Movatterモバイル変換

[0]ホーム
URL:

Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Thomas Steu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Steu
Ilustracja
Thomas Steu w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

9 lutego1994
Bludenz

Klub

Rodelclub Sparkasse Bludenz[1]

Wzrost

182 cm[1]

Debiut w PŚ

16 listopada 2013,Lillehammer (6. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

16 listopada 2013,Lillehammer (6. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

21 lutego 2016,Winterberg (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

24 listopada 2018,Igls

Dorobek medalowy
Reprezentacja Austria
Igrzyska olimpijskie
srebroPekin 2022Sztafeta
brązPekin 2022Dwójki
Mistrzostwa świata
złotoKönigssee 2021Sztafeta
złotoWhistler 2025Dwójki miesz.
srebroWinterberg 2019Sztafeta
srebroAltenberg 2024Dwójki-sprint
srebroAltenberg 2024Dwójki
srebroWhistler 2025Sztafeta
brązWinterberg 2019Dwójki-sprint
brązWinterberg 2019Dwójki
Mistrzostwa Europy
złotoLillehammer 2020Sztafeta
złotoIgls 2024Dwójki
złotoIgls 2024Sztafeta
srebroKönigssee 2017Sztafeta
srebroLillehammer 2020Dwójki
Mistrzostwa świata juniorów
złotoIgls 2014Dwójki
złotoIgls 2014Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
2020/2021
Kryształowa kula
2023/2024
srebro 2. miejsce
2018/2019
brąz 3. miejsce
2024/2025
Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas Steu (ur.9 lutego1994 wBludenz[1]) –austriackisaneczkarz, dwukrotny medalistaigrzysk olimpijskich, dwukrotny zdobywcaPucharu Świata, dwukrotny złoty medalistamistrzostw świata juniorów w Igls oraz wielokrotny medalistamistrzostw Europy imistrzostw świata.

Kariera

[edytuj |edytuj kod]

W 2010 roku rozpoczął występy wPucharze Świata juniorów, w którym wsezonie 2010/2011 uplasował się na najniższym stopniu podium w klasyfikacji generalnej jedynek[1][2]. Rok później wziął udział wmistrzostwach świata juniorów w Oberhofie, na których zajął 17. miejsce w konkurencji jedynek oraz wmistrzostwach Europy juniorów w Igls, na których był jedenasty w jedynkach[3]. W 2012 roku pojawił się naigrzyskach olimpijskich młodzieży w Innsbrucku, gdzie zajął 6. miejsce w konkurencji dwójek, w której startował zLorenzem Kollerem, będącym odtąd jego stałym partnerem w tej konkurencji na zawodach każdej rangi[3][4]. W tym samym roku wystartował także wmistrzostwach Europy juniorów w Winterbergu, na których zdobył brązowy medal w sztafecie i zajął 11. miejsce w konkurencji jedynek oraz namistrzostwach świata juniorów w Königssee, na których był piętnasty w jedynkach[3].

16 listopada 2013 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów wPucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych wLillehammer zawodachsezonu 2013/2014 zajął 6. miejsce w konkurencji dwójek[3]. Rok później, namistrzostwach Europy juniorów w Siguldzie zdobył srebrny medal w dwójkach, zaś namistrzostwach świata juniorów w Igls wywalczył złoty medal zarówno w konkurencji dwójek, jak i w konkurencji sztafetowej[1][3]. W 2015 roku wziął udział wmistrzostwach świata w Siguldzie, na których zajął 16. miejsce w konkurencji dwójek, a także wmistrzostwach Europy w Soczi, z których wrócił z 15. miejscem w dwójkach[3]. W 2016 roku pojawił się namistrzostwach świata w Königssee, na których zajął 6. miejsce w konkurencji sprintu dwójek i nie ukończył konkurencji dwójek oraz namistrzostwach Europy w Altenbergu, z których wrócił z dwójkowym 8. miejscem[1][5]. W tym samym roku, 21 lutego zaliczył pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych wWinterbergu zawodachsezonu 2013/2014 zajął 3. miejsce w konkurencji sztafetowej. Jego sztafeta, w której startował z Lorenzem Kollerem,Miriam Kastlunger iWolfgangiem Kindlem przegrała tylko z ekipami z Kanady i Rosji[6].

