 Brady w barwach New England Patriots | |||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 3 sierpnia1977 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 193 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Draft | 2000, numer: 199 | ||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Thomas Edward Patrick Brady Jr. (ur.3 sierpnia1977 wSan Mateo) –amerykańskifutbolista występujący na pozycjiquarterbacka. Występował w zespoleTampa Bay Buccaneers[1] a w latach 2000-2019 wNew England Patriots. Jeden z najwybitniejszych zawodników w historiiNFL. Dziesięciokrotny uczestnikSuper Bowl (siedmiokrotny zwycięzca, pięciokrotny Super Bowl MVP), trzykrotny MVP sezonu zasadniczego, zdobywca wielu nagród indywidualnych oraz posiadacz kilkudziesięciu rekordów ligi.
Karieręfutbolową rozpoczął w 1992 roku wJunípero Serra High School w rodzinnym San Mateo, gdzie z powodzeniem uprawiał takżebaseball, występując na pozycji łapacza. W 1995 został nawet wybrany w 18. rundzie draftuMLB przezMontreal Expos, ale ostatecznie skoncentrował się na futbolu. W 1996 dołączył do uniwersyteckiej drużynyMichigan Wolverines, a w 2000 został wybrany w 6. rundziedraftu NFL przezNew England Patriots jako 199. w kolejności. Jest jedynym zawodnikiem w historii NFL, któremu udało się wygrać Super Bowl siedem razy. Karierę zakończył 1 lutego 2023[2].
Tom Brady grał w football na Uniwersytecie Michigan w latach 1995-1999.[3][4] Przez pierwsze dwa lata był rezerwowym rozgrywającym, podczas gdy jego kolega z drużyny - przyszły rozgrywający w NFL -Brian Griese poprowadziłMichigan Wolverines w sezonie 1997, w którym drużyna nie doznała żadnej porażki, zakończonego zwycięstwem w Rose Bowl i zdobyciem mistrzostwa kraju[5]. Na samym początku Brady był siódmy na liście rozgrywających, co przekładało się na niewielką liczbę minut na boisku. Brady zatrudnił nawet psychologa sportowego, aby poradzić sobie z frustracją i lękami. Rozważał przeniesienie do programu futbolowegoUniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, by grać w drużynieCalifornia Golden Bears[6][7]. Regularnie współpracował z trenerem przygotowania fizycznego Gregiem Hardenem nad zbudowaniem pewności siebie oraz polepszeniem skuteczności na boisku[8]. Brady stwierdził w programie "60 Minutes" w 2014 r.: "Zawsze będzie [Harden] kimś, na kim polegam w kwestii dobrych rad i mentorstwa. Pomógł mi z moimi osobistymi problemami zarówno w przygotowaniu fizycznym, jak i w życiu. Greg naprawdę popchnął mnie w kierunku, w którym nie byłem pewien, czy mogę iść."[9].
W czasie gdyMichigan Wolverines byli prowadzeni przez trenera Lloyda Carra, Brady musiał walczyć o miejsce w pierwszym składzie z Drew Hensonem, ostatecznie zostając pierwszym rozgrywającym w latach 1998 i 1999. W ostatnim roku nauki został wybrany kapitanem drużyny.
Podczas swojego pierwszego pełnego roku w roli pierwszego rozgrywającego, ustanowił nowe rekordy zespołu Michigan dla największej liczby prób podań i liczby udanych podań w sezonie, w sumie 214.[10] Ustanowił szkolny rekord w liczbie udanych podań w przegranym 31-16 meczu zOhio State w 1998 roku. W tym sezonie drużyna Michigan była jednym z trzech mistrzówBig Ten Conference[11].
W sezonie 1999 Brady po raz kolejny musiał walczyć zDrew Hensonem o pozycję pierwszego rozgrywającego. Brady przeważnie grał w pierwszej kwarcie meczu a Henson w drugiej. TrenerLoyd Carr decydował się potem na wybór rozgrywającego na całą drugą połowę. W 1999 roku Michigan Wolverines zaczęli sezon od rekordu 5-0, w tym wygranej 26-22 nadNotre Dame i zwycięstwa na wyjeździe przeciwko przewidywanemu faworytowi do zwycięstwa w konferencji -Wisconsin Badgers. PrzeciwkoMichigan State, Brady nie został wybrany do gry w drugiej połowie; jednak po ponownym wprowadzeniu do gry, gdy Michigan przegrywało 17 punktami, prawie doprowadził do odwrócenia losów spotkania. Ostatecznie jego drużyna przegrała 34-31.[12] W następnym tygodniu, po meczu, w którym podał piłkę łącznie na długość 300 jardów, Carr podjął decyzję, że Brady będzie pierwszym rozgrywającym do końca sezonu. Brady w wielu meczach wielokrotnie doprowadzał do odrobienia strat przez jego drużynę w czwartej kwarcie, w tym do wygranej 31-27 zPenn State oraz w meczu zIndianą, 34-31,. Dzięki temu nadano mu przydomek "Comeback Kid"[13].
Michigan zakończył sezon regularny meczem zOhio State, którego stawką był wyjazd do Orange Bowl. Na pięć minut przed końcem, przy remisie 17-17, Brady poprowadził Michigan do zwycięstwa[14]. W Orange Bowl Brady podał piłkę na długość 369 jardów, a drużyna zdobyła 4 przyłożenia z jego podań. W tym meczu Michigan dwukrotnie odrabiała 14 punktową stratę (najpierw z wyniku 14-0 w pierwszej połowie, a następnie z wyniku 28-14 w drugiej) i doprowadziła do dogrywki. Zwycięskie punkty dla Michigan zdobyło po podaniu Bradyego do tight endaShawna Thompsona[15][16].
W dwóch sezonach, które Brady rozpoczął w Michigan, osiągnął rekord 20 zwycięstw przy 5 porażkach. Jego drużyna zwyciężyła również w 1999 roku Citrus Bowl i w 2000 roku Orange Bowl. Brady zakończył grę w Michigan, zajmując trzecie miejsce w historii z 710 próbami podań i 442 udanymi podaniami, czwarte miejsce w łącznej długości podań z wynikiem 5,351 jardów i 62,3-procentową skutecznością podań oraz piąte miejsce z sumą 35 przyłożeń z jego podań.i.[38][56] Ukończył studia na Uniwersytecie Michigan w grudniu 1999 roku z tytułembakalaureata.[17]
| Sezon | Zespół | Podania | Gra dołem (rushing) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Udane | Próby | Skuteczność podań | Długość podań | Długość/próby | Przyłożenia | Przechwycone | Próby | Zdobyte jardy | Zdobyte jardy/próby | Przyłożenia | ||
| 1996 | Michigan Wolverines | 3 | 5 | 60% | 26 | 5,2 | 0 | 1 | - | - | - | - |
| 1997 | Michigan Wolverines | 12 | 15 | 80% | 103 | 6,9 | 0 | 0 | 54 | -14 | -7 | 0 |
| 1998 | Michigan Wolverines | 200 | 323 | 61,9% | 2427 | 7,5 | 14 | 10 | 2 | -105 | -1,9 | 2 |
| 1999 | Michigan Wolverines | 180 | 295 | 61% | 2217 | 7,5 | 16 | 6 | 34 | -31 | -0,9 | 1 |
| Kariera | 395 | 638 | 61,9% | 4773 | 7,5 | 30 | 17 | 90 | -150 | -1,7 | 3 | |
W debiutanckim sezonie był dopiero trzecim rezerwowymrozgrywającym w składzie Patriots, bez większych szans na grę. Wystąpił tylko około minuty w przegranym 9-34 meczu zDetroit Lions (23 listopada 2000), zdobywając 6 jardów oraz notując jedno celne podanie na 3 podjęte próby.
Ponownie rozpoczął rozgrywki jako rezerwowy i nic nie wskazywało na to, by mógł wygrać konkurencję zDrew Bledsoem, czołowym oraz najlepiej opłacanym zawodnikiem Patriotów i całej ligi. Jednak poważna kontuzja Bledsoe'a w drugim tygodniu rozgrywek otworzyła 24-letniemu Brady'emu drogę do pierwszego składu. Jakostarter poprowadził New England do 11 zwycięstw w 14 meczach i pierwszego miejsca wAFC. W całym sezonie regularnym zdobył 2843 jardy, miał 18 podań kończących siętouchdownem, a 64-procentową celnością podań poprawił 15-letni rekord klubu. Wklasyfikacji podających zajął 6. miejsce, uzyskując wynik 86,5. Ustanowił także rekord NFL w największej liczbie celnych podań do pierwszejstraty w karierze (162).
W półfinaleAFC (19 stycznia 2002) jego touchdown na kilka minut przed końcem 4. kwarty oraz bezbłędna gra w dogrywce (8 celnych podań na 8 podjętych prób) pomogły Patriotom zwyciężyćOakland Raiders 16-13. W wygranym 24-17 finałowym meczuAFC przeciwkoPittsburgh Steelers (27 stycznia) doznał pod koniec pierwszej połowy kontuzji lewego kolana i został przy stanie 7-3 dla New England zastąpiony przez Bledsoe'a. Mimo że jego udział w najważniejszym meczu sezonu stał początkowo pod znakiem zapytania, wystąpił wSuper Bowl XXXVI (3 lutego), uznano go MVP zawodów, a New England pokonaliSt. Louis Rams 20-17, zdobywając swój pierwszy tytuł mistrzów NFL.
Kolejny rok nie był dla Brady’ego tak udany, jak poprzedni, głównie z powodu kontuzji ramienia, która w drugiej części sezonu uniemożliwiła mu grę na optymalnym poziomie. Patriots wygrali tylko 9 meczów i nie zakwalifikowali się do play-offów. Zagrał we wszystkich meczach, zdobył 3764 jardy (6. wynik w lidze), miał 28 podań zakończonych touchdownem (lider ligi), ale też 14podań przechwyconych przez przeciwników (najwięcej w karierze) oraz najniższy w karierze wskaźnik w rankingu podających (85,7).
Żonaty z brazylijskąmodelkąGisele Bündchen i ma trójkę dzieci[19]. Brady posiadairlandzkie (po ojcu) ipolskie (po babci od strony matki) korzenie[20]. Jest wyznaniakatolickiego[21]. Brady unika publicznych komentarzy dotyczących swoich poglądów politycznych, ale przyznał, żerepublikański prezydentDonald Trump jest „jego dobrym przyjacielem” oraz że jego prezydentura „byłaby świetna”[22], a w 2004 r. uczestniczył w przemowie o stanie państwa (tzw. State of the Union Address) prezydentaGeorge W. Busha[23]. Przyjął zaproszenieBiałego Domu na galę zwycięzców Super Bowl w latach 2001, 2003, 2004, kiedy prezydentemUSA był George W. Bush, ale nie stawił się na zwycięskiej gali w 2014 r., kiedy prezydentem byłBarack Obama[24].
|
