Miasto przez długi czas było tylko małą wioską. Jego rozwój, jako ośrodka handlowego, zaczął się po ukończeniuWielkiego Kanału, za czasów panowania dynastiiSui. Do 1404 roku miasto nosiło nazwęZhigu (直沽), co oznaczaOtwarty Port. W późniejszym czasie nazwa miasta została przemianowana naTiencin (Tianjin). Niedługo miasto zostało ufortyfikowane fortemTianjin Wei (天津卫).
Tiencin stał się osobną prefekturą już w 1725 roku. W 1731 roku jego prawa zostały jeszcze bardziej rozszerzone.
W 1856 roku do portu przybył chiński statek z towarami będącymi własnością flotyHongkongu. Pojmano wtedy 12 mężczyzn i postawiono zarzut piractwa. Wszyscy zostali skazani na karę kilkunastu lat więzienia. W odpowiedziWielka Brytania iFrancja wysłały flotę w pobliże miasta. W 1858 roku brytyjski admirałMichael Seymour(inne języki) zdobył pobliskieforty Dagu. W czerwcu 1858 roku po przegranej Chin w drugiejwojnie opiumowej w Tiencinie został podpisany traktat, gwarantujący otwarcie tutejszego portu na zagraniczny handel. W 1860 roku traktat ten został ratyfikowany przez chińskiego cesarza.
W czerwcu 1900 roku tzw.bokserzy (ruch walczący o wyzwolenie Chin spod wpływu kolonizatorów) panowali nad dużą częścią miasta. 26 czerwca siły europejskich państw zmusiły bokserów do ustępstw. Stan ten trwał przez długi czas. W tym czasie pracował w mieście przyszłyprezydentStanów ZjednoczonychHerbert Hoover.
Tiencin został miastem wydzielonym w 1924 roku.
W okresie 30 lipca 1937 – 15 sierpnia 1945 Tiencin był okupowany przez Japończyków, następnie był administrowany do czerwca 1947 przez USA. 15 stycznia 1949 roku miasto zdobyły siły zbrojnekomunistów.
W 1976 roku miasto nawiedziłotrzęsienie ziemi. Zginęło 23 938 ludzi, a wiele budynków legło w gruzach.
Tiencin został otwarty na zagranicznych inwestorów dopiero w latach 70. XX wieku. Od tamtego czasu miasto dynamicznie się rozwija.
Zachodnia część miasta jest z reguły bagnista, natomiast na krańcach północnych ciągnie się południowy koniuszek GórYan Shan. Najwyższym szczytem miasta jest Jiushanding, osiągający 1078 m n.p.m.
Miasto leży nad zatokąPohaj, która jest częściąMorza Żółtego. W Tiencinie do morza uchodzą następujące rzeki: Ziya, Daqing, Yongding orazWielki Kanał. Głównymi zbiornikami wody słodkiej dla miasta są dwa jeziora retencyjne: Beidagang i Yuqiao.
Klimat w Tiencinie
Klimat Tiencinu jest gorący i wilgotny latem (powietrzemonsunowe) oraz zimny i suchy zimą (powietrzesyberyjskie).
Wszystkie dzielnice i powiaty są podzielone na 240 miejskich jednostek administracyjnych (stan na 31 grudnia 2004 roku). Te z kolei dzielą się na 120 gmin miejskich, 18 gmin, 2 gminy narodowościowe i 100 osiedli.
Pod koniec 2004 roku zaludnienie w mieście osiągnęło 10,24 mln, z czego 9,33 mln miało tak zwanehukou (stałe mieszkania). Spośród mieszkańcówhukou 5,56 mln (około 60%) mieszkało w regionach miejskich, a 3,76 mln (około 40%) w regionach wiejskich.Źródła demograficzne ONZ szacują wielkość aglomeracji Tiencinu na 6,3 mln mieszkańców (2006).
W 2004 roku miasto wyprodukowało 293,2 miliardarenminbi (35,4 mld USD)PKB. Na głowę wskaźnik ten wynosił 31 600 renminbi (3816,4 USD). Sektor przemysłowy wyprodukował 53,2% miejskiego PKB. Inwestycje w tej dziedzinie spowodowały wzrost o 19,8% w porównaniu z rokiem poprzednim. Średnia płaca pracownika fabrycznego wynosiła 11 467 renminbi (1384,9 USD) i wzrosła o 11,2% w stosunku do roku poprzedniego. Płaca rolników była natomiast o prawie połowę mniejsza – 6525 renminbi (788 USD). Wzrosła ona w porównaniu z rokiem 2003 o 11,3%.
Gospodarstwa rolne zajmują 40% całej powierzchni miasta wydzielonego. Główne uprawy topszenica,ryż ikukurydza. Na wybrzeżu rozwinięte jestrybołówstwo. Tiencin jest także ośrodkiem przemysłowym. Główne gałęzie to petrochemiczny, włókienniczy, samochodowy, maszynowy i metalowy. W specjalnej strefie ekonomicznej zakłady mają takie firmy jak koreańskiSamsung, czy amerykańskaMotorola.
Ośrodek wydobycia ropy naftowej zzatoki Bohai. W Tiencinie przechowuje się 1 miliard tonropy naftowej. W dzielnicy Dagang przerabia się ją na oleje. Miasto jest największym chińskim producentemsoli. Dużą część energii elektrycznej tworzą elektrownie geotermiczne. W mieście znajdują się ponadto znaczne zasoby rudmanganu iboru. W mieście działa kilka uczelni.
Mieszkańcy Tiencinu są postrzegani w innych regionach ChRL jako elokwentni, z poczuciem humoru, otwarci, głośni, gadatliwi i łatwo ulegający prowokacjom do walki. Rodziny tiencińskie zawsze są elokwentne, często z poczuciem humoru (w ChRL takie zachowanie zwane jest wèizuǐzi). Stereotyp ten częściowo został stworzony przez Ma Sanliego.
Pierwsza stacja kolejowa została zbudowana w Tiencinie w 1888 roku. Początkowo znajdowała się przy ulicy Wangdaozhuang. W późniejszym czasie została przeniesiona do Laolongtou, niedaleko ujścia rzekiHai He. Nazwę stacji również zmieniono na Stacja Kolejowa Laolongtou. Inne ważne stacje toTiencin Zachodni, Tiencin Północny, Tanggu oraz TEDA, mieszcząca się na terenie Tiencińskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej.
Tiencin jest ważnym węzłem kolejowym. Przez miasto przechodzą następujące linie:
W określaniu tiencińskich ulic używa się następujących określeń:dao (aleja),xian (obwodnica lub trasa),lu (droga miejska, ulica),jie (wąska uliczka, zaułek) orazjing lubwei.
Przez Tiencin przechodzi 7 dróg szybkiego ruchu:
Droga Szybkiego RuchuJingjintang (prowadzi z Pekinu, przez centralną część Tiencina do Tiencińskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej)
Droga Szybkiego RuchuJinghu (z Pekinu doSzanghaju)
Droga Szybkiego RuchuJingshen (z Pekinu przez dzielnicę Baodi doShenyangu)
Droga Szybkiego RuchuTangjin (z dzielnicy Tanggu do miastaTangshan w prowincjiHebei)
Droga Szybkiego RuchuBaojin (z dzielnicy Beichen do miastaBaoding w prowincjiHebei)
Droga Szybkiego RuchuJinbin (od mostu Zhangguizhuang do mostu Hujiayuan)
Droga Szybkiego RuchuJinji (z centralnego Tiencinu do powiatu Jixian)
Ponadto przez miasto przechodzi 6 autostrad krajowych:
Chińska Autostrada Krajowa Nr 102 (prowadzi z Pekinu przez powiat Ji doHarbinu)
Chińska Autostrada Krajowa Nr 103 (z Pekinu, przez centralny Tiencin do dzielnicy Tanggu)
Chińska Autostrada Krajowa Nr 104 (z Pekinu, przez Tiencin do miastaFuzhou)
Chińska Autostrada Krajowa Nr 105 (z Pekinu, przez Tiencin, doMakau)
Chińska Autostrada Krajowa Nr 112 (obwodnica Pekinu, zahaczająca o Tiencin)
Lotniskiem, obsługującym miasto jest leżący na wschód od centralnej części miasta w dzielnicy Dongli Tienciński Międzynarodowy Port LotniczyBinhai (ZBTJ).
Pierwsza linia autobusowa w Tiencinie ruszyła już w 1904 roku i była pierwszą linią autobusów miejskich wChinach. W 2004 roku liczba linii autobusowych wynosiła 402.
Pracę nad budową tiencińskiego metra ruszyły 4 lipca 1970 roku. Budowa została ukończona w 1984 roku i był to drugi system metra w ChRL. Budowa linii nr 2 i 3 rozpoczęła się w późniejszych miesiącach 2004 roku. Według stanu na koniec 2019 roku, metro miało 233 km linii i 159 stacji. W dniu 6 grudnia 2006 r. uruchomiono liniętranslohr o długości 8 km, którą zlikwidowano w dniu 1 czerwca 2023 r.
Komunikację w mieście wspomaga także system kolei miejskich, zwanych LRT Binhai. Linie tej kolei biegną z centralnej części miasta, przez Tiencińską Specjalną Strefę Ekonomiczną na wybrzeże. Wschodnie linie zostały oddane do ruchu 28 marca 2004 roku. Według stanu z 2010 r. długość linii wynosiła niecałe 53 km.
Mieszkańcy Tiencinu mówią miejscowym dialektem językamandaryńskiego. Mimo iż miasto leży niedaleko stolicy ChRL,Pekinu, dialekt różni się całkowicie od używanego tam języka urzędowego ChRLputonghua.
Z powodu swego położenia tiencińska kuchnia koncentruje się na żywności pochodzącej z morza. Menu w restauracjach często zawierają takie dania jak: Osiem Wielkich Pucharów (jest to wymieszanie różnych stylów kucharskich), Cztery Wielkie Gulasze (to danie jest popularne w barach szybkiej obsługi w mieście; dodaje się do niego sławnebaozi), Guifaxiang (dodaje się ciastomahua) czy Erduoyan (smażony ryż będący nadzieniem ciastek; popularna zakąska w Tiencinie).
Do Tiencinu często przenikały wpływyopery pekińskiej. Mimo tego, miasto ma ciekawą, własną operę.
W Tiencinie żyłMa Sanli(inne języki) (1914–2003), który był słynnym komikiem i aktorem. Należał do ludu Hui, i grał typowym dla nich stylemxiangsheng. Na jego spektakle przychodziło wiele osób. Ma Sanli wystawiał swoje sztuki często mówiąc dialektem tieńcińskim.
Yangliuqing(inne języki) to miasto położone 15 km na zachód od centrum Tiencinu, w dystrykcie Xiqing. Znane jest ono zwłaszcza z barwnie obchodzonegoChińskiego Nowego Roku. Tiencin jest także znanym ośrodkiem produkcji glinianych figurek Zhang. Miasto także jest znane z latawców Wei.