W 2017 roku wziął udział wmistrzostwach Europy w Königssee, na których zdobył srebrny medal w sztafecie i był czwarty w dwójkach, wmistrzostwach świata w Igls, na których zajął 4. miejsce w konkurencji sprintu dwójek i 10. w konkurencji dwójek, a także wmistrzostwach świata do lat 23 w Igls, które przyniosły mu dwójkowy złoty medal[3]. W 2018 roku pojawił się namistrzostwach Europy w Siguldzie, na których był dziesiąty w konkurencji dwójek oraz naigrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, z których wrócił z 4. miejscem w dwójkach[3][7]. W tym samym roku, 24 listopada zaliczył pierwsze dwójkowe podium i zarazem odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując na rozgrywanych wIgls zawodachsezonu 2018/2019 dwójkę niemiecką:Toni Eggert/Sascha Benecken i rosyjską:Władisław Jużakow/Jurij Prochorow[8].

W 2019 roku pojawił się namistrzostwach świata w Winterbergu, na których zdobył brązowy medal w konkurencji sprintu dwójek oraz dwójek, w obu plasując się za dwójkami niemieckimi: Toni Eggert/Sascha Benecken iTobias Wendl/Tobias Arlt, a także srebrny medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta współtworzona przez Lorenza Kollera,Hannę Prock iReinharda Eggera rozdzieliła na podium ekipy z Rosji i Niemiec[9].

W związku z zakończeniem kariery przezLorenza Kollera od sezonu2023/2024 partnerem Thomasa Steu w dwójkach jestWolfgang Kindl[10].

Osiągnięcia

[edytuj |edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejsceDwójkiSztafeta
2018Pjongczang4.–
2022Pekin3.2.

Mistrzostwa świata

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejsceDwójkiDwójki-sprintDwójki mieszaneSztafeta
2015Sigulda16.nie rozgrywanonie rozgrywano–
2016Königsseednf6.nie rozgrywano–
2017Igls10.4.nie rozgrywano–
2019Winterberg3.3.nie rozgrywano2.
2020Soczi--nie rozgrywano-
2021Königssee6.4.nie rozgrywano1.
2023Oberhof4.7.nie rozgrywano-
2024Alteneberg2.2.nie rozgrywano-
2025Whistler4.nie rozgrywano1.2.

Mistrzostwa Europy

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejsceDwójkiSztafeta
2015Soczi15.–
2016Altenberg8.–
2017Königssee4.2.
2018Sigulda10.–
2019Oberhof4.4.
2020Lillehammer2.1.
2021Sigulda5.dsq
2022Sankt Moritz6.dsq
2023Sigulda7.–
2024Igls1.1.
2025Winterberg4.-

Puchar Świata

[edytuj |edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj |edytuj kod]
SezonMiejsce
2012/201339.
2013/201427.
2014/201513.
2015/201613.
2016/20178.
2017/201812.
2018/20192.
2019/20207.
2020/20211.
2021/20226.
2022/20237.
2023/20241.
2024/20253.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie

