, a także inaczej ukształtowano osłonę chłodnicy[5]. Bez zmian zaadaptowano wystrój kabiny pasażerskiej, który w ramach debiutujących równolegle zmodernizowanych odpowiedników koncernu Stellantis odszedł od projektu z 2006 roku i zyskał nowocześniejszy wystrój, na czele z centralnym, dotykowym ekranem systemu multimedialnego o przekątnej 10 cali[6].
Toyota zdecydowała się zaoferować okrojoną gamę długości nadwozia oraz rozstawów osi, przewidując dla tych parametrów odpowiednio trzy oraz dwie konfiguracje do wyboru[7]. Znacznie mniejsza wobec modeli Stellantis stała się także gama silnikowa, którą utworzyły wyłącznie dwie jednostki wysokoprężne o pojemności 2,2 litra oraz mocy 120 lub 180 KM[8]. Wśród dostępnych przekładni znalazła się 6-biegowa manualna lub 8-biegowa automatyczna[9].
Równolegle z wersją z silnikami wysokoprężnymi do sprzedaży trafiła także w pełni elektrycznaToyota Proace Max Electric. Otrzymała ona układ napędowy o mocy 270 KM i 410 Nm maksymalnego momentu obrotowego, oferując przy tym do 420 kilometrów zasięgu na jednym ładowaniu według pomiaru wykonanego w europejskiej normie WLTP[6].
Toyota przewidziała model Proace Max wyłącznie dla rynku europejskiego, mając przy jego pomocy ułatwić zostanie szóstym największym sprzedawcą samochodów dostawczych w tym regionie w połowie trzeciej dekady XXI wieku[10]. Podobnie jak konstrukcje marek koncernu Stellantis, produkcja Toyoty Proace Max została ulokowana w dwóch zakładach: wAtessie orazGliwicach[11]. W pierwszej kolejności rozpoczęto wytwarzanie modelu we Włoszech w drugiej połowie stycznia 2024[12].
Wysokoprężne:
