 Tom Seaver w barwach New York Mets naShea Stadium (1974) | |||||||||||||
| 41 | |||||||||||||
| miotacz | |||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | George Thomas Seaver | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | Tom Terrific | ||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 17 listopada 1944 | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 31 sierpnia 2020 | ||||||||||||
| Odbijał | prawą | ||||||||||||
| Rzucał | prawą | ||||||||||||
| Debiut | 13 kwietnia 1967 | ||||||||||||
| Ostatni występ | 19 września 1986 | ||||||||||||
| Statystyki | |||||||||||||
| Win–loss record | 311–205 | ||||||||||||
| ERA | 2,86 | ||||||||||||
| Strikeouty | 3640 | ||||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||||||
| Rok wprowadzenia | 1992 | ||||||||||||
| Głosów | 98,8%(1. głosowanie) | ||||||||||||
| Metoda elekcji | |||||||||||||
| |||||||||||||
George Thomas Seaver (ur.17 listopada1944 weFresno, zm.31 sierpnia2020 wCalistoga[1]) – amerykański baseballista, który występował na pozycjimiotacza przez 20 sezonów wMajor League Baseball. Był członkiem mistrzowskiego zespołu z 1969, któremu nadano przydomekMiracle Mets[2].
Seaver studiował naUniversity of Southern California, gdzie w latach 1965–1966 grał w drużynie uniwersyteckiejUSC Trojans[3]. W kwietniu 1966 podpisał kontrakt jakowolny agent zNew York Mets, w którym zadebiutował 13 kwietnia 1967 w meczu przeciwkoPittsburgh Pirates[4][5]. W tym samym sezonie wystąpił po raz pierwszy wAll-Star Game, w którym zaliczyłsave’a i został pierwszym zawodnikiem w historii klubu, który otrzymał nagrodęNL Rookie of the Year Award[4][6][7].
W 1969 miał najwięcejzwycięstw w lidze (25, w 1975 i 1981 również zwyciężał w tej klasyfikacji) i zagrał w dwóch meczachWorld Series, w których Mets pokonaliBaltimore Orioles 4–1[4][8]. W tym samym roku po raz pierwszy otrzymał nagrodęCy Young Award, zaś w głosowaniu nanajbardziej wartościowego zawodnika wNational League zajął 2. miejsce zaWilliem McCoveyem zSan Francisco Giants[9][10]. W sezonach 1970, 1971 oraz 1973 miał najlepszy wskaźnikERA (odpowiednio 2,82, 1,76 oraz 2,08)[4].
W czerwcu 1977 w ramach wymiany zawodników przeszedł doCincinnati Reds[7]. 16 czerwca 1978 w spotkaniu zSt. Louis Cardinals rozegrałno-hittera[11]. 18 kwietnia 1981 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals zaliczył 3000.strikeout w karierze jako piąty zawodnik w historii Major League Baseball[7][12]. W 1983 ponownie grał w New York Mets[4]. W styczniu 1984 jako wolny agent podpisał kontrakt zChicago White Sox[7]. Będąc zawodnikiem tego zespołu 4 sierpnia 1985 w spotkaniu zNew York Yankees naYankee Stadium zaliczył 300.zwycięstwo[7]. W czerwcu 1986 w ramach wymiany zawodników przeszedł doBoston Red Sox[7]. Po raz ostatni zagrał 19 września 1986[4].
W 1992 został wybrany doGalerii Sław Baseballu[13]. WAll-Star Game 2013 roku wykonał honorowy pierwszy rzut doDavida Wrighta z New York Mets, który otrzymał najwięcej głosów spośród trzeciobazowych[14][15].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 12×All-Star | 1967,1968,1969,1970,1971,1972, 1973,1975,1976,1977,1978,1981 | [4] |
| Zwycięzca wWorld Series | 1969 | [8] |
| 3×NL Cy Young Award | 1969, 1973, 1975 | [9] |
| NL Rookie of the Year Award | 1967 | [7] |
| # 41 zastrzeżony przezMets | 1988 | [16] |
|
|
|