[edytuj |edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokataPartner
1.24.11.2018AustriaIglsdwójki1Lorenz Koller
2.25.11.2018AustriaIglsdwójki-sprint1Lorenz Koller
3.07.12.2018KanadaCalgarydwójki3Lorenz Koller
4.15.12.2018Stany ZjednoczoneLake Placiddwójki3Lorenz Koller
5.05.01.2019NiemcyKönigsseedwójki3Lorenz Koller
6.02.02.2019NiemcyAltenbergdwójki1Lorenz Koller
7.23.11.2019AustriaIglsdwójki3Lorenz Koller
8.30.11.2019Stany ZjednoczoneLake Placiddwójki3Lorenz Koller
9.11.01.2020NiemcyAltenbergdwójki1Lorenz Koller
10.18.01.2020NorwegiaLillehammerdwójki2Lorenz Koller
11.28.11.2020AustriaIglsdwójki1Lorenz Koller
12.29.11.2020AustriaIglsdwójki-sprint1Lorenz Koller
13.05.12.2020NiemcyAltenbergdwójki1Lorenz Koller
14.12.12.2020NiemcyOberhofdwójki2Lorenz Koller
15.20.12.2020NiemcyWinterbergdwójki-sprint2Lorenz Koller
16.02.01.2021NiemcyKönigsseedwójki3Lorenz Koller
17.16.01.2021NiemcyOberhofdwójki1Lorenz Koller
18.23.01.2021AustriaIglsdwójki3Lorenz Koller
19.24.01.2021AustriaIglsdwójki-sprint2Lorenz Koller
20.20.11.2021ChinyYanqingdwójki2Lorenz Koller
21.11.12.2021NiemcyAltenbergdwójki1Lorenz Koller
22.18.12.2021AustriaIglsdwójki1Lorenz Koller
23.19.12.2021AustriaIglsdwójki-sprint3Lorenz Koller
24.01.01.2022NiemcyWinterbergdwójki2Lorenz Koller
25.03.12.2022AustriaIglsdwójki2Lorenz Koller
26.08.12.2023Stany ZjednoczoneLake Placiddwójki2Wolfgang Kindl
27.09.12.2023Stany ZjednoczoneLake Placiddwójki-sprint2Wolfgang Kindl
28.15.12.2023KanadaWhistlerdwójki2Wolfgang Kindl
29.13.01.2024AustriaIglsdwójki1Wolfgang Kindl
30.03.02.2024NiemcyAltenbergdwójki2Wolfgang Kindl
31.10.02.2024NiemcyOberhofdwójki1Wolfgang Kindl
32.17.02.2024NiemcyOberhofdwójki1Wolfgang Kindl
33.18.02.2024NiemcyOberhofdwójki-sprint2Wolfgang Kindl
34.24.02.2024ŁotwaSiguldadwójki3Wolfgang Kindl
35.02.03.2024ŁotwaSiguldadwójki3Wolfgang Kindl

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo

[edytuj |edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokata
1.21.02.2016NiemcyWinterbergsztafeta3
2.06.01.2017NiemcyKönigsseesztafeta3
3.08.12.2018KanadaCalgarysztafeta3
4.06.01.2019NiemcyKönigsseesztafeta2
5.24.11.2019AustriaIglssztafeta2
6.19.01.2020NorwegiaLillehammersztafeta1
7.29.11.2020AustriaIglssztafeta2
8.13.12.2020NiemcyOberhofsztafeta2
9.03.01.2021NiemcyKönigsseesztafeta1
10.21.11.2021ChinyYanqingsztafeta1
11.02.02.2022NiemcyWinterbergsztafeta2
12.16.01.2022NiemcyOberhofsztafeta3
13.19.02.2023SzwajcariaSankt Moritzsztafeta3
14.16.12.2023KanadaWhistlersztafeta2
15.14.01.2024AustriaIglssztafeta1
16.11.02.2024NiemcyOberhofsztafeta3

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. ↑abcdefThomas Steu. [w:]Nationalteam Herren [on-line]. rodel-austria.at. [dostęp 2019-01-29]. (niem.).
  2. ↑1st and 2nd Junior World Cup in Sigulda: Official Results. fil-luge.org. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  3. ↑abcdefghLuge - Thomas Steu. [w:]Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  4. ↑LUGE DOUBLES COMPETITION; FINAL RESULTS. fil-luge.org, 2012-01-16. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  5. ↑46th FIL World Championships: Koenigssee (GER) 29.01.- 31.01.2016. fil-luge.org, 2016-01-30. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
  6. ↑Viessmann Luge World Cup 2015/2016 presented by BMW: Winterberg (GER) 21.02.2016. fil-luge.org. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  7. ↑2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:]Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
  8. ↑Erster Weltcup-Sieg für Steu/Koller in Igls. sport.orf.at, 2018-11-24. [dostęp 2019-01-29]. (niem.).
  9. ↑Rodel-WM: Egger erobert Silber im Einsitzer. sport.orf.at, 2019-01-27. [dostęp 2019-01-29]. (niem.).
  10. ↑News - Steu/Koller becomes Steu/Kindl - Austria's lugers start pre-season training. fil-luge.org. [dostęp 2024-01-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Mistrzowie świata w saneczkarstwie w drużynie mieszanej

Mistrzowie Europy w saneczkarstwie w drużynie mieszanej
Zdobywcy Pucharu Świata w saneczkarstwie w dwójkach
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Thomas_Steu&oldid=76144551”
Kategorie:
Ukryta kategoria:
[8]ページ先頭
©2009-2025 Movatter.jp